Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

chodźmy po zmierzchu zobaczyć co się zmieniło
czy próchno świeci jasno tak jak zeszłej nocy
uważaj stawiając stopy bo niebo to pole minowe

powalone drzewa mają czarne podwójne korony
z korzeni i gałęzi rozpalimy ognisko
stąd możemy jeszcze wrócić w miejsce urodzenia

tym razem jednak pójdziemy za miedzę i dalej
słuchać o czym w lesie mówi antyfilozofia
tam rano poznamy przyczyny naszego znikania

Opublikowano

zrezygnowałabym z jednego epitetu drzew, bo przesyca.
całkiem fajny wiersz, który znajduję, acz, proszę się nie obrazić, dwie ostatnie strofy, jakkolwiek szanuję je w całości z wierszem, umykają przed pierwszą :)

Pierwsza, oto jest wiersz! zaiste :)

Pozdrawiam :))

Opublikowano

Zacny tekst. Ognisko, znikanie, a nie poszukiwanie przyczyn owego zachowania i próby wracania do stanu w którym się urodziliśmy, to forma poszukiwań azylu dla ludzkiego psyche. Taka antyfilozofia jest w sam raz na miarę moich potrzeb.
Pozdrawiam,
Piotr

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...