Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

w szalonym pędzie na oślep
rozdwajasz drogę do celu
twój wybór

nigdy nie byłeś mocny z logiki
zawsze plątałeś przyczyny
skoro lubisz gonić w piętkę
idź dokądkolwiek

w sumieniu oddzielę plewy od ziarna
pod zasiew wybiorę soczystą czerwień
w uchylonych drzwiach zostawię kanwę
pod dialog z fajką pokoju

możesz wrócić zanim smużka czekania uleci z babim latem
zdrowy rozsądek puści w niepamięć niuanse
a rozdarcia pozszywa zielona nić

póki trwa to co dziś nazywa szansą
pora na zmianę kierunku myślenia
jeszcze raz

popatrzmy w niebo

Opublikowano

Jest to krótka, treściwa rozprawka na temat tak ważny. Porozumienie i tolerancja. Może wszyscy

powinni się nauczyć jej na pamięć jak uczy się wierszy Mickiewicza. Obowiązkowo! Wszak kropla

drąży skałę.

Pisz, Krysiu! A nie zapomnij ozdabiać swoich słów takimi jak te:


w sumieniu oddzielę plewy od ziarna
pod zasiew wybiorę soczystą czerwień


Piękne... Uściski. Elka.

Opublikowano

to się nazywa MĄDROŚĆ DOJRZAŁEJ KOBIETY!:) każde słowo z ładunkiem, a podane:
pięknie, delikatnie subtelnie...Ela zawłaszczyła już soczystą czerwień, która i mnie kręci,
biorę więc:
"możesz wrócić zanim smużka czekania uleci z babim latem
zdrowy rozsądek puści w niepamięć niuanse
a rozdarcia pozszywa zielona nić"
z podziwem, pozdrawiam:)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Elu, zarumieniłaś mnie...nie bardzo wiem, co odpowiedzieć...po prostu piszę "życie", ot i tyle.

coż? w każdym drzemie pragnienie "uchylenia drzwi", ale realizację najczęściej utrudnia uporczywe doszukiwanie się przede wszystkim "haków" na bliźniego. dobrze jest najpierw nieco pogrzebać we własnym bałaganie, "oddzielić plewy od ziarna" i wybrać pod zasiew "nowego" to, co "najczerwieńsze" a potem kropla po kropli "drążyć skałę". skoro udaje się to naturze, dlaczego nie miałby spróbować człowiek?

serdecznie dziękuję i ściskam :))
Krysia
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


KRysiu, to jest bardzo wartosciowy wiersz, puenta, jak zwykle u ciebie świetna!! buziaki!!!dziobaste:)
z całego serca dziękuję za odkrycie wartości i upodobanie puenty, a "dziobaste" buziaki odwzajemniam z radością :)
:))))

pozdrawiam Skrzydełko - Krysia
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


o ile kiedyś los dopomoże, to może...ale już dziś zapewniam Cię, że dowiesz się o tym pierwszy :)
Twoja chęć "wąchania" mojej nadziei "z przyjemnością" jest dla mnie miłym komplementem, bardzo dziękuję :)

"dobierasz smak do tego, co piszesz i o czym" - ładne sformułowanie - piszę o tym, co "smakuję" na co dzień...kocham odpowiednio "przyprawione" życie i lubię nim "częstować" tych, których los stawia na mojej drodze, ale ...to przecież wiesz, prawda?

jeszcze raz serdeczne dzięki za "komsumowanie" mojego lirycznego "menu" :-)

pozdrawiam ciepło - Krysia
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Madziu, być może takie "podmiotki", to już przeżytek, ale ...warto co nieco od nich przenieść na własny rozchwiany grunt, wszak "kropla drąży skałę" jak powiedziała Ela :) łagodnością i cierpliwością można więcej zdziałać niż zbyt pochopnym wyzwaniem na pojedynek :)

dziękuję :))

cieplutko pozdrawiam -
Krysia
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


a tymczasem zajrzyj w serce
wybierz wszystkie dobre ziarna
odrzuć plewy precz za siebie
wróć z miłością i przygarnij

dziękuję Bolku za wierszowany komentarz
i wierne czytanie tych moich...

cieplutko pozdrawiam :))
Krysia
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


mąrdość życiowa przychodzi w miarę dojrzewania - widocznie peelka niejednego w życiu doświadczyła (własnych błędów też); błędy ponoć uczą, o ile umiemy z nich wyciągać wnioski :) cieszę się, że wybrałaś coś dla siebie.

dziękuję Emm :))

pozdrawiam - Krysia
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


jest równouprawnienie, więc każda ze stron powinna dążyć do porozumienia, ale jak to w związku, ktoś jest nieco cierpliwszy i mądrzejszy a ktoś mniej, wygrywa ...dojrzałość :)

dziękuję Lo :)))

serdecznie pozdrawiam -
Krysia

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • w niej masz drogi mleczne pokłosiem wydeptane - tu historia z korzeni w niepewność wyrasta. w niej masz ścieżki dopiero co w rosie skąpane - nie minie nawet chwila, a czas je zawłaszcza.   jest tak wyjałowiona (krucha, ślepa, głucha) monokulturą pragnień i błędów tętniących, pusta leży w bezruchu, milczy i nie słucha cichych szeptań i krzyków w koronach szumiących.   choć tak bardzo zmęczona, zasnąć nie potrafi, wciąż zakochana w niebie, z gwiazd wzroku nie spuści, będzie mu czule śpiewać przyziemne piosenki - może ją pokocha, tym marzenie jej ziści.   podszyta marzeniami bladoróżowymi, jedwabnymi nićmi i słodkim wiciokrzewem, użyźni swe zmysły, rozsieje uczuciami, odurzy zapachami i wilgotnym ciepłem.  
    • (Ojcu)   Wiesz, stoję tutaj. W tej trawie wysokiej. W słońcu. W tym rozkwieceniu bujnym i tęsknym.   W tej melancholii rozległej jak czas. W tym ogromie cichym sen głęboki otwiera powieki. I śnię tym snem potrójnym zamknięty. Tą duszną godziną upalnego lata.   Chwieją się wiotkie gałęzie. Łodygi. Źdźbła łaskoczące łydki.   I wszystko to szumi, gęstnieje. Oddycha niebem rozległym. Kobaltowym odcieniem przeciętym smugą po odrzutowcu i z białą gdzieniegdzie chmurą, obłokiem skłębionym …   W powietrzu kreślę tajemne symbole, znaki. Lgnę ustami do kory drzewa. Całuję. Namiętnie. Jak usta kochanki niewidzialne, drzewne. Liściastą boginię miłości.   Wnikam w te rowki słodkawe i lepkie od soku, czując na końcu języka tężejące grudki.   Układam zdania zapadnięte do środka, zamknięte a jednocześnie przeogromnie rozległe jak wszechświat. Jak unicestwienie. Zaciskam powieki. Otwieram… Mrugam w jakimś porywie pamięci.   Widzę idącego ojca, poprzez odczuwanie w nim tej powolności elegijnej (taką jaką się odczuwa we śnie)   Idzie powoli w wysokiej trawie. W łanach rozkołysanego morza z dłońmi złączonymi mocno i pewnie.   I rozłącza je nagle w mozaice szeptów, rozsuwając w tym złotym rozkłoszeniu zbożność i wiatr. I znowu w słońcu, i w cieniu. Za tym dębem, za kasztanem.   Za samotną w polu topolą. Chwieją i smukłą. jak palec na ustach Boga.   Idzie powoli, odchodząc. I pojawia się na chwilę, by zniknąć znowu za jakimś krzewem, co mu zachodzi znienacka drogę.   I znowu, ale w coraz większym oddaleniu. Za kępą pachnącą, za tym drżącym ukołysaniem maleńkich kwiatków, które mu spadają na głowę białym deszczem. Za jaśminem, który tak kochał za życia.   Twarz przesłaniam dłonią, szczypiące oczy, bowiem uderza mnie oślepiający promień słońca. Znienacka.   Otrząsa się w prześwicie z szeleszczących liści w powiewie. Lecz po chwili robi się duszno i cicho. Jakoś tak tkliwie. Ojciec zniknął, zapadł się. Rozpłynął, gdzieś w rozkojarzeniu sennej melancholii.   Na piaszczystej ścieżce pociętej cieniami gałęzi. A jednak był tu kiedyś i żył jeszcze. I żyje...   Jestem jedynym świadkiem tej manifestacji. Tego przemknięcia niematerialnego zrywu zakamuflowanego przed światem.   I mimo że jestem bez miejsca i przeznaczenia, notuję każdy błahy kształt. Każdy nawet zarys, który jest w czyimś zamyśle jedynie nic nieznaczącym szkicem.   W chmurze spopielałej. W nadciągającym snopie deszczu.   (Włodzimierz Zastawniak, 2025-06-24)    
    • Ciekawe, czy innych książkach też będzie.  Pzdr

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        (dla Raskolnikowa Sonia po prostu była święta, ale dawno czytałam).
    • @Robert Witold Gorzkowski dziękuję @Rafael Marius dziękuję. Pozdrawiam Was serdecznie, ale nie końcem, lecz początkiem, który wskazał mi drogę , co dalej muszę robić!  Zresztą, nie pominąłem przesłanek z jego podpowiedzi , jakie pozwalają odkrywać to, co zostało nieodkryte albo zatajone!?   Więc zaczniemy od tego, czym jest język światła i cienia?            

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        !!!!   Interpretację już mam!              
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Bcmil Czytając powyższe przypomniał mi się film z Jet Li Kiss of the Dragon (2001).   
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...