Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

uprawiam kidnaperstwo
czas określając kierunkowo

zaczynam proces reinkarnacji
układając imię z przepowiedni
starzeję się słowami
- kocham cię
dla samego siebie

za spadającymi gwiazdami
kulturalnie palę mosty
a głosy chwilowo namiętne
jak huragany porywają motyle

Opublikowano

żeby nie było.. przeczytałam
ale muszę jakoś jutro tutaj wrócić bo sama nie wiem co i jak..
:))
kilka fragmentów dobrych ale też niektóre jak żwir pod butem
takie niejasne uczucia
może jutro jakoś mi się lepiej spojrzy
sorki Terciu.. dzisiaj taka pogoda taki humor.. eh.

pozdrawiam
Emilka

Opublikowano

no i po co to 'kidnaperstwo', przecież to nawet nie ładne słowo:P

a wiersz taki piękny i osobisty...'starzejesz" sie tylko troche, ale naszczęście nie sam:)

koncówka piękna, ogólnie to spodobalo mi się, no i chyba zrozumialam, ale to już mój taki przywilej, nieprawdaż?

buziaki

Agnes

Opublikowano

Agnieszko no wiesz..... kidnaperstwo to kwestia gustu.....

każdy stajerze sie razem i każdy starzeje się sam... to zależy od tego jak na to patrzymy

a przywileje to Ty masz ....... o i to jakie :P puchatku :*

Tera

Opublikowano

Ładnie, Tero, ciekawie i zastanawiająco – może (to nie czepianie – tylko sugestia) coś bym ugłaskała w dwóch, dość blisko siebie, słowach : określając/układając i te ”spadające gwiazdy”– jestem pewna, że coś znalazłbyś bardziej…poruszającego. Pozdrawiam Arena

Opublikowano

Arenko z całym szacuneczkiem, jak dla mnie mozna się czepiać dwóch pierwszych strof... ale trzecia??? Jest dokładnie taka jakej chciałem. Nie chce tu zbyc tłumaczyc... ale sam tytuł... lata najmniej zapomniane... no i spadajace gwiazdy... czy samo nie narzuca sie jak palenie mostów za marzeniami???

Tera

Opublikowano

Mówiłam, że się nie czepiam, tylko że ja bym zastąpiła czymś… mniej oczekiwanym…ale jeśli to ma takie znaczenie dla tekstu i użyte świadomie, to ma tu jak najbardziej swoje miejsce. Myślałam np. ”straconych”, ale teraz czytając jeszcze raz, dopowiedziało mi się coś dodatkowo. Pozdr. Arena

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Robert Witold Gorzkowski Robert.   poruszający i brutalny wiersz o bezcelowości spektakularnej ofiary w obliczu ukrytych, ważniejszych strat.   głęboko przesiąknięty filozofią egzystencjalizmu oraz motywami bliskimi absurdowi i heroicznemu nihilizmowi.   " Całe cierpienie było bezcelowe". To jest kwintesencja absurdu w ujęciu np. Camusa.   konfrontacja heroicznej woli z obojętnością.   nihilizm przejawia się tu jako poczucie, że wielki czyn nie ma żadnego obiektywnego, trwałego znaczenia. wiersz zawiera także elementy heroicznego nihilizmu, choć jest to nihilistyczne dążenie do sensu wbrew jego brakowi.   mimo niemożności ruszenia drzwi,  walka aż do okaleczenia.   to jest akt woli dokonany wbrew światu i wbrew sobie.   łaciński tytuł, nie zostaje w pełni zintegrowany z treścią wiersza.   widzę go jako klucz  interpretacyjny do głównej akcji o drzwiach.   Twój wiersz robi wrażenie !!!   treścią i formą !!!     @Robert Witold Gorzkowski
    • Czasem nucę pieśń nad pieśniami i zrywam chwasty położone w mojej głowie nie widzę przez nie nic   ciągle wracam do miejsca, w którym są niebieskie chmury po to tylko, by rozwinąć skrzydła i spaść na ziemię w porze jesiennej kiedyś patrzyłem dalej  miałem oczy sokoła i mokre włosy z których wiązałem liście i szedłem do ciemności, a później do światła by rozłożyć grzech na części   w południe zamykam oczy i nie widzę ludzi  pogrążonych i żartujących w pracy   są spękani jak ziemia   ledwo naciskam przycisk wróć a zaraz jestem gdzieś indziej w nocy, która oddycha mną rozwiązuje mi oczy i siada na moich barkach by przycisnąć mnie do ziemi.  
    • Porwała mnie jeśeń porwały wiatry Do knajpy w tle słysząc psów ujadanie Gdzie tania wóda i sprośne żarty Mają umilić wszystkim poranek   Tu jedni piją od lat ten sam toasat Ale mnie w koncie pochłania wiersz We wszystkich tutaj jest inny obraz We wszystkich podobny sens   Obok latarnie w których gasły zorze Stoją cierpliwie czekając swej warty Nim sny się wysypią niedokończone I w uliczek ślepych wpełzną katarakty  
    • @Alicja_Wysocka nie znam tego filmu, może zapamiętam by obejrzeć ;)) @viola arvensis dzięki w poezji zaplatam warkocze a w realu może nawet bym może chciał za nie ciągnąć :)) Już sam nie wiem, ale odpozdrawiam ;))
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Wszystko, mi się nada do życia  biorę!
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...