Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Strzelanie

Bronisław Jaśmin
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Bronisław Jaśmin

Bronisław Jaśmin

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

strzelają do siebie nieba, słońca krajobrazy,
i my strzelamy niebem, słońcem, krajobrazem,
bez przerwy przeciw sobie. nie mamy czasu na kolację,
pozbawionej strzałów.

nie można tego przerwać. wszystko jest za konstytucją.
porządkiem unoszącym piaskowe kodeksy. jak z piasku z piaskownic.
a może coś się stanie. ktoś to uspokoi. dokona obławy.

ujmie napastników. wsadzi jak do policyjnych wanów.
osądzi. wyda wyrok. i zakończy niespokojną strzelaninę,
strzelanie do czasu. ziemskie prawa nie mają na te zbrodnie siły.

jest śmierć we śmierci.

dlatego sprawiedliwość zapadnie z wysoka,
uderzeniem sędziowskim młotkiem z gorącego słońca.
i wtedy przerwie farsę wzajemnego zabijania się trzech kierunków godzin.

Ran_Gis

Ran_Gis

Opublikowano
Opublikowano

. * * *

zatrzaśnięci w tych swoich
cywilizacyjnych skorupach
patrzymy na siebie podejrzliwie
wąskimi szczelinami źrenic
jak przez otwór schronu
podejdzie ktoś bliżej
zaraz paluch na spust..

R.G.


-pozdrawiam Bronek !

Ran

H.Lecter

H.Lecter

Opublikowano
Opublikowano

nie mamy czasu na kolację,
pozbawionej strzałów.

nie można tego przerwać. wszystko jest za konstytucją.
porządkiem unoszącym piaskowe kodeksy. jak z piasku z piaskownic.
a może coś się stanie. ktoś to uspokoi. dokona obławy.

ujmie napastników. wsadzi jak do policyjnych wanów.
osądzi. wyda wyrok. i zakończy niespokojną strzelaninę

Połączenie w ciąg przyczynowo - skutkowy kolacji, konstytucji, piasku piaskownic i ktosia - policjanta, daje efekt komiczny, infantylny i myślowo płaski jak naleśnik.
Cała ta część do wyrzucenia.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Niewygoda
      Z raju tu jarzmo.

      Przez Niewygoda · Opublikowano

      Na suto z kotła dał to kotu San.    
    • Niewygoda
      Kwiaty maku po to

      Przez Niewygoda · Opublikowano

      A do makowca pac - w oka moda.    
    • Niewygoda
      Kleik da za to

      Przez Niewygoda · Opublikowano

      Karb: dokąd idą? Kodu brak.    
    • Omagamoga
      Wiara, czy prawda?

      Przez Omagamoga · Opublikowano

      Prawdziwa Wiara i Wiara w Prawdę
    • Kamil Olszówka
      Cena za cierpienie…

      Przez Kamil Olszówka · Opublikowano

      Czy niewysłowione ludzkie cierpienie Może mieć swoją cenę?   Czy bezbronnych przerażonych dzieci łzy Można dziś na pieniądze przeliczyć?   Czy przerażonych matek krzyk Można zagłuszyć szelestem gotówki?   Czy za zrabowane schorowanym starcom przedmioty Mogą młodzi biznesmeni dziś żądać zapłaty?   Czy za zachowane obozowe opaski Wypada dziś płacić kartami płatniczymi?   Czy za wspomnienia młodzieńców rozstrzelanych Godzi się płacić przelewami sum wielomilionowych?   Niegdyś zabytkowe monstrancje i menory, Padały ofiarą rasy panów chciwości, Kiedy SS-mani pieniądze za nie liczyli, Jak przed wiekami Judasz za Chrystusa srebrniki.   I bezcenne pamiątki rodzinne, Często zacnym ludziom zrabowane, Nierzadko kryjące wyjątkową historię, Przez SS-manów były przeliczane na pieniądze…   Dziś niemieccy biznesowi magnaci, Zapominając o prostej ludzkiej przyzwoitości, Nie licząc się z swymi wizerunkowymi stratami, Na tamtym cierpieniu znów chcieliby zarobić,   Na głosy sprzeciwu pozostając głusi, Topiąc w drogich alkoholach sumienia wyrzuty, Tragedię tylu ludzi chcieliby spieniężyć, Kalkulując cynicznie łatwy zysk…   Niegdyś oni do naga rozebrani Głodni, wychudzeni, bezsilni Będąc na łasce SS-manów okrutnych, Bez pozwolenia nie śmiąc się poruszyć.   Niewysłowionym strachem wszyscy przeszyci, Z zimna i strachu przerażeni drżeli, Czekając na śmierć w komorach gazowych Wyszeptywali słowa ostatnich swych modlitw…   A dziś na niemieckich salach aukcyjnych, Panuje wszędobylski blichtr i przepych, Wszędzie skrojone na miarę garnitury, Połyskujące sygnety i sztuczne uśmiechy,   Szczęśliwi potomkowie katów i oprawców, Bez poczucia winy ni krztyny wstydu, Za tamtych ich ofiar niezgłębiony ból Żądają butnie wielocyfrowych sum…   Lecz my otwarcie powiedzmy, Że cierpienia spieniężyć się nie godzi, Niezatarte przyzwoitości zasady I tym razem spróbujmy uchronić...   Lecz my ludzie szczerzy i prości, Choć symbolicznie się temu sprzeciwmy, Może oburzenia głosem stanowczym, A może prostych wierszy strofami…   By te padające bezwstydnie ceny wywoławcze, Cywilizowanego świata wstrząsnęły sumieniem, Milionów ludzi budząc oburzenie, Głośnego sprzeciwu będąc zarzewiem.   By ten kolejny skandal Godzący w pamięć o ludobójstwa ofiarach I tym razem nie był zamieciony pod dywan, By upokorzoną była niemiecka buta...        

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...