Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

na oknie kwiat polny szuka
wytchnienia czy rosnąć czy obumierać
sam nie wie wiatr czeka

kto jeszcze

a odwilż wciąż goni i rynny i chcenia
kamienne uliczki gwar ludzki zmienia
ptak zajął swe miejsce na płocie

westchnienia

że inne jest niebo na drodze zbawienia

Opublikowano

Celowo zrymowałaś dopiero drugą strofę, co dało melodię treści. Przyspieszyło czekanie na dalsze dzieje losu. Wprawdzie ostatnie słowo wiersza dopowiedziałam sobie inne, ale to niczego nie zmienia. Ładnie. Pozdrawiam mb.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



ładnie, refleksyjnie, na plus. rymy nawet nie przeszkadzają, wręcz przeciwnie są potrzebne.
pozdrawiam, Judytko :)


dziękuję Leokadio zwłaszcza za odwiedziny,
rymów nigdy nie lubiłam, ale jakoś tak wyszło,
a jeśli są potrzebne tto tylko dziękować i jeszcze
raz dziękować- za pochlebną opinię J. serdecznie
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Witaj Grazynko, dziękuję za wejrzenie- we wstępie, powiem, że
dawno mnie nie było. Może i jedno i drugie (?) Serdecznie dziękuję,
bardzo mi miło- że coś tam trafia..J.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



no tak..taki wierszyk..dziękuję również bardzo serdecznie Krysiu
- i za ten ogrom/ to pewnie człowiek też trochę się zmienia z czasem
J.(:wzajmnie

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Mitylene Pięknie! Kocham drzewa. :) 
    • @Berenika97 Co najwyżej maleńką rękawiczkę i to i tak szczyt moich za małych możliwości :))
    • Przywrócę się do ustawień fabrycznych gdzie miłość nie zapyta o przebieg z nadzieją nie tylko w snach lirycznych mroźne łzy nie będą padać jak śnieg gdzie miłość nie zapyta o przebieg silnik rozgrzany ma chęć na jazdę mroźne łzy nie będą padać jak śnieg pocieszę siebie do siebie przyjadę silnik rozgrzany ma chęć na jazdę już bez drzew gdzie łatwo o wypadek mroźne łzy nie będą padać jak śnieg przysięgam jako jedyny świadek już bez drzew gdzie łatwo o wypadek jadę po pustyni samotności przysięgam jako jedyny świadek zakończę trasę z ciężarem miłości przysięgam jako jedyny świadek przywrócę się do ustawień fabrycznych zakończę trasę z ciężarem miłości z nadzieją nie tylko w snach lirycznych
    • @Leszczym   Rzucasz rękawicę Orłom. Więc już milczę. :)))
    • Wszystkie wiersze, co z ciebie swój wzięły początek, chcę ci kiedyś pokazać bez wstydu i szczerze, jak się baśń czyta dziecku, nim noc wejdzie oknem.   Ja ci słowa zbłąkane codziennie przynoszę, drżąc, łagodną nadzieją wzruszony, bo wiem, że nowe wiersze niebawem z nich wezmą początek.   To dla ciebie rozbijam geody gorące, w których gwiazdy ukryte zmieniają śpiew w lśnienie, niczym w baśni najprostszej, gdy noc wchodzi oknem.   Jutro nasze uśmiechy w blask jeden połączę; wówczas każdym oddechem dziękować ci będę za te wiersze co z ciebie swój wzięły początek.   Może powiem coś jeszcze i złożę ci w dłonie tę ostatnią geodę, gdzie moje śpi serce; dla mnie w baśń się przemienisz, a noc wejdzie oknem.   Teraz stoję w półmroku i czekam spokojnie, aż mi słodko zaufasz, by rozstać się z lękiem. Niech te wiersze, co z ciebie swój wzięły początek baśnią ciebie otulą, nim noc wejdzie oknem.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...