Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

słuchając Słowa co ciałem się stało
i pośród ludzi do śmierci mieszkało
wątpili kto zdoła naukom sprostać
wzniosła bowiem była dla nich ich postać

co niemożliwe dla słabych jest ludzi
możliwe wszelako bywa dla Boga
On w usiłujących siły wzbudzi
dlatego pewnie stąpa takich noga

wejść więc usiłuj ową ciasną bramą
którą się kończy wąska droga życia
za nią spotkasz doskonałość samą
usynowienie do wiecznego życia

Opublikowano

Niewątpliwie

Dobrze jest wierzyć w Boga
- demony też wierzą i drżą,
wzbiera w nich bowiem trwoga,
gdyż od tej pory o Nim łżą.

By lepszym być od demonów,
wierząc w Boga wierz Jemu
nie żałuj także pokłonów
Bogu Miłości Jedynemu.

Kanwą tego, co dla mnie niewątpliwe, jest
z listu Jakuba pochodzący taki tekst:

Wierzysz, że jest jeden Bóg? Czynisz bardzo dobrze. Jednakże i demony wierzą, a dygoczą.(...) Abraham uwierzył Jehowie i poczytano mu to za prawość i został nazwany >przyjacielem Jehowy

Opublikowano

Wiara to naturalny temat, ale tym którzy są jej świadomi i ją pielęgnują. Trudno natomiast mówić o czymkolwiek przy braku wiedzy i samoświadomości oraz dbałości (pieczołowitości) o to. W przepiękne wypowiedzi tyczące się wiary i jej przejawów obfituje właśnie list Jakuba i list ap. Pawła do Hebrajczyków... Polecam uważnej i wzruszającej lekturze poprzedzonej prośbą o ich zrozumienie...

  • 2 tygodnie później...
Opublikowano

Wiersz pełen wiary człowieka poszukującego
człowieka mijającego na ulicy, zamyślonego w autobusie

ja też poszukuję i dobrze czuję się w ramionach Stwórcy

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Dobrze. Tylko,że ja.... Nie mam psa ! Czasem widzę przez okno starszego pana spacerującego z psem. Coś ciągle do siebie szepczą. Przyjaciele. A mnie ten obraz.....za serce. To napisałem.   Natomiast jeżeli chodzi o Alę ! Uśmiecham się do Ciebie swoim sercem. Dziękuję Alu :)     @Annna2 Aniu. Jak Ty ładnie do mnie piszesz :) Dziękuję najpiękniej :)    
    • Tytułowy oderwany może mieć w kontekście opisanej sytuacji dwa znaczenia - oderwany od rzeczywistości

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        lub oderwany po diagnozie od rodziny.       W puencie podmiot liryczny podsuwa nam tryumfalne   (narzuca się trochę obrazek jakiegoś małego zwierzątka, któremu podano coś do zjedzenia, może jakiś kocyk itp) Jest to bardzo sugestywnie napisane, trudno nie podążyć za tym opisem, mi jednak przychodzą do głowy opisy sytuacji, gdzie np. zamiast pomocy rodzinie zastosowanie "oderwanie". Taki do zastanowienia wiersz moim zdaniem, to na plus oczywiście. Pozdrawiam Autorkę :-)   (Aczkolwiek niepokoi mnie, owe oderwanie).
    • @Migrena Cichy, łagodny, wzruszający obraz codzienności, która już nie goni, nie krzyczy - tylko jest. Nie trzeba tu wielkich słów, ten wiersz sam mówi najważniejsze. Zostaje w sercu, jak miękki krok psa i dłonie, które jeszcze pamiętają, że są potrzebne.  Pogłaszcz psa od Ali , tak, żeby zrozumiał :)
    • @Berenika97 Twój bohater wydaje się introwertykiem, ale przede wszystkim - człowiekiem zbudowanym z ciszy, bólu i niezgody na świat, który go odrzucał. Przejmujący wiersz o samotności, o tym, jak łatwo wykluczyć, i jak trudno potem nauczyć się znów otwierać dłonie.
    • @Alicja_Wysocka Możesz mi wierzyć, że czuję się dużo szczęśliwszy teraz niż kiedy żyłem niby normalnie dla większości osób. I nie zamierzam tego zmieniać.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...