Gdybym mógł

[M_Patriota]

Chciałbym Tobie zasłonić deszcz,
A później odsłonić słońca.
Chciałbym, Tobie być, jak wieszcz -
Który ciągle pisze wiersze bez końca...

Chciałbym Tobie, iść gdzieś,
Tam gdzie, Ty by[ś]ć chciała,
Przez miasto nawet wieś,
Abyś tylko z tego radość miała.

Chciałbym Tobie śpiewać pieśń
Lub miłe słówka szeptać do ucha...
Chciałbym Tobie wyrzucić wszystko,
co gnębiło nas, jak pleśń,
Będąc wyrośniętym na zucha.

Chciałbym Tobie wszystko nieść,
Czego żadna inna jeszcze nie miała.
Chciałbym Tobie przynieść dobrą wieść,
Która jeszcze dziennego światła nie ujrzała.

Chciałbym Tobie być prostotą,
Jak ten polny kwiat, który mało wymaga
By żyć, jak ja, aby być ludzką istotą,
Wystarczy żyć ze mną, Twoja odwaga.

Pragnę w wierszu umieścić Twoją cnotę,
Która stale ma niezłomne przyrzeczenie;
Że nie sztuka mieć ochotę
Opuścić w nieszczęściu miłego, jak złe wspomnienie.
Sztuką żyć z miłym w jego k a l e c t w i e,
Czego nie mają inne w życiu rozpuście.

Barbarze

[Ian Duma]

No cóż nawet gdybym chciał się do czegoś przyczepić to nie mogę ... I nie potrafię. Tak pięknie tu jest powiedziane co ,,by się chciało". Widzę, że panie Patrioto masz w sobie również coś z romantyka - buntownika! A to żadna ujma.
Pozdrawiam serdecznie. Ian.

[Sebek..._]

Achh miło się czyta takie lekkie pióro :)
człowiek aż relaksuje napięte części mózgu ;)
mimo małych kamyczków piękna to droga
Pozdrawiam