zapisywane

[Leszek]

szepczę palcami kosmykom na poduszce
ciepłu przylegającemu do wygięcia
w szklance niepustej
dostrzegam że wypiękniał

półmrok wypełnia bezwiedne dłonie
w każdej motylej jak mrugnięcie
jak to możliwe powiedz
że choć nie sięgasz zawsze dosięgniesz

milkną godziny lecz nie są nieme
nastrój rozmawia z migoczącą
wzorzystą treścią umaiłaś przestrzeń
przybywa kartek odkąd

[Bernadetta1]

,,szepczę palcami''-jakoś mi zgrzyta-przemyśl:)pozdr.

[Jacek_Suchowicz]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

dobra metafora
jak wydziesz z basenu to włosy od chloru są sztywne szepcząco-szeleszczące - peelka po pływaniu

pozdrawiam Jacek

lepsze pisałeś

[Leszek]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

po przemyśleniu nie słyszę zgrzytu ;)

[Leszek]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

dobra metafora
jak wydziesz z basenu to włosy od chloru są sztywne szepcząco-szeleszczące - peelka po pływaniu

pozdrawiam Jacek

lepsze pisałeś
Jacku każdy z nas pisał lepsze i gorsze ;)

[Piotr_Płoszaj]

Hmm, zaciekawił... Fajne zabawy semantyczno-językowe. Przemyślane synestezje i osłabienie znaczenia po przez wyrzucenie półmroku do drugiej strofy. No i prawda o "zawsze dosięgnięciu". Zaciekawiła końcówka. Strasznie przykuwa uwagę to niedokończone odkąd i daje mnóstwo pytań do

:)

Pozdrowienia cieplutkie, Piotr :)

[Leszek]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dawno mnie tu nie było Piotrze. Miło, ze dostrzegłeś, że to nie tylko tak wyszło. :)

[dawniejbezet]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Leszku,
może trochę odważniej? w poszukiwaniu nowych skojarzeń; motyle nastrojowe - są już jak pocztówka z Weissem, szeptanie palcami - to przekroczenie granic przyzwoitości (szamo "szept" w opisach sytuacji intymnej trąci już banałem, szeptanie palcami - wprowadza elementy powieści wilkołaczej). Słowo "umailaś" - rzadkie już dziś, trudne do artukyłowania - zatrzymuje, łamie rytm, choć samo zestawienie "umaiłaś przestrzeń" nie budzi zastrzeżeń, to nie jest wielkim wynalazkiem - majono zielonymi gałązkami domy i obejścia, czyli różne przestrzenie.
I zupełnie niepotrzebne dziwactwo skladniowe, ni to przestawny szyk, ni to urwanie...
A są przecież w wierszu w większości dobre momenty, których osiągnięcie w erotyku nie jest łatwe. Szkoda więc tych - dla tych słabszych.
Pozdrawiam

[sława_zaczek]

Leszku, miło cię znowu czytać :)))
pozdrawiam ciepło

[klubo]

pewnie zawsze można lepiej- ale dobrze czytać taką poezję:) daję plus-duży