Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

zmęczenie materiału


Rekomendowane odpowiedzi

patrzę na most który jak strzykawka
wbija się w brzegi między jednym
a drugim początkiem ziemi

i niemalże czuję
kręgosłupy dźwigarów i nerwobóle przęseł
ramiona belek jak krzyże
(dla ludzi to tylko połączenia)
punktów w drodze do domu

spokój jest w rzece
bez wewnętrznych napięć i kryzysów
remisuję w tej wojnie na ciszę

po jakimś czasie młodość daje za wygraną
a wilgoć siada na konstrukcji
jak zmęczony ptak
wyskubuje pióra

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Inżynierski ton tego wiersza poruszył mnie... niezwykle interesująca konstrukcja liryczna. Wbicie w brzegi jak strzykawka, zdradza znajomość metody Cremony, a wyczucie naprężeń mechanicznych, ściskających i rozciągających nadaje wersom niezwykłej wymowy - w moim odbiorze. Tak. Materia konstrukcji ludzi starzeje się tak jak ludzkich... Ważne, aby duchowo być młodym. Dziękuję za inżynierię liryczną... i +

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Obraz jak z Wielkiego Kanionu. Albo z celuloidowych filmów o starych ciuchciach przejeżdżających w ostatneij chwili most przed zarwaniem. Bardzo przypadł mi do gustu ten wiersz. Ma swoje, lekko zawoalowane, znaczenie, ma dotykalny przekaz. Może nie napisałabym w trzecim wersie o początku ziemi, ale to detal. Wyrzuciłabym wers w nawiasie. Niepotrzebnie tłumaczy. Ostatnia strofa znakomita. Gratuluję. I tylko mi nie pisz: "dziękuję za czytanie" ;)))))))))))))

Pozdrawiam. Elka.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...