Psalm 13

[Matylda Górska]

W dniu, w którym kolejny raz widzę Śmierć na drodze,
na szybach zaczynają wzrastać ogrody przepełnione kwiatami.
Tak szybko nadchodzi, że wzrok nie zdążył się już przebić
przez ciężkie myśli. Jak kamień na każdym grobie, zakrywa
ostatnie jasne pukle włosów, zaplecionych w dziecięcy warkocz.
Kwiaty rosną, każda wiosna jest początkiem lata, a każda jesień
końcem uśmiechu i czerwonych ust jarzębiny. Trawy uklęką
pod ciężarem zimnych słów. Boję się dotknąć. To już Zima.
Koniec taki zwyczajny, jak ostatni dzień – mój i twój, początek chwili.
Boże, błogosław tej sekundzie, w której w twarz rzucąją okruchy ziemi,
a mój palec nie dotknie Twojej dłoni, zajętej pieczeniem chleba.

[adam hoff]

Boże, błogosław tej sekundzie, w której w twarz rzucąją okruchy ziemi,
a mój palec nie dotknie Twojej dłoni, zajętej pieczeniem chleba.

Świetny dwuwers, reszta dużo gorsza...

[pchła_szachrajka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

blabla....
z potencji impotencja - kilo kitu u sufitu
;)

[Jolanta_S.]

Bardzo dziwne, że Dorota dała minus i ani słowa... nawet kropki na temat...

[Bernadetta1]

to ja dam plusa:)świadomie zresztą-czytajac od góry chyba najlepszy wiersz...pozdrawiam

[Kai_Fist]

jak dla mnie słowa wymknęły się z pod kontroli.

pierwsze dwa wersy ustawiają i praktycznie jasno dają wyraz, co będzie dalej.

[Matylda Górska]

Dziękuję za dobre słowa, przemyślaną krytykę i obecność pod wierszem.

Pozdrawiam serdecznie
:)