Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Sprzedam Boeinga siedem sześć siedem,
po udanym lądowaniu awaryjnym.
PLL LOT - pierwszy właściciel.
Klima, alufelgi, mały przebieg.
Ważne AC i OC (bez przeglądu),
zarejestrowany (SP-LRC),
zerwane poszycie - lekko bity (z dołu)
kupiony w salonie - USA (Everett/Seattle).

Remont wymagany:
Silników - kapitalny.
Gondoli (prawej i lewej)
- zdarta obudowa.
Drzwi wejściowych, oraz
BEZPIECZNIK - wcisnąć/wymienić.

www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20111105&typ=po&id=po02.txt

  • Odpowiedzi 42
  • Dodano
  • Ostatniej odpowiedzi

Top użytkownicy w tym temacie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


hm... a zródło informacji miarodajne...? a tak merytorycznie, właściciela bym wykropkował :)
pozdrawiam HAYQ.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


ha, miarodajne źródło... Są takie? ;)))
Jeśli prowokacja(w sumie – mam nadzieję), to i tak ten smrodek nie zmieni niektórym wiary w słowo pisane, ale z drugiej strony, dziwna sprawa – kompletna cisza u pozostałych :)
Dzięki Popsuty, pozdrowienia.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


nie wiem, jak ci to powiedzieć,
ale... w końcu, co mi szkodzi
- to nie moje ogłoszenie,
i właściwie szukam łodzi.
A podkówkę mam - nieszczęście
gębę mi od rana zdobi,
bo mi łódkę w Nieporęcie
w łódź podwodną ktoś przerobił.
:/
Pozdrawiam :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


nie wiem, jak ci to powiedzieć,
ale... w końcu, co mi szkodzi
- to nie moje ogłoszenie,
i właściwie szukam łodzi.
A podkówkę mam - nieszczęście
gębę mi od rana zdobi,
bo mi łódkę w Nieporęcie
w łódź podwodną ktoś przerobił.
:/
Pozdrawiam :)


Kapitanie Nemo, witaj na pokładzie
i niech ta przeróbka cieniem się nie kładzie
bo choć to nie lata jak chociażby „Cessna”
lecz to łódź podwodna na wskroś nowoczesna

i nie będziesz musiał wywijać pagajem
płynąc pod powierzchnią wody poza krajem,
na łeb nie nakapie, no chyba że dziura
wtedy nim załatasz użyjesz kaptura.


Pozdrawiam :)
HJ
Opublikowano

skończyło się dobrze to można zanurzyć ten temat w sosie z ironii:))
dzień po lądowaniu słyszałem już żarty na ten temat, typu: dlaczego kapitan nic nie powiedział pasażerom o usterce - bo nie chciał krakać;)) i kolejny, że z NY wystartował orzeł a wylądowała wrona;)))
kupuję ten wiersz, zadziałał na moje poczucie humoru:)
pozdrawiam
r

Opublikowano

Bardzo interesujcące...Przeżyjcie takie lądowanie osobiście wtedy przestaniecie glupoty wypisywać. Postaw się w sytuacji np jak ci co lecieli 11 września i wiedzieli że zginąl wtedy do kpin ochota przejdzie...Ogólnie zastanówcie się czasem nad tym co piszecie.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Gdzie wyjściowa cena tego boeinga
i jaka waluta? – Czy funta szterlinga
dawać na początek czy może złotówkę
i czy mi dorzucisz na szczęście podkówkę?


pozdrawiam
HJ
Drogi przyjacielu, nie pomyśl, żem gbur,
jednak na powierzchni wolę - choćby dryf.
Wszak tu są miliony do łatania dziur
a, że czasem z babą, gdzieś się trafi s p ó r?

Nemo to ryzyko też wziąłby na klatę
- w domciu być i emo, w łajbie bosmanmatem.

Dzięki, po raz drugi :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @MIROSŁAW C. Dzika róża w wierszu to dla mnie metafora kobiety wolnej, nieujarzmionej, która pozwala się dotknąć nie tylko myślą i słowem, ale też czynem. Jest piękna, odświętna i pełna tajemnic i zapachu.  To hołd dla tej dzikiej kobiecości, nieokiełznanej, prawdziwej i pełnej życia, tak jak smak dzikiej róży w słoiku.   Ten wiersz przypomina mi teraz czas dzikiej róży, gdy jej owoce dojrzewają i można z nich zrobić pyszne konfitury. Podarowałam kilka słoików mojemu lekarzowi, który opowiadał, jak wyjątkowy jest to dar natury pełen niebiańskiego smaku.
    • @Starzec Wiesz, że Twój wiersz mnie zatrzymał? I teraz myślę sobie - kto tak naprawdę wie, kiedy jest za wcześnie, a kiedy za późno? Wystarczy, że jedno z Was tak pomyśli, a droga się rozminie.
    • Jego kraj może zerwać więzy uległości, Jego lud może znowu zaznać wolności, W ich sercach nadziei tysiąc zagości, Lecz jego nadzieja umarła. Promienie księżyca morze oświetlają, Swobodne fale dziko napierają, A wiatry Gondalu dostojnie grają Swój hymn o północy.   Grają na murach jego więzienia, Budząc w jego sercu wzruszenia, Bo ich dźwięk przyzywa wspomnienia Rzeczy, które się zdarzyły. Jego dusza z wichrem się złączyła I w królestwie śnieżnej ciemności kroczyła, Krainie, która wielką rozpacz kryła, A zwątpienie odebrało głos.   Ziemia Harolda zerwie więzy uległości, Jego lud może znowu zaznać wolności, W ich sercach nadziei tysiąc zagości, Lecz jego nadzieja umarła. Wolność została mu odebrana; Jego przyszłość na ziemi poznana; Jeszcze kilka lat w kajdanach, Potem więzienny grób.   O ile poprzedni wiersz Emily mógł być związany z Gondalem, tu nie ma wątpliwości. Nie jestem tylko pewien kim był ów Harold. Być może chodzi o Geralda z Exiny, uwięzionego i zamordowanego przez podstępnego rywala do tronu Juliusa Brenzaidę.      His land may burst the galling chain, His people may be free again, For them a thousand hopes remain, But hope is dead for him. Soft falls the moonlight on the sea Whose wild waves play at liberty, And Gondal's wind sings solemnly Its hollow midnight hymn.   Around his prison walls it sings, His heart is stirred through all its strings, Because that sound remembrance brings Of scenes that once have been. His soul has felt the storm below, And walked a realm of sunless snow, Dire region of most mighty woe, Made voiceless by despair.   And Harold's land may burst its chain, His subjects may be free again, For them a thousand hopes remain, But hope is dead for him. Set is his sun of liberty; Fixed is his earthly destiny; A few years of captivity, And then a captive's tomb.
    • @Roma Jakby balans między dzieciństwem a dorosłością. Pełen jest ulotnych obrazów  samolociki, taniec, tęsknota... To opowieść o potrzebie lekkości, wolności, i o pogodzeniu się z tym, że nie zawsze trzeba „latać”, by czuć sens.
    • poznaliśmy się  o dzień za późno spóźnieni łzą pod powieką wczesną wiosną bzem łaskoczącą spojrzeniami  utkani  na wieki   poznaliśmy się o noc za wcześnie zachłanni dnia rwącą rzeką późną zimą lodem płynącą uczuciami splątani na przekór   poznaliśmy się...
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...