Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

stary bukowy las śpi, po tamtej stronie bagna.
słońce tu nie przychodzi. nikt nie pyta o drogę,
jakby skończoność znalazła miejsce pod trzęsawiskiem.

pająki zarzucają sieci. łatwo o pożywienie
bez wysiłku i walki. mówią, że były krwawe,
że Ataman Miszka, zawzięta tatarska dusza,
umiał walczyć, silny był, lojalny.

kamień nie pyta o tożsamość, będzie macewą, pomnikiem
na wzgórzu z żelaznym krzyżem, surowym jak żołnierskie prawo,
medalik szkaplerzny, kula

Opublikowano

Libro, to jest wprawka. Ten wiersz i pozostałe dwa. Jestem tu od niedawna, bo od niedawna piszę. Ktoś może spytać, dlaczego od razu w tym dziale, sam nie wiem, jakoś tak wyszło, ale chyba nie jest źle, skoro nie wyrzucają i nawet chwalą :))
Dziękuję pięknie:)
Tadeusz

Opublikowano

Januszu, zabrzmiało jak prawda wiary :) Dziękuję za nagrodę :)

dzie wuszko, macewa nie jest ozdobnikiem, tuż obok miejsca zabicia Atamana Miszki jest spory kirkut, niedaleko Bełżec, Sobibór, Majdanek i historia, która splata jeden kamień z drugim.

Pozdrawiam.
T.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



nie chodziło mi o to, czy tam jest kikrut, czy go nie ma. pytałam, jaką rolę ma ta macewa w myśli wiersza. a pytałam dlatego, ze tej roli nie czuję. technicznie chodzi mi o dobór rekwizytów, czy ta macewa jest konieczna w obliczu szerzej zmalowanej siczy
:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



macewa jest potrzebna; wskazuje na bogactwo kulturowe pewnego obszaru państwowego; macewa mówi albo o rodowodzie hebrajskim albo muzułmańskim i jest istotnym elementem wielokulturowości;
piękny wiersz

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Z cyklu: Dwóch czy jeden (wspólny tomik z Krzysztofem Eską)     Chcę, ale po mojemu   Oddałem Tobie Me piękne serce   Wszystko dla Ciebie A Ty chcesz więcej   Serce to jedno A rozum drugie   Coś sobie zostawiłeś Upominać nie lubię   Powtarzasz, A ja rozkładam ręce   Masz moje serce Czego chcesz więcej   Nie mam lepszego Nie mam innego   A bez rozumu Tyle tego złego   Nie chcę oceniać Ale Twoje serce szkodzi   Jest ciężkie I nic z nim nie wychodzi   Tylko mnie upomina Mówi, że to moja wina   Już wolałbym Twój rozum Zostałby przynajmniej pozór   Szczęścia, albo zagubienia I znowu musze odganiać się od cienia   A Ty bez serca Jak mój morderca   Mówisz, i czubisz Powtarzasz, nie lubisz   A mnie się po prawdzie wydaje Że tan altruizm niczym się staje   Że niewielu chce serce przyjąć Bo się boi dobro wziąć   Bo się boi konsekwencji Które wypływają z dobrych intencji                    //Marcin z Frysztaka         Piszę opowiadania, sztuki teatralne, dialogi kabaretowe i wiersze   Wszystkie moje książki           Za darmo Znajdziesz na stronie:          wilusz.org
    • @Domysły Monika Bo to być, to nie przeszkadza To jak żyć, na swoich zadach   Ważny wiersz Podoba mi się :)   Najlepszości, M.
    • @aff Zastanawiam się nad tym wersem. Rzeczywiście mi nie wyszedł. A przecież nie muszę trzymać ani rymu ani metrum. I have walked a great while over the snow - Może bardziej dosłownie: Po śniegu szłam przez długi czas?
    • Ziemia, która tę różę stworzyła, Jest też i twoją matką, a ja nie. Iskra, co twego dziewiczego ducha rozświetliła Nie rozbłysła przy ogniu, którym grzałam się. Jak niebo jest nad tobą, tak ja przemykam dołem. Nie kochałabym cię bardziej, będąc twym aniołem.   Pozwól, bym twą obrończynią była! Niech mi się udzieli twa nadludzka groźna siła, Użycz ręki żelaznej i serca stalowego. By bić, ranić, zabijać i nie czuć niczego. Lecz jeśli otrzymam przyganę, Jak słabe, bezbronne dziecię przy tobie stanę.   Od tłumacza: Dla mnie ten wiersz to zagadka. W Google nie znajduję interpretacji ani analiz.     I Mary: The earth that made the rose, She also is thy mother, and not I. The flame wherewith thy maiden spirit glows Was lighted at no hearth that I sit by. I am as far below as heaven above thee. Were I thine angel, more I could not love thee.   Bid me defend thee! Thy danger over-human strength shall lend me, A hand of iron and a heart of steel, To strike, to wound, to slay, and not to feel. But if you chide me, I am a weak, defenceless child beside thee.
    • @jaś Bardzo mi miło

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Dziękuję za odwiedziny i uroczy komentarz:-) Pozdrawiam serdecznie! @Jacek_Suchowicz Bardzo dziękuję:-) Pozdrawiam serdecznie!
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...