Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

No to ja może Aniu o wierszu...
Chwalenie Cię, staje się już nudne. Ale nie można po prostu inaczej. Nie da się nie zachwycić. Ale tym razem nad zachwyt (inne adekwatne słowo jakoś mi się nie kołacze) przebiło się zdziwienie. Bo i wiersz inny. Przyzwyczajona do liryki i rymów przeważnie, a tu biel aż śnieży. Tematyka też inna. Zaskakująca.
Jak Ty to robisz? Cokolwiek nie napiszesz jest przyciągające i zatrzymujące. I do pomyślenia i zastanowienia.
Jak król Midas. Tylko u Ciebie to słowa zamieniają się w złoto...
Pozdrawiam tym trochę niezgrabnym komplementem
Lilka

Opublikowano

Lilko,

piszę różnie: bardzo lubię na biało. I sporo mam tych wierszy. Tak się trafia, że Czytelnik przychylniej traktuje te piosenkowe.

Ale przecież głównie chodzi o jakość, nie o formę. Tym bardziej mnie cieszy, że podoba się biel. Cieplutko się kłaniam, pozdrawiam,

Para:)

Opublikowano

Saga w wierszu , nieważne czy prawdziwa , ale polska na pewno , dobrze to ujęłaś bo panoramicznie przez dzieje ze zbliżeniami na poszczególne losy jednak reprezentatywne i z osobistym udziałem w odniesieniu do Boga w wersie końcowym - plus
Pozdrawiam Kredens

Opublikowano

Staszku,

bardzo dziękuję za "pięknie".
Na pewno zapracujemy sobie na szacunek i miłość naszych dzieci. Jeśli je kochamy, i opowiadamy im stare historie, poświęcamy im część własnego życia, będą wdzięcznie nas wspominać, tworząc przy tym wspólną mitologię pokoleń.

Cieplutko, dziękuję, pozdrawiam.

Para:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • - Gdybyś był chociaż mniej wytrwały... - powtórzyłam po kilku przepłakanych chwilach. - Ale jesteś, jaki jesteś! A jaka jestem ja? - zadałam sobie ni stąd ni zowąd właśnie to pytanie. -  No jaka? No? Chyba przestaję podobać się sama sobie... - zdążyłam mruknąć, nim sen mnie zmorzył.     W nocy przyśniła mi się rozmowa z nim. A dokładniej ta jej część, która w rzeczywistości się nie odbyła.     - Naprawdę zostawiłbyś mnie? - spytałam roztrzęsiona, po czym chwyciłam go za dłonie i ścisnęłam je mocno. - Mógłbyś mnie zostawiłbyś?! - powtórzyłam głośniej. Dużo głośniej. Tak głośno, jak chciałam.     - Rozważyłem to - w treść snu wtrąciło się pierwsze ze rzeczywiście wypowiedzianych zdań. - Ale  skrzywdziłbym cię, wycofując się z danego ci słowa. Więc - nie - ma - opcji, bo nie mógłbym! - senne wyobrażenie mojego mężczyzny dodało zdanie drugie z realnie wygłoszonych. - Chociaż może powinienem - kontynuowało twardszym tonem - bo przy naszym drugim początku postawiłem ci warunek. Pamiętasz, jaki. A ty co zrobiłaś? Nadużyłaś mojego zaufania i mojej cierpliwości, a mimo to nadal spodziewasz się trwania przy tobie.     - A i owszem, spodziewam się - senny obraz mnie samej odpowiedział analogicznemu wyobrażeniu mojego mężczyzny. - Spodziewam się jeszcze więcej: nadal zaufania i nadal cierpliwości. Mimo, że cię zawiodłam. Bo... - urwałam na chwilę, gdy senna wersja mojego em spojrzała znacząco. Jednak ciągnęłam dalej:    - Bo zasługuję na nie, a ty dałeś mi słowo.     - Zasługujesz, to prawda - senny em odparł bynajmniej sennie. - I zgadza się: dałem Ci je. Ale czy powinienem go dotrzymać? Postąpić w tej sytuacji zgodnie z zapewnieniem? A może właściwe byłoby zdecydować wbrew sobie? Może na tym wyszedłbym lepiej?     Uśmiechnęłam się.     - Może, może - odpowiedziałem. - Ale wiesz, że nie wyszedłbyś na tym lepiej, bo nie byłby to właściwy krok.     - Nie byłby? - mój śniony facet spojrzał sennym spojrzeniem. - Bo?    - Bo jestem właściwą dla ciebie kobietą. A ty właściwym dla mnie mężczyzną. Tylko?     - Tylko? - em popatrzył po raz kolejny. Trzeci. Tym razem pytająco.     - Tylko daj mi czas. To dla mnie ważne.      Rzeszów, 29. Grudnia 2025          
    • Napłatał: łatał pan.  
    • O tu napisali Milasi - panu to.    
    • Ulu, z oka kozulu.      
    • Elki pikle, tu butelki, pikle.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...