Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

chcę żebyś ciągał mnie za warkocze
ty który nie istniejesz
ja która nie mam warkoczy
chcę żebyś zatańczył ze mną w tajemniczym ogrodzie
ty który nie wierzysz w magię ogrodów
ja która nie umiem tańczyć
chcę żebyś patrzył mi w oczy
ty który jesteś nie widomy
ja która ci tego nie powiem
chcę żebyś ukazał mi odrobinę nieba
ty który jesteś nieszczęśliwy
ja która boję się szczęścia
zero zgodności
zero zrozumienia
zero zażyłości
lecz nieskończone ilości miłości
ale chyba takiej wyimaginowanej

Opublikowano

proponuję warsztat.
wyimaginowana miłość jak i pojęcie o wierszu. forma okropna, a treść niespójna. zero: zrozumienia zgodności zażyłości to ma być wiersz o miłości czy o czym?
zachwyt Aniołka nielogiczny.
wiersz musi mieć treść, koncepcję, przekaz, formę.
ps. niewidomy - łącznie.
pozdr.

Opublikowano

Gosiu, w warsztacie - gdy wiersz jeszcze nie gotowy, najbardziej
możesz liczyć na pomoc.
Ja bym tego wiersza tak zupełnie nie skreślała, ma sporo zawartych fajnych myśli, choć do samej formy można mieć zastrzeżenia.
Ja Twój wiersz odczytuję tak:

'gdybyś ciągał mnie za warkocze
ty który nie istniejesz
ja która nie mam warkoczy

tańczyłabym w tajemniczym ogrodzie
choć nie wierzysz w magię ogrodów
a ja nie umiem tańczyć

chcę żebyś patrzył mi w oczy
ale jesteś niewidomy
lecz ci tego nie powiem

dotknijmy razem skrawka nieba
boś nieszczęśliwy
a ja tak bardzo boję się szczęścia'


Możesz z tego skorzystać, lub nie, ale nie rezygnuj z pisania,
doskonalimy się wszyscy i wszyscy mieliśmy podobne początki.
Bardzo proszę pisz dalej, chętnie znów coś przeczytam,
serdecznie pozdrawiam
- baba

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Na suto z kotła dał to kotu San.    
    • A do makowca pac - w oka moda.    
    • Karb: dokąd idą? Kodu brak.    
    • Prawdziwa Wiara i Wiara w Prawdę
    • Czy niewysłowione ludzkie cierpienie Może mieć swoją cenę?   Czy bezbronnych przerażonych dzieci łzy Można dziś na pieniądze przeliczyć?   Czy przerażonych matek krzyk Można zagłuszyć szelestem gotówki?   Czy za zrabowane schorowanym starcom przedmioty Mogą młodzi biznesmeni dziś żądać zapłaty?   Czy za zachowane obozowe opaski Wypada dziś płacić kartami płatniczymi?   Czy za wspomnienia młodzieńców rozstrzelanych Godzi się płacić przelewami sum wielomilionowych?   Niegdyś zabytkowe monstrancje i menory, Padały ofiarą rasy panów chciwości, Kiedy SS-mani pieniądze za nie liczyli, Jak przed wiekami Judasz za Chrystusa srebrniki.   I bezcenne pamiątki rodzinne, Często zacnym ludziom zrabowane, Nierzadko kryjące wyjątkową historię, Przez SS-manów były przeliczane na pieniądze…   Dziś niemieccy biznesowi magnaci, Zapominając o prostej ludzkiej przyzwoitości, Nie licząc się z swymi wizerunkowymi stratami, Na tamtym cierpieniu znów chcieliby zarobić,   Na głosy sprzeciwu pozostając głusi, Topiąc w drogich alkoholach sumienia wyrzuty, Tragedię tylu ludzi chcieliby spieniężyć, Kalkulując cynicznie łatwy zysk…   Niegdyś oni do naga rozebrani Głodni, wychudzeni, bezsilni Będąc na łasce SS-manów okrutnych, Bez pozwolenia nie śmiąc się poruszyć.   Niewysłowionym strachem wszyscy przeszyci, Z zimna i strachu przerażeni drżeli, Czekając na śmierć w komorach gazowych Wyszeptywali słowa ostatnich swych modlitw…   A dziś na niemieckich salach aukcyjnych, Panuje wszędobylski blichtr i przepych, Wszędzie skrojone na miarę garnitury, Połyskujące sygnety i sztuczne uśmiechy,   Szczęśliwi potomkowie katów i oprawców, Bez poczucia winy ni krztyny wstydu, Za tamtych ich ofiar niezgłębiony ból Żądają butnie wielocyfrowych sum…   Lecz my otwarcie powiedzmy, Że cierpienia spieniężyć się nie godzi, Niezatarte przyzwoitości zasady I tym razem spróbujmy uchronić...   Lecz my ludzie szczerzy i prości, Choć symbolicznie się temu sprzeciwmy, Może oburzenia głosem stanowczym, A może prostych wierszy strofami…   By te padające bezwstydnie ceny wywoławcze, Cywilizowanego świata wstrząsnęły sumieniem, Milionów ludzi budząc oburzenie, Głośnego sprzeciwu będąc zarzewiem.   By ten kolejny skandal Godzący w pamięć o ludobójstwa ofiarach I tym razem nie był zamieciony pod dywan, By upokorzoną była niemiecka buta...        
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...