Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

jeśli chcesz poczuć
jak umiera szczytna idea,
jak wygląda droga do nikąd,
a mijający czas rdzą się przyobleka
i tęskni,
choćby za echem pospiesznego kroku

jeśli chcesz usłyszeć
jak płacze wiatr w krzywiznach szyb,
a krzykiem koślawym skarżą się resztki drzwi
na sens istnienia
w samotności

zajrzyj na opuszczoną stacyjkę,
na której, lat temu dziesięć,
zapowiedziano ostatni pociąg.

Opublikowano

Trudno oddać nastrój. Jakikolwiek. Tobie się udało perfekcyjnie. Takie stacyjki porozrzucane i opuszczone rzeczywiście straszą i przygnebiają. Dokładnie tak jak to opisałeś w swoim wierszu. Pożytek maja tylko ptaki, ewentualnie od czasu do czasu bezdomni.
Pozdrawiam

Opublikowano

Pieknię przedstawiony nastrój przemijania, osamotnienia, beznadziei. Pewnie autorka miała jeszcze co inne na myśli niż tylko opuszczaną stacyjkę.
U nas też jest taka stacyjka i straszy brakiem okien i zniszczeniem. Pozdrawiam serdecznie!

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Witam i dziękuję za wizytę. Zgodnie z sugestią naniosłem poprawki. Cenię sobie Twoje wzruszenie.
Pozdrawiam, z równie podobnej, pustej stacyjki, na gwarnej kiedyś i pożytecznej trasie.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



"Tobie się udało perfekcyjnie". Nie wiem czy aż tak, ale cieszę się. Mieszkam przy takiej zarastającej chwastami trasie kolejowej i z niepokojem sprawdzam od czasu do czasu czy szyn nie ukradli.
Ciepło pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...