Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

od narodzin w bydlęcych
wagonach przewożeni razem
i każdy z osobna na różnych stacjach byt

rozprzestrzeniamy

aby się potem starzeć
w miejscach na stopniach szczęśliwcy
łaknący doznań powietrza szerokości szyn

nie mają znaczenia poukładane
skwapliwie naiwnym powychylanym co najwyżej
zaklinają semafor drezynę zdobytą z trudem
w tłumie na peronach
znikamy

Opublikowano

Nie jest lekko, prawda? Najtrudniej tym powychylanym. Bo zginąć w tłumie to i czasem dobrze, byle nie ucięli wszystkiego i do kasacji... :)))) Ma jednak ten wiersz drugą treść, ale o tej nie napiszę. :) Mocno spisane. Pozdrawiam. Elka.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


chyba nie jest,
ale słowo, że nie spisywałem, poza "jesteśmy" z jakiegoś wiersza :)
Dzięki Ela, pozdrowienia.


No dobra, przyłapałaś mnie - sorry że z Twojego tekstu, ale to specjalnie,
żebyś się mogła zemścić ;))
masz w nagrodę:
www.youtube.com/watch?v=iot2PdvjViU&feature=related
Dzięki, Magda.
Pozdrawiam.
Opublikowano

Misterna kompozycja do ostrożnego czytania, ale warto było przetoczyć się po szynach kilkakrotnie, choć wnioski o przemijaniu nie krzepią ani tych "na stopniach", ani "naiwnych".
A za tymi pierwszymi przyplątał się Stachura:

"Byli tacy co rodzili się
byli tacy co umierali
byli też i tacy, którym to było mało"

Pozdrawiam :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


trochę mnie zatkało, nie misterna kompozycja - to zawsze można lepiej,
ale celność cytatu - pięknie dziękuję, za jedno i drugie. :)
Pozdrawiam.
Opublikowano

Gdybym posądziła Cię o spisywanie (patrz: ściąga), napisałabym chyba: odpisane... :))) A moje "spisanie" znaczy spisywanie dziejów świata tego i innych! No, bo je spisałeś! Ostrą stalówą! Pa. Elka.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


myślałem o "znakach", ale zgodnie z ideą wiersza byłoby to już nadużycie ;))
Kolejne szyny. Jest może trudniej, ale o to przecież chodzi - nieutrącanie głów "wychylaczom".
Jeszcze raz dziękuję.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dzięki Popsuty. A przy okazji (trochę spóźnione, ale dopiero zauważyłem) - gratulacje z okazji wydania tomiku. Recenzje świadczą, że musi być niezły.
Pozdrawiam.
Opublikowano

Skąd pomysł na wagon bydlęcy i to już na samym wejściu ? Ma on tak dużą siłę skojarzeniową, że zamyka i dusi wiersz, skazuje na egzystencjalną bezwładność, którą muszę oprotestować...
:)

Opublikowano

Życie jako podróż po szynach. Niby motyw ograny, ale tutaj użyty w nowych kontekstach i z nowymi przenośniami. Podoba mi się. Zwłaszcza to wychylanie się naiwnych - jednak to właśnie oni coś zdobywają w tym życiu, a ni ci "rozsądni".
A i tak wszyscy giną w tłumie... Tak to jest.
Podoba mi się Twój wiersz.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


niby nie ma argumentu na tak zadane pytanie, ale z drugiej strony to jedyny wehikuł, który w prosty i dosyć "mocny" sposób, określa miejsce w szeregu. Wiem, że skojarzenia mogą być aż nadto drażliwe, ale co w zamian? Platforma? ;) Prawda, że też się kojarzy? Węglarka (tender) odpada - nie do tego służy, poza tym Elvis też wisi w powietrzu :)
Ale gdyby nawet, to przeskok z "tendera" na drezynę, raczej marny tryumf.
W przypadku wagonu (biorąc pod uwagę właśnie skojarzenia, o których mówisz), to już niezła nobilitacja. To nic, że małe toto, ale własny, czysty kawałek podłogi, możliwość ruchu, niezależność - kontrolowana, ale jednak :)
Dzięki za wizytę, pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Niegdyś nadstrzępiony kalendarz stary, Okraszony licznymi czarno-białymi fotografiami, Przypadkiem na strychu znaleziony, Przestrzegł mnie niesłyszalnymi słowami… - Pamiętaj o przeszłości…   Niedawno stara pożółkła pocztówka, Która przed laty kilkunastoma, Zapomniana pod biurkiem się zawieruszyła, Odnaleziona cichuteńko mi wyszeptała… - Wszystko ma swój czas…   I mój pierwszy komputer 8-bitowy, Gdy przedwczoraj wyciągnąłem go z szafy, By bezcenne wspomnienia odświeżyć, Szepnął mi o dzieciństwa chwilach beztroskich… - Czas zatrzymany w wspomnieniach tkwi…   I stara zabytkowa moneta, Gdy obracałem ją w palcach, Przez nikogo o to nieproszona, Czule do ucha mi szepnęła… - Historię całym sercem kochaj!   Zbierając myśli rozproszone, Wszystkim im w duchu odpowiedziałem I starej nadpleśniałej pocztówce pożółkłej I błyszczącej niegdyś monecie zaśniedziałej… - Z całego serca wam obiecuję!   O starym kalendarzu nie zapomniałem, W kącie wieszając go na ścianie, Starym komputerem się posłużyłem, By stukając w jego przybrudzoną klawiaturę, Taką oto napisać im odpowiedź…   ,,Ja o Historii zawsze skłonny pisać jestem, Zarówno prozą  jak i wierszem, Skrupulatnie, rzetelnie i obiektywnie, By rozradować niejednego pasjonata przeszłości serce, Zawsze oryginalnym tematu ujęciem.   By odkryć grobowców faraonów sekrety, Zasnute mrokiem nieprzeniknionej tajemnicy, By chłodnym wieczorem jesiennym, O niezłomnych partyzantach choćby parę zdań skreślić, Pisząc o dalekiej i niedalekiej przeszłości.   By ku Grunwaldu polom rozległym, Wędrując myślami natchniony, Usłyszeć w wyobraźni tamten szczęk mieczy, By rozmyślając o kamiennej Mysiej Wieży, Dociekliwymi domysłami legendę króla Popiela zgłębić.   Pisząc o Historii zawsze jestem szczęśliwy I nad rozwikłaniem niejednej przeszłości tajemnicy, Z uśmiechem głowię się niestrudzony. Przeto zawsze dla szerzenia o przeszłości wiedzy, Gotów jestem ochoczo ofiarować uniżone usługi…”
    • @Lidia Maria Concertina Ooo! To jest tekst, który mi się podoba:

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Zwłaszcza to! ( czytałem sobie po swoim przeredagowaniu)   Pozdrawiam cię!
    • @kwintesencja Skoro coś świta, warto poczekać; od odpowiedzi — na kolejny dzień   Pozdrawiam cię
    • @Domysły Monika -:) 'Fraszencją' zalatuje na odległość, nawet bez ogonków czyta się fajnie-:)   Patelnia jak piec rozpala z fajer gotowy przysmak   (nie wiem czemu? Tak mi się napisało)   Z podobaniem dla treści. Pozdrawiam cię
    • Nic nas nie łączy. A nie ma dnia byśmy o sobie zapomnieli.     Nic nas nie łączy. A myślimy o sobie.     Nic nas nie łączy. A codziennie rozmawiamy.   Nic nas nie łączy. A uczucia do siebie mamy.   Nic nas nie łączy. A z dobranoc lepiej się spało.         Nic nas nie łączy. A nie możemy wyjaśnić tego co jest między nami.     Nic nas nie łączy. Ale świat nas połączył.     Nic - inaczej tez wszystko.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...