Jesienne targowisko

[Michał_Witold_Danecki]

Jesienne targowisko, gdzie z szarą godziną
powraca brudny deszczyk rzucany w kałuże
ręką wiatru co nagle znad miasta nadpłynął
i ujrzawszy to miejsce, chce zostać na dłużej.


Tam okna starych ruder półmrok okrył lekko,
zarzygane chodniki straszą chude dzieci,
tata siedzi przy stole z mateczką- butelką.
Wódka leci do szklanki i czas z wódką leci


Niedobre tu wieczory zatruwane sadzą.
W brudnej szklance herbata słodzona oszczędnie,
głosy zrzędów po kątach - bo nic nie poradzą,
psów rozmowy z ciemnością i księżyc, gdy więdnie.


Rynny biją się z wodą mętną jak pomyje,
która spływa bełkocząc szemrane pacierze,
razem z wiatrem pijanym, co nad placem wyje.
Lepiej omiń to miejsce, jeśli je dostrzeżesz.

[Wściekły Azot]

Jesienne targowisko, gdzie z szarą godziną
powraca brudny deszczyk rzucany w kałuże
ręką wiatru co nagle znad miasta nadpłynął
i ujrzawszy to miejsce, chce zostać na dłużej.

Niedobre tu wieczory zatruwane sadzą.
W brudnej szklance herbata słodzona oszczędnie,
głosy zrzędów po kątach - bo nic nie poradzą,
psów rozmowy z ciemnością i księżyc, gdy więdnie.

Rynny biją się z wodą mętną jak pomyje,
która spływa bełkocząc szemrane pacierze,
razem z wiatrem pijanym, co nad placem wyje.
Lepiej omiń to miejsce, jeśli je dostrzeżesz.


Amputowałem całą drugą zwrotkę i po tym odbarczeniu dam z pół plusa, choć to nie powinien być koniec ingerencji. Np. dlaczego "deszczyk"?

[Wanda Szczypiorska]

Wszystko prawda, ale rymowanka trywializuje oczywisty dramat.

[maria_bard]

Rymowanie rzeczywiście spłyca temat, ale...niektóre fragmenty, zarysy obrazów są ujmujące i nietuzinkowe. Wyjąć by je z tego wiersza i, bez używania zbędnych dopowiedzeń, nakreślić wyrazistą kreską rzeczy i postacie. To drugi Twój wiersz, który czymś mnie zatrzymuje, choć prosi się o poprawki. Pozdrawiam i trzymam kciuki. mb.

[Anna_Para]

Michale,

bardzo dobry, naturalistyczny "obrazek" ujęty z sarkazmem.

Dbasz o rytm, dlatego są "psów rozmowy". Nie cierpię inwersji, ale tu - usprawiedliwiam:) Pozdrawiam, plusikuję,

Para:)

[adam hoff]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dość blade odbicie "Ulicy Miłej" Broniewskiego...



Ulica Miła wcale nie jest miła.

Ulicą Miłą nie chodź, moja mila.

Domy, domy, domy surowe,

trzypiętrowe, czteropiętrowe,

idą, suną, ciągną się prosto,

napęczniałe bólem i troską.

W każdym domu cuchnie podwórko,

w każdym domu jazgot i turkot,

błoto, wilgoć, zaduch, gruźlica.

Miła ulica.

Miła ulica.


Na ulicy Miłej jest zakład pogrzebowy,

obok jatka i sklepik z balonem wody sodowej,

naprzeciwko - klinika lalek, naprawa parasoli...

Perspektywa rzeźnickim nożem przecina oczy. To boli.

Jezdnią, po kocich łbach, trąbiąc pędzi pogotowie,

to pod trzynastym powiesił się fryzjer, który miał źle w głowie:

czytał powieści detektywne, chciał zostać aktorem,

wiecznie coś deklamował albo śpiewał piskliwym tenorem.

Moja mila, ty nie wiesz, jak źle

ulicą Miłą błąkać się we mgle,

niosąc bezdomne marzenie i nie napisany wiersz.

No, powiedz, miła czy wiesz?

To nie była dusza fryzjera, to był anioł prawdziwy,

jak z trampoliny wzbił się z ulicznej perspektywy,

leciał na białych skrzydłach i ponad każde podwórko

rzucał bawiącym się dzieciom jedno bialutkie piórko,

dzieci piórka anielskie rączkami chwytały, chwytały,

a wtedy z ciemnego nieba spadł śnieg anielsko biały.

Ludzie, ludzie, ludzie wieczorni gorliwie dreptali piechotą,

anioł zniknął, dzieci posmutniały, zostało błoto.

W nocy nad ulicą Miłą - gwiaździsta ospa.

W nocy na ulicy Miłej - rozpacz.

i wiele troski zobaczysz, mila, przechodząc miastem,

ale najwięcej na ulicy Miłej pod numerem trzynastym.

W suterenie pogrzeb.

Niedobrze.

Na parterze płacze wdowa po fryzjerze.

Na pierwszym piętrze - plajta, komornik. A na drugiem

służąca otruła się ługiem.

Na trzecim piętrze rewizja - mundurowi, tajniacy.

Na czwartym czytają "Kurier Warszawski" - "poszukiwanie pracy".

Na poddaszu dziewczyna dziecko dwudniowe zabiła.

Miła ulica.

Ulica Miła.


Na ulicy Miłej ani jedno drzewko nie rośnie,

na ulicy Miłej - w maju! - ludzie nie wiedzą o wiośnie,

ale cały rok hula perspektywa łysych gazowych latarni,

łbem waląc w mur cmentarny.

Moja miła, ja tą ulicą nie chodzę,

choćby mi było po drodze.

Nawet kiedy do ciebie się śpieszę,

nie idę ulicą Miłą,

bo kto wie, czy się tam nie powieszę.

[Michał_Witold_Danecki]

Szanowni Państwo!

Jestem bardzo wdzięczny za poświęcony przez Was czas temu wierszowi. Opublikowany utwór wydany jest zawsze na łaskę i niełaskę ewentualnych Czytelników. Takie ich zbójeckie prawo. Ten oczywisty fakt przyjmuję z pokorą. Bowiem wszelkie uwagi i komentarze stanowią dla mnie niezmiernie ważne źródło informacji i bardzo często skłaniają do zrewidowania dotychczasowej koncepcji utworu.
Każdy utwór jest żywy tak długo, jak długo autor uważa go za niedokończony, niegotowy i w jakiś sposób niedoskonały. Kiedy to następuje, wówczas wiersz staje się martwy jak łacina. Teraz jednak autor go opublikował i wiersz musi bronić się sam. To żyworodne stworzenia.

Z wyrazami szacunku

Michał Witold Danecki

P.S. Tego wiersza Wł. Broniewskiego nie czytałem. Przypuszczam, że podobnie jak Pan, Panie Adamie, mojego. Mimo, że mój jest znacznie krótszy.

[Bernadetta1]

gratuluję:)bardzo dobry wiersz...pozdrawiam

[Ian Duma]

Panie Michale, to jest bardzo dobry wiersz. Powiedziałbym nawet w moim guście. Rzecz jasna, kiedy tylko takie miejsce uda mi się dostrzec, ominę je szerokim łukiem.
Pozdrawiam !

[Michał_Witold_Danecki]

Panie Ianie Duma!
Niekiedy i takie miejsca miewają swoją posępną urodę. Na pewno jednak najlepiej je omijać. Ale ciągle jeszcze łatwo napotkać.
Serdecznie pozdrawiam

[Ian Duma]

Ma pan rację, podobne miejsca rzeczywiście ławo napotkać. Ja jednak, z moją przerośniętą empatią, staram się podobnych miejsc zwyczajnie unikać, bo to tylko zbędny ból wyobrażeń i doznań, przynajmiej w moim przypadku.
Pozdrawiam Pana i czekam na kolejne wiersze.

[Michał_Witold_Danecki]

Dziękuję, Bernadetto1!
Dziękuję, Ianie!
Będę o Was pamiętał.
Mocno pozdrawiam

[Nata_Kruk]

Jesienne targowisko.. sporo "brudnej" treści, ale tak napisanej, że chce się zostać na dłużej.
Lubię tak poprowadzone wiersze. I do tego trzynastozgłoskowiec, a to niełatwa sztuka.
Pozdrawiam... :)