Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

usta w pół słowa otwarte
zastygły czekaniem na ciebie
drzewami wiatr zakołysał
i róże pobladły pod śniegiem

na białej szyi szept skonał
niedokończonym wyznaniem
została tylko modlitwa
nie mogę jej kochać Panie

Opublikowano

masz poczucie rytmu Emilu, oj masz
dlatego lubię Cię czytać :)
ale posłuchałbym jakiegoś ostrego kawałka z riffami i wymiatającym basem, w Twoim wykonaniu, pomyśl.
Wiem, że możesz :)
Pozdrawiam.

Opublikowano

Świetna, klasyczna miniaturka. Rzeczywiście, kiedy ktoś nie może kogoś kochać, a czuje się w obowiązku, jest to prawdziwy koszmar sumienia, rozdarcie mogące doprowadzić do choroby psychicznej lub do samobójstwa. Bardzo mi się podoba, jak to Twoje wiersze na ogół.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...