upragniona lekkość bytu
-
Ostatnio w Warsztacie
-
Konrad Koper 3 920
Ostrze losu
obraca się
szybciej, niż
myślimy.
Wielu ludzi
próbowało
chwycić je.
Skutek był
tragiczny.
Kusi model
bezdźwięczny.
0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 51 odpowiedzi
- 793 wyświetleń
-
- 37 odpowiedzi
- 719 wyświetleń
-
- 35 odpowiedzi
- 673 wyświetleń
-
- 30 odpowiedzi
- 534 wyświetleń
-
- 27 odpowiedzi
- 491 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Roma · Opublikowano
w ślepej uliczce rozbieram się powoli ze wstydu jeszcze! obdzieram z reszty uczuć rzucone pod ścianę przykryte sumieniem z tektury może nie dojrzą niech zasną a to co teraz się zdarzy nie jest warte wiersza w pośpiechu zarzucam na siebie skrawki uczuć jeszcze! powoli wstyd -
Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano
@violetta No bo tak się nazwałaś, viola silwestri, to znaczy fiołek :) -
-
-
Przez Andrzej P. Zajączkowski · Opublikowano
Słyszysz miła, unoszę dłonie - słyszysz: szelest... Ma samotny gest, którego nie zdoła podsłuchać rzeczy wiele? Słyszysz miła, powieki opadają I to hałasem także ci się zda. Słyszysz miła, znów się otwierają...... ... ale dlaczego tu ciebie nie ma. Odcisk mych najmniejszych poruszeń w jedwabnej ciszy widoczny się staje; niezniszczalny ślad najdrobniejszych wzruszeń na napiętej kurtynie oddali zostaje. Na mych oddechach wznoszą i opuszczają się gwiazdy. Zapachy, by pić do mych warg przybywają, Me oczy nadgarstki rozpoznają dalekich aniołów. Myślą jedyną moją: Ty nie pokazujesz się mi. I Rainer: Hörst du Geliebte, ich hebe die Hände - hörst du: es rauscht... Welche Gebärde der Einsamen fände sich nicht von vielen Dingen belauscht? Hörst du, Geliebte, ich schließe die Lider und auch das ist Geräusch bis zu dir. Hörst du, Geliebte, ich hebe sie wieder...... ... aber warum bist du nicht hier. Der Abdruck meiner kleinsten Bewegung bleibt in der seidenen Stille sichtbar; unvernichtbar drückt die geringste Erregung in den gespannten Vorhang der Ferne sich ein. Auf meinen Atemzügen heben und senken die Sterne sich. Zu meinen Lippen kommen die Düfte zur Tränke, und ich erkenne die Handgelenke entfernter Engel. Nur die ich denke: Dich seh ich nicht.
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się