Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Cóż ja Ci mogę odpowiedzieć
co do jutra?
pytasz pytaniem oczu
smutnych ust grymasem
nieco zdziwionym, że to właśnie tak?
mogło się wszystko wydarzyć
przyjść z uczuć przypływem
napełnić obdarować zaczarować
w dobre dni razem na zawsze
na nigdy
takich bajek zna świat...


wśród wzruszeń różnych
między kołyską a grobem
płynie życie
zależy kiedy
zależy z kim


potem ciało się rozsypie
duch do Boga odleci
do wiecznej przystani
zacumuje przy brzegu
wśród ludzi szczęśliwych
twarzy roześmianych

Opublikowano

ileż to razy ono przychodzi
łasi się mile
nie tylko wówczas gdy ludzie młodzi
zostaje chwile

zda się że pragnie znowu nawiedzić
ażeby odejść
pojmij to proszę przestań labiedzić
zechciej go podejść

ugłaskaj uproś albo cokolwiek
szepnij do ucha
ono bezstronne temu ktokolwiek
rady tej słucha

:)

Opublikowano

Takie sobie subiektywne spojrzenie na "litery" wysypane z "kredensu":):
cóż mogę Ci powiedzieć - skoro "mogę" to wiadomo ,że "ja";
potem ,aż do "wielokropa' dobry (mój) odbiór i nagle:
"życie płynie po oceanie wzruszeń" - wolałbym tego nie przeczytać;
ostatnia strofa: potem ciało rozsypie się
duch odleci do wiecznej przystani
zacumuje przy brzegu szczęśliwych
( daj Boże ) twarzy
Drugą strofę "stworzyłbym" na nowo.
pozdrowionka

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


to życie po oceanie wzruszeń - to dlatego takie skojarzenie ponieważ namiętnie ostatnio czytam Korzeniowskiego , a poza tym uważam , że to bardzo prawdziwe stwierdzenie- emocje wzruszenia co rusz to inne od apatii do euforii zależy kiedy i zależy z kim
Pozdrawiam Kredens
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


to życie po oceanie wzruszeń - to dlatego takie skojarzenie ponieważ namiętnie ostatnio czytam Korzeniowskiego , a poza tym uważam , że to bardzo prawdziwe stwierdzenie- emocje wzruszenia co rusz to inne od apatii do euforii zależy kiedy i zależy z kim
Pozdrawiam Kredens
Ależ "Kredensu":) - apatia i euforia to stany ,odbierające możliwość doznawania wzruszeń ( szczególnie w przypadku tego pierwszego). A co do wersu ,brzmi bardzo tandetnie.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Alboś bardzo młoda albo bardzo pobieżnie przechodzisz nad sprawą wiary bo tak naprawdę to wiersz o tym i nie wiem , czy to takie oczywiste dla wszystkim w tym i dla Ciebie , że po śmierci do Boga idziemy gdzie dopiero jest prawdziwe szczęście , nieuchwytne tu na ziemi, może to i nieudolnie napisałam , skoro jest taki odbiór, ale chciałam napisać bardzo prosto , natomiast oczywiste dla wielu to na pewno nie jest wystarczy , że w tej chwili nad tym się sama zastanowisz. Jeśli jest to, dobrze.
Pozdrawiam Kredens
Opublikowano

"pytasz pytaniem oczu" - nie pasuje mi subiektywnie ta gra słów. Choćby i dlatego, że treść nie jest lekka i zabawna. Skłania do refleksji nieco smutnej jeśli odrzuca się happy end z puenty. CHoć oczywiście głęboko zazdroszcze wierzącym tej pewności continuum. Pozdrawiam ciepło szarobury.
Dobry wiersz według mnie :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Na pewno zawsze albo prawie zawsze można coś poprawić , ale ja juz poprawialam i nich tak zostanie , mnie sie podoba , choć to tylko subiektywne odczucie . Pisałam ten wiersz z myślą o konkretnej osobie , ale potem przyszło takie uogólnienie i tak zostało.Mam nadzieję jednak , że to ziemskie szczęście jeszcze do niej przyjdzie
Pozdrawiam kredens

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @huzarc   wiersz trudny, głęboki, ważny.   czytam go jako apel do nas, do społeczeństwa.   odzyskajmy myślenie i język, aby obronić swoją tożsamość przed systemem, który jest jednocześnie totalitarny i wadliwy.  zachowajmy zdolności do głębokiej empatii i widzenia przyszłych konsekwencji, zanim wszystko sprowadzi się do zimnych liczb. dostrzeżmy niepozorne zło zanim ono stanie się rzeczywiste.           na marginesie. skandynawscy kryminaliści -  to ci z powieści Jo Nesbo i Stiega Larssona. zachęcam do lektury : Policja, Upiory, Pragnienie oraz Millennium. warto !!!!       świetnie napisany wiersz !!!!!!  
    • Sypiam mało. To dlatego nie śnię. Żadnych obrazów, które widziałem w muzeach, żadnych postaci. Głuchy dźwięk przy pukaniu – wieczny ja, moja beautiful skull, my beautiful scalp. Klątwa dziewiątej symfonii – skoczne rondo lub szybki finał, kakofoniczny wrzask jak wyrok u neurologa – z drugiej strony neuroplastyczność, nowe połączenia dendryt – akson są jak koleje do nieznanych miejsc – gdzie mnie nie było, gdzie byłem, z kim, wczoraj, dziś – piłem, nie pamiętam nic, nie łykam nic na niepamięć i to samo nic, w listopadowych barwach, nudzi mnie. Ach, jaki czuję się zmęczony! To nic. Żadnych ciemnych obrazów! Żadnych kobiet bez oczu! Odejdź Modigliani! Dajcie mi dobry tekst, nie nic! Jedynie tekst, aktorów, dwie aktoreczki z pasją. Karta za kartką – dobre szycie – zanim padną, kartka po kartce, moje wierne psy, do nóg. Kompulsywnie, metodycznie – jak by powiedział Stanisławski (od ilu lat już gnije i w nosie ma method acting) po raz trzeci, oglądam dokument o van Goghu – jak można tak spieprzyć kościół w Auvers, sam bym nie kupił takiego obrazu; już bliższa mi postać doktora Gacheta – doktorat z melancholii, paskudna choroba mówiąc między nami, sypiam zbyt mało, żeby pisać o onirycznych postaciach, krajobrazach, Bogu. Żadnej ołowianej bieli! Jestem udręczony – odpalam papierosa za papierosem, przesypuję resztki wspomnień o tobie z dłoni do dłoni między rozedrganymi palcami, drążącym językiem spijając z podłogi uciekającą przestrzeń, czas.  
    • @Leszczym Musiałem odpocząć - zastanowić się, kiedy byłem najszczęśliwszy, czy wtedy, gdy publikowałem tutaj, czy tam, w pismach - tutaj. NIe przesadzaj z erudycją, podstawowa wiedza nieco czasem poszerzona i wielkie braki w niej. Dziękuję, że jesteś. 
    • @markchagall Świadomość to latanie pęknięć. Ale bardzo trafnie. 
    • @Robert Witold Gorzkowski   Robercie.   najważniejsze Święto - NIEPODLEGŁOŚĆ.   uczciłem jak należy bo kocham swoją Polskę.   ale wiersz - on jest o miłości. nie mogłem się powstrzymać :)   dziękuję.       @m1234   niezwykły komentarz      i wspaniałe granie !!!!!   dziękuję :)      
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...