Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Stary człowiek i marzy


Rekomendowane odpowiedzi

pod światło
ujrzę tylko ciemną sylwetkę bez twarzy

teraz nie czas myśleć o tym czego nie masz
myśl co potrafisz zrobić z tym co jest
*

nie jest łatwo unieść głowę
resztką sił zmrużyć oczy
bardziej wyczuć niż zobaczyć

gdzieś tam był wśród migotań
zarysu ust
słów bez znaczenia

uśmiech wietrzeje
rozpływa się obcym oddechem

zaczynam rozumieć Hemingwaya


------------------------------------------------------------
*Ernest Hemingway - Stary człowiek i morze

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • Odpowiedzi 42
  • Dodano
  • Ostatniej odpowiedzi

Top użytkownicy w tym temacie

Top użytkownicy w tym temacie

światło poczeka na ciebie
teraz nie czas iść pod górę
masz przy sobie Manolina

ile jeszcze razy, nie wiesz
w oczy piach, a usta chmurą
zaszłe, porwie w sen godzina

dojrzałości do rozumień
z morza płynie Tobie w strumień

światła... które czeka.



To piękny wiersz! bardzo ciepły, taki dostojny... i zatrzymuje przemyśleniem: co potrafisz zrobić z tym co jest.
(już sam tytuł zaciekawia)

Kłaniam się z uznaniem, pozdrawiam :)
in-h.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

W tym wierszu nie szukałam sensu. Jest tak bardzo malowniczy, świetlny, że wystarcza na

wejście w migotania uczuć (wybacz tradycyjną nazwę, ale tu pasuje).

Czy aż tak wiele wymaga wizualizacja postaci? Wymaga przypomnień wszystkich słów,

uśmiechów i obcości. To bywa trudne.

Bardzo dobry wiersz. Gratuluję. Uścisk. Elka.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Może po prostu nie można nie mieć marzeń. Każdy je ma, tylko nie każdy jest na tyle odważny by je wypowiedzieć i dążyć do ich spełnienia. Ale one i tak w nim zostają, najczęściej - na zawsze.
Ja też uwielbiam Hemingwaya, a Ciebie serdecznie pozdrawiam, dziękuję
- baba
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dziękuję za ciepłe słowa, za wiersz, za podzielenie się swoimi przemyśleniami. Nie każdy ma szczęście spotkać swojego Manolina,
a i on, nie zawsze będzie mógł przyjacielowi być pomocnym.
Bywa, że w chwilach najcięższej próby, musimy sami sobie radzić.
Jak Santiago. Jednak wytrwał, zwyciężył. Nie zawsze chyba chodzi
o to -CO, ale JAK.
Dziękuję serdecznie, z uściskami
- baba
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Myślę, że każdy ma swoje przemyślenia i doświadczenia na ten temat, podzielam Twoje. Jednak nie jest łatwo, jak sama zauważasz.
Zależnie od wieku, a może charakteru, nabywamy umiejętności cieszenia się całkiem małymi rzeczami i dobrze! Czasem jeden uśmiech - i świat staje się różowy!
Przyjemnie mi bylo Cię gościć i gawędzić z Tobą (choć słowami pisanymi).
Serdeczności
- baba
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Masz rację, mogliby nas zadziwić. Albo i nie. Choć pewnie marzą również o pieniądzach na leki, o życzliwości ludzkiej, przychylności niebios. Tak jak młodzi, o różnych rzeczach, choć czasem nieco innych. Dziękuję za czytanie, za refleksje na temat.
Serdeczności
- baba
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dziękuję za podzielenie się odczuciami po przeczytaniu wiersza.
Ładnie to określiłaś; migotanie uczuć! Nie każdemu jest łatwo
pogodzić się ze starością, chorobą, niedołęstwem fizycznym
i umysłowym, z całkowitym uzależnieniem od innych.
Myślę, że się rozumiemy, serdeczności
- baba
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



×
×
  • Dodaj nową pozycję...