Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Powrót czarnego kota

La_Fée_Verte
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

La_Fée_Verte

La_Fée_Verte

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

(Z cyklu - Filozofia naiwna czarnego kota - http://www.poezja.org/wiersz,1,117768.html) - cz. IV

Pustkowie. Szare, nieznaczące nic wobec światów, co ledwie o krok stąd wirują kłębami barw i śmiechu. Czyjegoś. Szarość, co zlała niebo z ziemią w jedno. I nawet gwiazd tu nie ma. Wszystkie spadły. Dawno temu. Nie zdołałam dostrzec żadnej, gdy spełniały czyjeś marzenia. W dłoń zbieram szary, pogwiezdny pył. Rozwiewa się na wietrze. Kolejna pustka.
- Tyle zostaje z gwiazd - słyszę własne słowa .
- Lecz dopiero, gdy nie ma nic, mieć można cały świat - czarny kot-filozof od siedmiu boleści ni stąd, ni zowąd złazi z drzewa. Przypatruje się jakby nie widział mnie nigdy w tym życiu. Znowu zgrywa mędrca.
- Cóż ze świata całego, gdy nie ma na nim drugiego człowieka? - pytam, lecz znam odpowiedź. Smutną i beznadziejną - wtedy nie warto żyć.
Lecz słyszę:
- Tyle, co światu całemu po jednym tylko człowieku - odchodzi ścieżką, której dostrzec jeszcze nie mogę. A myślałam, że chociaż mnie przytuli. Coraz cichszy pomruk z szarej mgły tylko dobiega:
- Nic?...

Anna_Para

Anna_Para

Opublikowano
Opublikowano

Witaj Kocie!
Poszarzało Ci się, i chciałoby się powiedzieć: Dobrze Ci tak! Ale nie powiem. Szkoda kotka - filozofka!
La Fee... wiesz, że znam wszystkie Twoje "koty". Jest lepiej z interpunkcją, została, niestety, paskudna maniera w inwersjach. Fuj!

Ale całokształtnie - fajnie i mądrze mówi ten Twój kot.

Plusikuję, oczywiście.

Para:)

Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano

Miałaś rację ...gdy ktoś wyróżnia się z szarości chcą go w nią ubrać...twoje teksty są ponad tym daję 6 plusöw:-)

La_Fée_Verte

La_Fée_Verte

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Dziękuję Anubisie. Po sześciu plusach, szarość jakby o sześć odcieni jaśniejsza :)

Aniu, po tym, co napisałaś przed chwilą, kot zwariował. Przypomina teraz kocię, co dopiero pierwsze życie zaczęło. Wariat! Cóż dopiero mówić o mnie :)

Pięknej zimy życzę wszystkim.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • bronmus45
      kasa jełopy .. kasa!!!

      Przez bronmus45 · Opublikowano

      ~~ Prohibicja u celu .. pierwowzór z PRL-u - lecz dziś w innych godzinach. Lobbyści bimbrowników (wobec słabych wyników) - czy w tym leży przyczyna? Producent destylarek (jest tutaj kilka marek) - gotów wyłożyć kasę. Przedstawiciele ludu nie widzą tutaj brudów - takich zaś w Sejmie masę .. Ooo .. ludzka przewrotności - kiedy wreszcie zagości w łbach władczych decydentów; że w owym ich zamiarze ciąg dalszy przykrych zdarzeń - bimbrownie miast .. "wódkowstrętu" ~~
    • Berenika97
      δQ = 0

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Roma Pewna krzywa była tak krzywa, że mój wczorajszy komentarz zgubiła. A może raczej to była skrzywionej czasoprzestrzeni wina? A poważnie to lubię połączenia matematyki i fizyki z poezją - Tomek jest fizykiem, więc nie muszę Ci tłumaczyć, jakie zrobiłaś na nim wrażenie. Świetnie połączyłaś fizyczny proces z ludzkim doświadczeniem. Proces adiabatyczny δQ=0 - oznacza, że nie ma wymiany ciepła między układem a jego otoczeniem, układ jest doskonale izolowany termicznie od swojego otoczenia. (musiałam to napisać, nie pytaj dlaczego! :)) Wiersz Twój jest tragicznym opisem bytu (lub relacji) tak kruchego, że nie jest w stanie przetrwać kontaktu z innym - "nie do bycia". Podmiot liryczny próbuje zamknąć się w "adiabatycznym" systemie, by uniknąć strat, ale sama ta próba jest "kaleka" (nieszczelna) i skazana na porażkę. Każda próba bliskości ("dotyk") prowadzi do "pogubienia", a pojawienie się konkretnej osoby ("ty") wywołuje ostateczny, nieodwracalny rozpad w chaos. To poetycki obraz kogoś, kto być może pragnie bliskości, ale jego wewnętrzna struktura psychiczna jest tak niestabilna, że kontakt z drugą osobą, zamiast budować, niszczy go doszczętnie. Tak to rozumiem, może błędnie, ale nam się podoba.  Niesamowity wiersz! Pozdrawiam -y! :)  
    • Alicja_Wysocka
      Taka sobie myśl.

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @Berenika97 sorki, że tak bez słów, ale do takiej myśli - nic, tylko się uśmiechnąć,  pozdrawiam :)
    • Berenika97
      Taka sobie myśl.

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Jacek_SuchowiczBardzo dziękuję! Nie jest tak źle. wolność to kotka co drzwi otwiera i zanim spytasz już świat wybiera   więc zamiast siedzieć w kącie jak myszka mrugam do słońca – niech będą igrzyska! @Alicja_WysockaBardzo dziękuję!  @obywatelBardzo dziękuję! 
    • obywatel
      Labirynt

      Przez obywatel · Opublikowano

      Mówią ze miłość jest chorobą czasem śmiertelną gdyby tak było kto bardziej chory? Wybuchnij w jej wnętrzu rozpryśnij swoje kryształy Nie zatamują jak i ty nie zatamujesz tej lawy ona w żyłach płynie rozsadza Żaden lód w niej nie ostygnie W śród liści brunatnych I dżungli zawyją w największej Ekstazie. Co za widok!

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...