Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

to się naprawdę nie mieści w głowie
jakiś zapewne wybryk natury
w jednej są cztery i tyle powiem
o mały figiel a mogłem ulec

oj niewątpliwie jest to poetka
i to z rozumkiem nieogarniętym
każda z nią chwila miła i lekka
jak to się dzieje że chcę coś więcej

o strunach można pokonwersować
tych od teorii i od gitary
w dziesiąty wymiar umie czas schować
horyzont zdarzeń mknie nie do wiary

w supersymetrii połączeń cząstek
skutek z przyczyną miejsca zamienia
gdzieś się zagubił materii wątek
w osobliwościach czasoprzestrzeni*

na szczęście jabłko stuknęło w głowę
i zbudził uśmiech dziadka Izaaka
w klasycznym sadzie jedno dopowiem
prawo ciążenia nie leczy kaca


*między innymi czarne dziury są osobliwością czasoprzestrzeni

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


cóż za marzenie cztery dziewczyny
i wszystkie w łóżku są ze mną razem
to tylko Allach mi może przynieść
na tamtym świecie w mym raju marzeń

a tu są cztery lecz tylko w jednej
pierwsza poetka druga intelekt
posiada wielki i formie przedniej
na temat kwantów czytała wiele

trzecia jest zgrabna a czwarta ładna
wszystkie zawarte w jednej osobie
w osobliwościach chciałem coś zaznać
a Newton strącił sen z moich powiek

pozdrawiam:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


cóż za marzenie cztery dziewczyny
i wszystkie w łóżku są ze mną razem
to tylko Allach mi może przynieść
na tamtym świecie w mym raju marzeń

a tu są cztery lecz tylko w jednej
pierwsza poetka druga intelekt
posiada wielki i formie przedniej
na temat kwantów czytała wiele

trzecia jest zgrabna a czwarta ładna
wszystkie zawarte w jednej osobie
w osobliwościach chciałem coś zaznać
a Newton strącił sen z moich powiek

pozdrawiam:)


trudno przepadło nie czas żałować
mam pewien pomysł więc jeszcze o tym
jak się przyśniła znaczy prawdziwa
wskakuj w piżamę i skończ barłożyć
trzeba byś zasnął w tym samym miejscu
za wczasu wywal z sypialni budzik
ona wciąż czeka porwij ją tutaj
co dalej zgadniesz co ci mam mówić

:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


cóż za marzenie cztery dziewczyny
i wszystkie w łóżku są ze mną razem
to tylko Allach mi może przynieść
na tamtym świecie w mym raju marzeń

a tu są cztery lecz tylko w jednej
pierwsza poetka druga intelekt
posiada wielki i formie przedniej
na temat kwantów czytała wiele

trzecia jest zgrabna a czwarta ładna
wszystkie zawarte w jednej osobie
w osobliwościach chciałem coś zaznać
a Newton strącił sen z moich powiek

pozdrawiam:)

toż to sen piękny iście anielski
cztery kobiety a każda inna
w jednej osobie ...z ulgą odetchnij
w haremie żadna być nie powinna;)
pozdrawiam Beata

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Migrena godzinkę trenowałam, uciekł mi dzień, bo się zrobiło ciemno, teraz by się porobiło comme si, comme ça:) czas poczytać:) popołudniowa herbatka:)
    • Jest Niedziela. Za oknem popołudnie; dzisiejsze, w odmienności do całej Soboty, dopuszczajace do miasta mało słonecznego światła.    Uważny Czytelnik z pewnością rozpoznał - w początkowych słowach powyższego akapitu - nawiązanie do "Rozmowy przez ocean" - piosenki wykreowanej przez Andrzeja Sikorowskiego zapewne w tysiąc dziewięćset osiemdziesiesiątym piątym roku, a wykonywanej później także przez Marylę Rodowicz. Pomijam celowo przedstawienie większej ilości szczegółów, jak również zamieszczenie linku do wspomnianiej piosenki. Przecież Czytelnik, chcący przenieść się myślą i uczuciem do song'owej sytuacji, może uczynić to bez mojego pośrednictwa.     Autor bieżącego opowiadania - zgodnie z tym, na co mu przyszła ochota - sięga po piwo. Czerwone Pszeniczne, butelka nabyta poprzedniego wieczoru. Któż mnie, Corleone'owi11, zabroni, oprócz moich własnych myśli? One pozwalają, wewnątrzumysłowa decyzja dopuszcza. Prawda, że pewien kłopot z aurą jest możliwy, ale z drugiej strony - wokół jest tyle energii. Świadomość i wola decydują, żeby intencjonalnie sięgnąć i zaczerpnąć, też intencjonalnie, po stosowną ilość. Sięgam.     Butelka odkapslowana - skoro odkorkowujemy wino, to piwo odkapslowujemy. Nachylam ją i przelewam - kufel czeka. Spokojnie i cierpliwie. Ten kupiony w sklepie z pamiątkami o nazwie "Szafa Gdańska", mieszczącym się przy ulicy Garbary 14; wiadomo, którego miasta i że w jego staromiejskiej części.     Piszę stopniowo i stopniowo wychylam - sączę - czerwonopiwny w barwie trunek. Procenty nie przeszkadzają w myśleniu - jestem im wdzięczny. Dzięki.     Pamiątkowy kufel z miasta, z którym - zbiegiem okoliczności, a naprawdę jedną z międzywcieleniowych decyzji - łączy mnie wiele.    Gdańsk. Spędziłem w jego Głównym Mieście sporo, sporo czasu. Trudno byłoby zliczyć godziny co najmniej kilkunastu week-end'ów, ale także dni przed miedzynarodowymi wyjazdami, jak chociażby ten do Brazylii. Podczas właśnie tego poznałem Gabrielę... Przetańczona noc: tyle mogę - i tyle wypada - napisać. Nie proś, Czytelniku, o szczegóły. Wiem, że chciałbyś je znać; cóż, ciekawość. Gdybym był Tobą, też zapragnąłbym je przeczytać, a Ty, gdybyś był mną, też pominąłbyś ich przedstawienie.     Od tamtego week-end'u - od jego dni - minęło dużo czasu. Więcej niż rok. Minęły spotkania - te, które były, jak również upłynął czas tych, do których nie doszło. W porze tej inne kraje stały się naszym osobnie czasowym udziałem: jej Grecja, Albania Serbia i Niderlandy; moim Sri Lanka, Tajlandia, Gruzja, Peru i Boliwia.     Ludzie poznają się w miastach, miasta spotykają ludzi. Gdańsk nas poznał i przywołał do siebie na powrót. Można uznać to za, znów przysłowiowy, zbieg okoliczności, jako że pochodzimy z odległych miast. Czy to ważne, z których?     Gabriela i Gdańsk. Gdańsk i Gabriela.    Wysączam z kufla resztkę czerwonego, aromatycznego napoju. Zmrok już zapadł, ale godzinowo to wciąż popołudnie.     Nie spodziewałem się. Ona też nie. Ani wtedy, ani kilka tygodni temu.     Jest Niedziela, popołudnie zbliża się do wieczora.    Gabrysia i Gdańsk...       Kartuzy, 9. Listopada 2025 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • A nora Aarona   No, geju, kata Azy zaatakuj! - Egon   Po to ozłacał zootop?
    • @Berenika97   więc tańcz Nika do białego rana :)   a ja, z niezwykłą przyjemnością będę pośród gwiazd, podawał Ci kryształowe kieliszki z Dom Pérignon Plénitude.   i będę zachwycony :)    
    • @violetta   super :)))))   jest Ci przyjemnie bo Twoje ciało obejmują we władanie endorfiny.   Twoje własne - Violetkowe :)))    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...