Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Pewien wielbiciel poezji


Duks

Rekomendowane odpowiedzi

cz. I

Sam nieczęsto publikował
ceniąc czytelnika wielce.
Myśli sączył i przesiewał
lepiej dobrze niźli prędzej.

Mimo tak wielkiego trudu
efekt bywał różnoraki.
Raz przypominał poezję
raz go wstyd pokazać światu.

cz. II

Kiedyś usłyszał opinię:
"uwodzisz słowem mój Panie".
I choć było w tym przesady
niczym wody w oceanie.

To czytając liczne dzieła
(takie autorów mniemanie).
Bohater tej opowieści
mógłby popaść w zadufanie.

Z drugiej strony - trudno orzec
zadufanie czy frustracja:
Mnogość tekstów brak dystansu
słów niespójna kompilacja.

Jedno pewne - sam zachęcał
piszcie twórzcie to pomaga.
Licząc na intelekt Twórcy
o skromności nic nie gadał.

cz. III

Po tak długim wprowadzeniu
czas na wnioski, czas na finał!
Spośród morza licznych haseł
wyłoniła się maksyma:

Niewątpliwie - pisać warto
wszak pisanie rzecz podniosła.
Baczmy jednak, aby duma
nam twórczości nie przerosła.


Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Mądra maksyma, to może się zdarzyć każdemu! Jaka odtrutka?
Nie wierzyć wszystkim, którzy chwalą, nie załamywać się krytycznymi uwagami: nauka i praca nad sobą - tu posłużę się cytatem z wiersza: lepiej dobrze niźli prędzej.
Trochę długi wiersz, mimo tego przeczytałam z zainteresowaniem.
Serdecznie pozdrawiam
- baba

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

[u]Do:[/u]

Baba Izba

"Trochę długi wiersz" - tym bardziej doceniam poświęcony czas.
Pozdrawiam.


Anna N.

I tak czasem bywa.:) Dziękuję za poświęcony czas.
Pozdrawiam.


Anna Myszkin


Starałem się, aby osąd był szczery. Dziękuję za czytanie i cenne uwagi (nie wiem jak to przeoczyłem :( ).
Już poprawiłem. :)
Pozdrawiam.


Sylwester Lasota

Czyli sprostałem wyzwaniu. ;)
Miło mi.
Pozdrawiam.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

[u]Do:[/u]


teresa943

Witaj Krysiu.
Proszę, proszę... jakie jednomyślne.:)
Dziękuję za pozostawiony ślad.
Pozdrawiam


Kaliope X.

Witam:)
Najczęściej "zwyczajny sposób" jest szczery, więc bardzo dziękuję za dobre słowo.
Kłaniam się :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

[u]Do:[/u]


aluna

Dziękuję za tak pozytywny odbiór wiersza.
Miło mi, że wprawiłem Cię w dobry humor.
Pozdrawiam. :)


Kaliope X.

Jeszcze raz dziękuję i pozdrawiam. :)


Lilka Laszczyk

Dziękuję za wierszowany komentarz, pozdrowienia i... uśmiech oczywiście.:)
Pozdrawiam.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • (to raczej demo bo nie mam metronomu, rytm słabo)   Dałem słowo nie publikować textów, ale sobie, czyli nie liczy się wobec doniosłości idei, które chcą żyć, a ich życiem jest rozprzestrzeń poprzez ludzi. O żywych słowach, zdaniach i całych czytach będzie jeßcze mowa.     "Puk puk, puk puk, zbudź się, tu wierßcz: Nie dzięcioł, nie, ani nie świerßcz; A owszem tak, ja w uchu gram, Przysiadam tu przysiadam tam... I tylko cisi słyszą pieśń Swej muszli; ja przybywam ześń! Nie wiersz, lecz wierßcz, I pierwszy to Dla ciebie: ty zrozumiesz go, Nikt inny. Myśl' zgiełk pędza prze Nas wierßcze, w uszach ducha grze Nie służy nikt, zasłużysz ty: My przyniesiemy wßystko – ci Myślisz, że skąd miód w uszach masz? Że znikąd? To ślad wierßczy – nasz. Ubrałem siebie w zwykły wiersz; Na brzmiłki zapiął em, czy wiesz? Tak zwą się zgodne guzy brzmień, By bawić dzieci budzić dzień. Przebranym ja przebranym ty... Duszy użyczyć pragniesz czy? Sam wierßczem latać tam i siam? Przysiadać tu przysiadać tam? Do ucha wpełzać, czarnie grać? Czarmienie nosić wolnym, ać? Bo ty jednego w sercu masz: Bo ty oś jesteś jeden z nasz..."     Dopowiedź: wierßcz tym różni się od świerßcza czym wiadomość od świadomości, czyli wiadomość można przekazać, świadomości nie; świerßcz zatem w innym utworze jest już tym samym co poeta, grajek. Wiersz to warstwa, wers. Wierßcz znaczyłby "ten ułożony warstwami", ale temat głębszy, bo wars(twa) to wór jak w otwór, zawór plus "s", z "t" mamy "wrota" "powrót" "wiercić" itp. Wiersza to również sieć na ryby w kształcie leja.    "OŚ" w texcie umießczono zamiast "już" ze względów iloczasowych (ż wymawiało by się długo), ale narzuciło siebie to słówko nieodparcie: potem napiszę o tym, dla siebie by zrozumieć, bo to wszystko i tak jest dla przyszłych pokoleń :D          
    • @Amber walka jest wszędzie i zawsze, przykro mi, ale tak już jest. Ale walczyć można z klasą i widowiskowo albo walić bez opamiętania gdzieś poniżej pasa ://
    • @Leszczym Jeżeli walka to fechtunek, jest widowiskowy:)) Pozdrawiam.
    • Bywa i to często, ale jak mawiał niezapomniany Kazimierz Górski, dopóki piłka w grze. Pozdrawiam.
    • W świecie groteski, to tuż za progiem, Budują piękną donikąd drogę.  O pustce mówią, że jest pełna rzeczy, Lekarstwo truje, trucizna leczy. Mądrość głoduje, prawda cicho krwawi, Głupota zabawą miliony bawi. Szkoły są piętnem zbędnej tortury,  z kwiatów i słodyczy - kajdany i mury. W tym tyglu z lodu miłość nędzą płonie, By ślepców zachwycić światłem swej agonii. Jedynie ona, trwając choć przez chwilę,  Ma sensu tyle, że aż się wahałem,  Po której stronie progu ja sam stałem.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...