****

[Monika Kosakowska]

patrzę na linię między jedną stroną gazety a drugą
gdzie cień dwudzielny bez treści
gęsty i rozproszony
odbijam co jakiś czas na: 88 i 89
odruch niekontrolowany

a to co upływa – upływa

wieczorem znowu ogarnie mnie lęk
nie zamykam więc powiek
osiem godzin nieistnienia
w układzie bezproduktywnym
pora zwietrzała i nikomu niepotrzebna

niepożądane przeniesienie w czasie
ubytek cennego życia
tak jakby rano oznaczało koniec i śmierć

i ta cienista linia gazety
równolegle do moich oczu
88 i 89