Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Jest cienka membrana , za nia obce ksztalty.
Nie przepuszcza swiatla, nie tak latwo peka.
W samym sercu zycia, pol zywy pol martwy
istnieje swiat inny, pol szczescie, pol meka...

Stojac przed tym murem, rzucam w nim slowami
az peknie, i wpusci promien realnosci
by w kraju tym dziwnym, z chorymi prawdami
stopil lod obledu, strachu, niepewnosci.

Jestem tu dla ciebie, jestem tu dlatego
w rece trzymam tylko sztandart mej milosci
do blizniego

Opublikowano

jak wyżej. język polski tym się charakteryzuje, że posiada znaki diakrytyczne (to te wszystkie bardzo trudne ogonki, kropeczki i kreseczki pod, nad i w poprzek), stosuje się je w dość prosty sposób, przez naciśnięcie prawego klawisza alt, jeżeli to nie działa, zainstalowanie polskiej wersji jakiejkolwiek przeglądarki zajmuje średnio rozgarniętemu siedmiolatkowi pięć minut. ponadto nie ma czegoś takiego jak sztandart, ja przynajmniej nie słyszałem: albo sztandar, albo standart, trzeciej opcji nie ma. przyzwoitość wymaga, żeby po zamieszczeniu przeczytać to, co się zamieściło. i dokonać korekty.

Opublikowano

Powinno się zorganizować jakiś protest przed każdą siedzibą firm telekomunikacyjnych. W telefonach są już polskie znaki diakrytyczne i mimo, że się je wstawia, SMSy przychodzą takie jak widać.
Operatorzy! Hańba!
Przepraszam Autora, musiałem.
Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • @UtratabezStraty Taki styl...
    • @infelia , trochę pomieszanie z poplątaniem...
    • Deszcze niespokojne potargały sad. A my na tej wojnie ładnych parę lat ;)) No nie. Spokój to dopiero po :)) Uśmiech przesyłam :)
    • Rusz się, wynieś śmieci, ty niedojdo! Muchy tu latają –  jak cię pacnę, ty fujaro! Maminsynku i poeto podwórkowy, Z kranu cieknie, nic nie zrobisz?   Wiersz napiszesz o ulotności życia? Dywan wytrzep, bo sąsiedzi krzywo patrzą. A firany kiedy prałeś? mów, bo mamie się poskarżę! Bałagan wszędzie, mchem zarosło.   Tarantula w kącie zwisa, zje mnie, twoja sprawka! Grzyb w łazience to hodowla jest pieczarek? Gdzie uciekasz? wokół stołu mam cię gonić? Do mnie! klękaj, łkaj o przebaczenie!   Co masz na swą obronę? róże? dawno zwiędły. Suknię mi kupiłeś? całkiem, całkiem, lecz na wagę. Pierścień? masz go w diabły, tombakowy! Zgadnij, gdzie od dzisiaj będziesz kimać...   Pościelę ci z Wisłocką i Szymborską. Czesławę Miłoszową ci dorzucę, zdrajco –  literacie! Oj, dam ja ci popalić, dam ci steki wierszy! A Norwid cię uwiodła? to szantrapa!   Ze Słowacką pewnie tylko motyle łapałeś, zbereźniku! Aż ucho więdnie i usycha, rymem szyję ucisnę. Strofą walnę jak drzwiczkami od kredensu! Co tak stoisz osłupiały? żartowałam, ty pacanie!   Chodź, głuptasie, mamcia zeszyt mi przysłała. Gęsie pióro i kałamarz, kredki, temperówkę. Pokaż mi alfabet, jak to się wywija, „A” na początek... I bach! dzwonek w uszach, krzesła szur-szur.   To nie małżonka wali, dudni i jazgoce. To matura, ty bęcwale, właśnie egzamin zdajesz! Nauczyciel ryczy: „kartki oddajcie! koniec czasu!” „Człowiecza dola” temat widnieje na tablicy zadany...    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...