Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

zapisywane

Leszek
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Leszek

Leszek

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

szepczę palcami kosmykom na poduszce
ciepłu przylegającemu do wygięcia
w szklance niepustej
dostrzegam że wypiękniał

półmrok wypełnia bezwiedne dłonie
w każdej motylej jak mrugnięcie
jak to możliwe powiedz
że choć nie sięgasz zawsze dosięgniesz

milkną godziny lecz nie są nieme
nastrój rozmawia z migoczącą
wzorzystą treścią umaiłaś przestrzeń
przybywa kartek odkąd

Leszek

Leszek

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


dobra metafora
jak wydziesz z basenu to włosy od chloru są sztywne szepcząco-szeleszczące - peelka po pływaniu

pozdrawiam Jacek

lepsze pisałeś
Jacku każdy z nas pisał lepsze i gorsze ;)
Piotr_Płoszaj

Piotr_Płoszaj

Opublikowano
Opublikowano

Hmm, zaciekawił... Fajne zabawy semantyczno-językowe. Przemyślane synestezje i osłabienie znaczenia po przez wyrzucenie półmroku do drugiej strofy. No i prawda o "zawsze dosięgnięciu". Zaciekawiła końcówka. Strasznie przykuwa uwagę to niedokończone odkąd i daje mnóstwo pytań do

:)

Pozdrowienia cieplutkie, Piotr :)

dawniejbezet

dawniejbezet

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Leszku,
może trochę odważniej? w poszukiwaniu nowych skojarzeń; motyle nastrojowe - są już jak pocztówka z Weissem, szeptanie palcami - to przekroczenie granic przyzwoitości (szamo "szept" w opisach sytuacji intymnej trąci już banałem, szeptanie palcami - wprowadza elementy powieści wilkołaczej). Słowo "umailaś" - rzadkie już dziś, trudne do artukyłowania - zatrzymuje, łamie rytm, choć samo zestawienie "umaiłaś przestrzeń" nie budzi zastrzeżeń, to nie jest wielkim wynalazkiem - majono zielonymi gałązkami domy i obejścia, czyli różne przestrzenie.
I zupełnie niepotrzebne dziwactwo skladniowe, ni to przestawny szyk, ni to urwanie...
A są przecież w wierszu w większości dobre momenty, których osiągnięcie w erotyku nie jest łatwe. Szkoda więc tych - dla tych słabszych.
Pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Whisper of loves rain
      Nienarodzony krzyk

      Przez Whisper of loves rain · Opublikowano

      W pustym łonie, gdzie echa tańczą cicho, tkwi embrion myśli, nie ciała. Składamy dłonie, szepcząc modlitwy, o duszę, która nigdy nie zaistniała.   Prawo i wiara, dwa kamienie młyńskie, mielą decyzje na proch codzienności. Jedni widzą iskrę, świętą i boską, inni zaś lęk, w imię wolności.   W komorze echa, gdzie sumienie waży, płód staje się sztandarem ideologii. Morderstwo? Zbawienie? Kto wskaże granicę? Moralność tańczy w rytm patologii.   Matka, ołtarz z krwi i kości, naczynie wyboru, pole bitwy. Jej ciało, nie jej, lecz publiczna własność, w dyskursie zimnym, pozbawionym liryki.   A co z tych, którzy przyszli na światło, ale światło ich oślepia, rani, dusi? Ich krzyk zagłuszony, mniej ważny, mniej święty, bo wiersz o życiu pisać trzeba, a nie katuszy.   Nienarodzony krzyk ma potężną siłę, rozdziera ciszę, zmusza do myślenia. Lecz krzyk żywego dziecka, bitego, głodnego, to tylko tło dla wielkiego istnienia.   Więc rzucam ten wers, jak kamień w wir wody: Hipokryzja jest największym grzechem. Czcimy potencjał, gardząc rzeczywistością, dusząc sumienia, odbierając oddech.
    • Migrena
      Armia niedoszłych poetów

      Przez Migrena · Opublikowano

      @huzarc   idę obok Ciebie.   tez nie wiem dokąd.   dziękuję.      
    • Migrena
      wsiąkanie

      Przez Migrena · Opublikowano

      @Gosława   wsiąkanie w chłodną prawdę o przemijaniu
    • Migrena
      Dom podzielony

      Przez Migrena · Opublikowano

      @huzarc   mocny kontrast między jawnym gniewem a cynicznym wyrachowaniem.   wers "rozpylę brokatem" genialnie oddaje brutalność aktu uniewazniania.   celne i zwięzłe ujęcie współczesnej polaryzacji.    
    • Sylwester_Lasota
      8. Słowo

      Przez Sylwester_Lasota · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      :) Cieszę się, że się spodobał i zatrzymał na chwilę.   Tak, to prawda. Dzieki za reakcję i komentarz. Pozdrawiam.     Myślę, że ten temat nie powinien się dać tak łatwo wyczerpać, ale zrobiłem co mogłem I jak umiałem, cieszę się więc z takiego odbioru. Dziękuję i pozdrawiam.  

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...