Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

zranienia płyną strumieniem zatopione
w miłości rosną nowe pączki choć śnieg
maluje pejzaż z pułapką na ptaki

w krużganku dzwonnicy cień nie rzuci
światła tylko drzwi lekko uchylone
ile było takich pochmurnych dni które

mijają jak skupisko smukłych drzew
wzburzonej walki człowieka z naturą
rysującej się palcem po ziemii

w przedziwnym przejściu

Opublikowano

Judytko pierwsza zwrotka taka pozimowa,ale za to ....drzwi uchylone wpuszczą światło,pozwolą dostrzegać co niedostrzeżone,ale wierzymy!
I ta wieczna walka człowieka z naturą...w przedziwnym przejściu!
Nostalgiczny ,głęboki temat -zatrzymuje!!
Serdeczności!

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Witam Ciebie Cezary,
dziękuję za dobre słowa. Tak...z pewnością jest niedoskonały. Jak wszystki które dotychczas napisałam. Myślę, że miło sercu czytać taki
komentarz. Serdecznie dziękuję J.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Bo to jest pozimowy wiersz Aniu i go znalazłam, postanowiłam dorzucić, chociaż przyznam, że trochę się obawiałam go zostawiać. Masz rację, że to co jest niewidzialne jest wielką tajemnicą.Dziękuję serdecznie, że Ciebie zatrzymał. Serdecznie Aniu, wszystkiego co dobre.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Hm..gotycki klimat-dziękuję za odczucia Lilko. Chciałam, aby pozostał
trochę niezorganizowany...W końcu jest on całkiem pisany, tak jak to co "ludzkie", czyli nie w pełni doskonałe. Dziękuję za miłe słowa i obecność pod wierszem J.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Judysia, zarysowujesz wierszem to, co ludzkie... bardzo ładnie zaczęłaś,
potem się nieco rozmywa, ale piszesz.. że to co ludzkie, nie jest
doskonałe... fakt, nie jest i na tym poprzestanę.
Serdecznie pozdrawiam... :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Judysia, zarysowujesz wierszem to, co ludzkie... bardzo ładnie zaczęłaś,
potem się nieco rozmywa, ale piszesz.. że to co ludzkie, nie jest
doskonałe... fakt, nie jest i na tym poprzestanę.
Serdecznie pozdrawiam... :)

Być może. Dziękuję za obecność i przeczytanie J.(: serdecznie

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Annna2   A co robi Ameryka - najbardziej ludobójczym i zbrodniczym - współczesnym krajem jest właśnie Ameryka, a na drugim miejscu - Izrael, zresztą: Ameryka z porównaniu z Rosją i Polską jest po prostu noworodkiem, poza tym: niepodległość państwową straciliśmy na własne życzenie jako wasal Watykanu i straciliśmy tylko na dekadę - mieliśmy przecież autonomiczne Księstwo Warszawskie i Królestwo Polskie, naprawdę trzeba mieć bardzo wysoki poziom inteligencji, aby być odpornym na jakąkolwiek propagandę.   Łukasz Jasiński 
    • Stary kozioł z Pola, pewną owcę, postanowił wywieść na manowce. Owca beczy; takie rzeczy... Gdy obyczaj, typ, gatunek obce.  
    • Boskie litery Ach, gdybym miał litery Boga, czy powtórzyłbym za Nim, zło i dobro stwarzając? Co zostawiłbym, co zabrał – inaczej zamordował, tłumacząc puste łuski, zło złem zwalczając   Zostawiłbym słońce, którego wiatr rusza liście, prowadząc do Arkadii, nie iluzji Piękna i głosy słowików przy jeziornym zachodzie, zapach traw i bzów, a nie miraż Szczęścia   i pustynny piasek, który mruży oczy, wiosenne krople, co myją ramiona, świeżość cirrusów wymalowanych tęczą, piwniczny nektar, by oddech miała głowa   Zostawiłbym zapach po zgaszonej świecy, całą mowę ptaków, wyznania Augustyna, każdy schyłek dnia przy bezchmurnym niebie, który utracony Raj przypomina Irlandzkie pastwiska i dolomity Iraku, wicher rzeźbiący na plażach Australii, smak truskawek oraz skrzyp dębu, który robactwo zmieniło w szafę wspomnień   i zapach łubinu wraz z procesją chabrów, dziuplę uszatki, gawrę pełną pszczół, nagość z Edenu, pokorę Jeremiasza, mrowiska zbudowane na mchu pustych dróg   Zostawiłbym horyzont oraz stare pieśni nucone przez zwierzęta, by pocieszyć się przed walką i gorące źródła przy ożywczym samumie i gwiazdy, które niegdyś były naszym startem, gumigutę, oliwin, indygo, amarant i cyjan, oceanów całą gęstość barw, bańki z gejzerów i wędrujące głazy, obłoki perłowe i żadnych ludzkich krat   Czy zostawiłbym zwierzę najbardziej agresywne, bezinteresownie złe, jakby interes był wymówką? Czy zostawiłbym ciebie? – to pytanie retoryczne Ulgę poczuła rzeka, kołysząc pustą łódką.
    • @Annna2 "Gdy ludzie u władzy dopuszczają się straszliwej zbrodni, już nawet nie udają, że chcą ją ukryć jakąś inscenizacją (albo reinterpretacją), która ukaże ją jako czyn szlachetny. W Gazie i na Zachodnim Brzegu, w Ukrainie i tak dalej zbrodnię chełpliwie prezentuje się jako to, czym ona jest w rzeczywistości. Media słusznie nazwały dewastację Gazy pierwszym ludobójstwem nadawanym na żywo. Hasło „sprawiedliwość, żeby zostać wymierzona, musi być widziana” zostaje odwrócone: zło, żeby być czynione, musi być widziane właśnie jako czyste zło, nieukrywane za uczciwą sprawą." Autor: Slavoj Žižek, Lekcja Trockiego na czasy transmitowanego ludobójstwa.
    • @MIROSŁAW C. króciutkie i cieszy:)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...