Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

otulona w słowa
jak w ciepły sweter
z guzikami nadziei
pruję czas

jeszcze tylko
parę oczek ażurowych
dni bez daty
z wyblakłej zieleni

wzniosłam toast rozmową
właśnie minął rok

stuknęłam słowami
w przestrzeń bez echa

Opublikowano

całkiem zgrabnie jak dla mnie (bez wersa "z guzikami nadziei" - nie lubię dopełniaczowych dwuelementowych przenośni). Herdegen... ten głos jego... fajnie że napisałaś ten utwór.
pozdrawiam.

Opublikowano

zgrabnie, emocjonalnie, nostalgicznie, smutno:(
ech głos Herdegena....niski, męski...
abstrahując, głos w tytule przywiódł mi na myśl słowa piosenki śpiewanej przez Marykę R. :
"...A więc stałam nie widziałam było ciemno lecz słyszyłam
Wciąż... ten głos ten głos ten głos ten głos..."
a potem już tylko krok do Mickiewicza i Norwida...
tak sobie luźno myśli puszczam:), pozdrawiam:)

Opublikowano

Popsuty ;)
Dzięki serdeczne za miłe słowa.
Zastanowię się nad 'guzikami', może odpruję cholery haha
Pozdrówka

Aniele... stróżu ;)
Roznegliżowałam się i już nie jestem
Ś
S
P K
Pozdrawiam Stacha ;)))

Emm ;)
Przesympatycznie puszczasz - wyluzowane myśli.
Dzięki serdeczne za miłe słowa
Pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • To miło mi niezmiernie :)  Dziękuję :)   Pozdrawiam i składam najlepsze noworoczne życzenia :)   @Radosław   Tobie również!    Serdeczności :)   Deo  
    • @violetta  Viola masz piękny kolor ścian w mieszkaniu, i miniatura przednia. Pozdrawiam.
    • Zatracenie    Spełnienie    Uwielbienie    Czyste sumienie    A na nowy rok?   Tylko jedno marzenie    O miłości, która góry przenosi   I daje wiatr w żagle...    
    • Prowadzisz mnie gładko przez rozświetlone miasto. Ty i ja na tylnym siedzeniu w szampańskiej czerwieni zlizuję brokat z twoich ust. Dzisiaj tankujemy do pełna.!  Wyczuwam podniecającą nieśmiałość, oddaję kluczyki  dwa tysiące porywających koni pod maską.   Na drodze dwadzieścia sześć, prosto przed siebie.!      ;)    Szczęśliwego Nowego Roku.!                 
    • Jeden po drugim rwę płatki stokrotki. Zdaje mi się, że sama nic nie powiesz. Trzeci po czwartym rwę stokrotki płatki. Zza horyzontu wyjawia się człowiek, Wygląda tak obco jak ja - ujadam. On zaś przemawia moim, ludzkim głosem. Rysuje się w jego słowach obawa. Zakładam opaskę na śpiące oczy.   Stokrotki płatki spadają na ziemię Coraz to wolniej, im bliżej do końca. Ta rozjeżdża się w nogach - kuleje, Rozchwiana iskrami mdlejącego słońca. I o wszystkim chce mi się zapominać. Nie jestem pewny czy cię oskarżyłem, (siódmy po ósmym płat stokrotki zrywam), Czy chwilę temu nazwałem cię kurwą.   Stanąłem z kwiatem obdartym ze skóry Przed miejscem, które leżało odłogiem. Nic nie znaczy jego sąd ostateczny. Liczyć skończyłem w procesu połowie. Zjednoczył się z nim w swoim obszarpaństwie. Zaczął wtem tłuc w mojej klatce piersiowej. Zapytałem go - jak zabić Goliata? Odrzekł, że nic się nigdy nie wyjaśni.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...