Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

może jednak pozostanę przy pisaniu, bo jak zaczynam śpiewać, to sąsiedzi wychodzą z domów i pytają co się dzieje ;)
dzięki Magdo, pozdrawiam :)

śpiewam wciąż śpiewam
śpiewam dni całe
śpiewam wciąż śpiewam
śpiewam po nocach

śpiewam wciąż śpiewam
w sercu mam zamęt
śpiewam wciąż śpiewam
ogień mam w oczach

z nich niebo liżą
wielkie płonienie
a z nieba spada
deszcz wprost na ziemię

więc śpiewam w deszczu
a potem w błocie
gdy błoto wyschnie
śpiewam w spiekocie

lecą na ziemie
jak krople potu
słowa ubrane
w melodii sploty

a ja pomiędzy
prawie rozdarty
choć beztalencie
struną się szarpię

śpiewam wciąż śpiewam
śpiewam dni całe
śpiewam wciąż śpiewam
śpiewam po nocach

śpiewam wciąż śpiewam
w sercu mam zamęt
śpiewam wciąż śpiewam
ogień mam w oczach

i czemu śpiewam
doprawdy nie wiem
lecz jestem pewien
śpiewam dla Ciebie

:)

Opublikowano

... czy mogę na chwileczkę, ponownie? :)))

śpiewam wciąż jeszcze
czemu nie śpiewać
gdy sen się spóźnia
gdy nie ma ciebie

śpiewam bo może
tak mi już trzeba
spod powiek płynąć
gdzie jeszcze nie wiem

śpiewać wciaż będę
to pozostaje
po co mam tłumić
słowa w bezgłosie

w śpiewie ci życie
uczynię majem
najlepsze kwiaty
w nutach przyniosę


dośpiewałam kawałek do porannej kawy... moi sąsiedzi nie protesują ;)

pozdrawiam serdecznie!
in-h.


Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Robert Witold Gorzkowski tak to brzmiało w liście, a w opisie siódmej bitwy pod Troją to brzmi tak: … aby zmóc przerażenie olbrzymią tarczę krzyku podnoszą nad sobą Grecy. Bitwa jest wielka i piękna. Wrzawa tak miła bogom jak tłuste mięso ofiar. Rośnie w górę i w górę dochodzi do boskich uszu. Różowych od snu i szczęścia więc schodzą bogowie na ziemię.  @Robert Witold Gorzkowski i teraz na koniec puenta:   „Jest tyle miejsc zdobytych, widzianych. Italia, Hellada, czy "Martwa natura z wędzidłem". "Wysoko w górze- on", już nie wiem czy to zdumienie, zdziwienie- ono przecież też istnieje. Herbertowskie wołanie ze wzgórza Filopapposa- "on'! Widać, co, kogo, gdzie. A może to tylko błysk uporządkowania, tam leżą estetyk wszelkie doznania.”   To prawda Aniu ale każdy tą estetykę po swojemu interpretuje. Ania jako estetyczne doznania, Herbert jako głos z Akropolu, Freud jako parapraksje, a ja jako poszukiwanie wczorajszego dnia.  Super wiersz można go jeść łyżkami.    
    • @Annna2 ponieważ Berenika zanim ja skończyłem się pakować na wyjazd a jest godzina 1:50 napisała esej godny Herberta nie będę już nic wymyślał. Przeszukałem swoje zbiory i znalazłem list Herberta (nigdzie nie publikowany) tak szczery że aż boli, przyziemny że niżej się nie da ale mówi o tym co robił zanim doznał epifanii i wolał ze wzgórza Filopapposa" i tylko ta estetyczna kontemplacja nawaliła, a prawdziwą metaforą zagdaczę i zaszczekam i odwalając odczyt pochwalny dla luźnych chwil Herberta wyjeżdżam na Podkarpacie do zobaczenia Robert

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @violetta Viola

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      , na samą myśl głowa boli...
    • słuchajcie wszyscy i wszem i wobec chciałby lecz wstydzę się dla niej napiszę jak napisałem swój pierwszy wiersz chce lekko bez murów i twierdz tak jak trzmiel krąży przy kwiatu kielichu i wgłębić się chce byłem i jestem i ona była i kwiat tu swój pozostawiła podlewałem a on rósł jej ciągle mało aż  nic nie zostało teraz na brzegu morza dziecko bawiące się w piasku stawia zamki a w błękitno  -zielonym płaszczyku wiaderka ziarenka piasku tajemniczo błyszczą się przy sobie wiem, powiedziała i odeszła do niego
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...