Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano
5-9 lipca 2011
Lubiąż /k Wrocławia
(Wirydarz na terenie kompleksu pałacowo-klasztornego)



Bunt – Sztuka – Progres

Drodzy Towarzysze! Poeci! Prozaicy! Dzieci Sztuki! Zapraszamy na Scenę Rewolucyjno-Literacką do zgłębienia „polskiej myśli szkoleniowej” z nurtu „literatura dla wszystkich”, buntu, warsztatu pisania oraz anegdot z życia literackiego. Grupa Towarzyszy w składzie: Jadwiga Skowron TW. Skowronek, Anna Czyrska TW. Xsiężna, Maciej Taranek TW. Dresu Dres oraz Mateusz Kulesza TW. Kulesza będą wam wpajać myśl rewolucyjną z szeroko pojętej dziedziny literatury.


Od wtorku 5 lipca do soboty 9 lipca:

11:00-12:45 - Creative writing. Rozgrzewka literacka
15:00-16:45 - O buncie w Literaturze
18:30-19:30 - Open Mike
19:30-21:00 - Wieczory autorskie zaproszonych poetów


oraz wyjątkowo w sobotę 9 lipca:

18:00-20:00 - Slam z nagrodami
20:00-21:00 - Koncert - poeta Kamil Zając solo


WARSZTATY
Codziennie dwa rewolucyjne warsztaty.

Creative writing. Rozgrzewka literacka z Towarzyszką Skowron.
I tura: godz. 11:00-12:45

Budzimy nasze głowy do twórczego myślenia. Wyklejanki, wykreślanki i wszelakie układanki uczynią język giętkim, aby powiedział wszystko, co pomyśli głowa (a nawet więcej!).

O Buncie w literaturze
III tura: godz. 15:00-16:45

Niezwykle ciekawe zajęcia. Towarzyszka Czyrska rozprawi się z bruLionem, ciemną stroną życia literackiego, naprowadzi was na drogę pozytywnego buntu, własnej ścieżki w literaturze. Zagrzeje do walki z kapitalizmem i złem w tym strasznym świecie literatury. Wyjdą na jaw rzeczy, po których nie będziecie mogli zasnąć! Jeżeli chcecie, aby wasze głowy doznały oświecenia, przyjdźcie.


OPEN MIKE
Po tak silnych emocjach nadchodzi pora, abyście pokazali, czego się nauczyliście. Rewolucja pełną gębą tylko na Open Mike. Przynieście swoje prace, wiersze, prozę – wszystko to, co chcecie zaprezentować światu. Nikt was nie będzie oceniał! Żadnego jury! Tylko Ty i Mikrofon. Przyjdź i się odważ!

Od wtorku do piątku w godz. 18:30-19:30.


WIECZORY AUTORSKIE
Każdego dnia tuż po Open Mike’u posłuchacie Towarzyszy poetów i prozaików. Niektórzy już mają za sobą wydane tomiki. Wszyscy są bardzo zdolni i niezwykle prawdziwi. Przyjdźcie i posłuchajcie!

wtorek: Jadwiga Skowron, Anna Czyrska (tomik „ZERO”)
środa: Ola Olejniczak, Szymon Stoczek (tomik „ARIEGARDA: PRÓBA CAŁOŚCI”)
czwartek: Beata Podsiadły oraz laureaci OKP im. Iana Curtisa Majka Walencik, Michał Wolny i Bogumiła Jęcek (tomik w drodze).
piątek: Marta Kucharska i Mirosław Marcol (tomik „VULGARIS AUANTRA”)


SLAM
9 lipca – 18:00-20:00.

Ostatniego dnia festiwalu odbędzie się Slam. Porcja krzyku, darcia gardła, pokaz tego, czego się nauczyliście przez cały festiwal. Oceniać będziecie się sami. Osoby, które dostaną największą ilość głosów od publiczności, zdobędą nagrody: dla trzech najlepszych zawodników gadżety slotowe, dla zwycięzcy dodatkowo nagroda niespodzianka.


KONCERT
I na koniec apetyczna wisienka na literackim torcie: w sobotę o 20:00 będziemy mieli okazję posłuchać poety Kamila Zająca solo.


www.slot.art.pl/?D=27&id=316
-------------------------------


Ktoś się skusi?

Pozdrawiam :)
/b
Opublikowano

Chciałam dodać, że w czwartek występuje Bogusia Jęcek (bona) jako laureatka konkursu imienia J.Curtisa. Jeśli w imprezie biorą udział inni orgowicze, to miło by było się zapoznać.

Ponadto, SLOT chętnie skupia ludzi młodych, poetów i prozaików, gdyby ktoś chciał jeszcze wziąć udział :)

Pozdrawiam
/b

Opublikowano

Wszystko ładnie pięknie tylko czemu tak daleko?;p
nie można było w Katowicach lub Krakowie?
Na mój napięty grafik taka wycieczka to za dużo
Miło by było poznać Bea ale no cóż...Miłej zabawy

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




no, to nie ode mnie zależy. trzeba było wpaść na Port do Basi do Chorzowa, było bliżej :)
to miejsce daje właśnie taką możliwość swobodnego poznania się w realu

dzięki, hej :)
/b


PS
długo zamierzasz tak ostentacyjnie paradować z tym nickiem po forum? ;)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




no, to nie ode mnie zależy. trzeba było wpaść na Port do Basi do Chorzowa, było bliżej :)
to miejsce daje właśnie taką możliwość swobodnego poznania się w realu

dzięki, hej :)
/b


PS
długo zamierzasz tak ostentacyjnie paradować z tym nickiem po forum? ;)
Mój nowy Pseudonim artystyczny jest wołaniem o to by nie patrzeć na mnie przezeń:)
Jak się zdenerwuje urządzę zjazd gwiazd u siebie i jak coś jesteś zaproszona:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




no, to nie ode mnie zależy. trzeba było wpaść na Port do Basi do Chorzowa, było bliżej :)
to miejsce daje właśnie taką możliwość swobodnego poznania się w realu

dzięki, hej :)
/b


PS
długo zamierzasz tak ostentacyjnie paradować z tym nickiem po forum? ;)
Mój nowy Pseudonim artystyczny jest wołaniem o to by nie patrzeć na mnie przezeń:)
Jak się zdenerwuje urządzę zjazd gwiazd u siebie i jak coś jesteś zaproszona:)


tak też się domyśliłam, choć wolę kokopustelnika :) dzięki
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




no, to nie ode mnie zależy. trzeba było wpaść na Port do Basi do Chorzowa, było bliżej :)
to miejsce daje właśnie taką możliwość swobodnego poznania się w realu

dzięki, hej :)
/b


PS
długo zamierzasz tak ostentacyjnie paradować z tym nickiem po forum? ;)

Niedługo :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • ładne stwarzasz klimat; była, odeszła, pozostał ślad   to postać zwiewna metafizyczna zda się z innego przyszła wymiaru nie stąpa płynie jak oniryczna włosy jak myśli farba z obrazu   pozdrawiam
    • @kropka kreska Nie odważę się interpretować bo i po co......ważne że wiele podtekstów każdy dla siebie w Twoim wierszu znajdzie.. ...jakoś z Powsinogą skojarzyła mi się ONA......ale nie pytaj dlaczego. Nie wiem....balladowo wybrzmiało. Fajnie...
    • @Migrena Przyznam ,że masz ten swój niepowtarzalny sposób malowania ''Portretu bliskiej Osoby''słowami które płyną .........i tylko chciałoby się rzec żal bezpowrotny....za wszystkim co utracone a wraca....wracać będzie aż po kres.
    • Na grzyby Syreną 105 ferajna opony drze, Żwir spod kół strąca szyszek żyrandole. Gajowy z białą laską za nami gna i klnie. Kich! paf! bruum! wuuuu! bibip! – echo niesie.   Szuu przez kałużysko, hop nad powalonym drzewem, Z radia: bum, bum, bum! trzask, trzask. piii! Pety za okno – pstryk! – strzelają jak z iskrownika, Puszki jak kręgle pod nogami padają, chrup!   Lecimy złupić ten las, wszystko nasze jest. Stop! mrowisko, znak szczególny! – łyyyy i hamowanie. Sto na wprost, dwieście w lewo – zawiaduję Tam prawdziwki jak patelnie nas czekają!   Kosze w dłoń, za pas tasaki, hurmem, bracia! W las ruszyli – pewni, zwiewni i pachnący. Głosy i wrzaski – wilk tak nawet nie zawyje, Grzyby rosną jak zaklęte – nawet muchomory kuszą.   Środek lasu, niedorzeczność, coś jak z bajki Baby Jagi chata stoi wykrzywiona w mchu, paprociach. Łódź podwodna we mgle obok, karuzela i huśtawki... Nic, to zwidy jakieś. kijem ruszę i przepadną.   Z lasu niesie się wołanie głośne: „DZIIIIK!” Lisią norę wypatruję – tam schronienie. Coś runęło z hukiem – to odwaga moja, oręż mój. W modlitwie załkałem i nura w studnię strachu.   W śmiertelny mrok się wpatruję – schron? pułapka? Coś mnie kłuje... składam broń – to nieczysta gra. Komary tną mnie w pięty, rety, gdzie policja? „Tu cię mam!” – śmieje mi się w gębę wstrętny skrzat.   Kajdany wyciąga: klik! – siedzą jak ulał, przyznaję. Prawa swoje wysłuchuję, „pod sąd leśny, bratku, idziesz! Niedźwiedź sędzią w twojej sprawie, ty gałganie! Na obronę masz ochraniacz – tu, na jaja...”   „Pobudka!” – bum bum, draa! – drze się krzykliwie, Zmoczone prześcieradło pode mną – sen rozlany? „Koniom wody dać! z lasu przynieść drwa!” Co? gdzie? „dalej, marsz!” – o nie!, majtek mi brak...
    • Wszystko zaczęło się w dniu gdy jej pomoc w prowadzeniu interesu, nastoletnia Maudeline, wracając jak zawsze po skończonej pracy do domu a raczej sierocińca, który założyły siostry w budynku opactwa przy katedrze świętego Gwinała, zaginęła bez śladu.  Minęły już prawie dwa lata a dziewczyny nikt nie widział ani o niej nie słyszał. Siostry a w szczególności nowicjuszka Pelágie nie spoczęły choćby chwili po to by przerwać poszukiwania i zbierać choćby szczątki niesprawdzonych informacji, bajań a najczęściej przesądów i steku zapijaczonych bzdur łgarzy i hochsztaplerów, którzy prędzej po litrach absyntu i porcji grzybków ujrzeli przed oczyma diabelskie procesje, kopytnych demonów idących po ich nic nie warte dusze niźli ducha dziewczynki uganiającego się w zabawie po dnie wyschniętej fosy miejskiej.  Najpewniej dziewczyna padła ofiarą przemocy a jej ciało już dawno spoczywało w falach Mirecourde. Lecz zwierzyła się na kilka dni przed zniknięciem do Mahaute, że odłożyła już znaczną kwotę pieniędzy i już niedługo chciałaby opuścić sierociniec i szukać szczęścia na rozdrożach Langdewocji. A nóż znajdzie jakiegoś księcia z bajki lub rycerza na białym ogierze, przy którym Bucefał aleksandryjski to ledwie spasiona szkapa. Dużo mówiła o miłości. Lecz czy miała kogo konkretnego na oku tego nigdy nie wyjawiła.    Mahaute nie mogła szukać jej w nieskończoność. Nie miała nawet żadnego punktu zaczepienia poza klasztorem i sierocińcem. Nie mogła też pozwolić by jej ledwie co rozpoczęty interes narazić na szwank i widmo długów. Omówiła sprawę z siostrami zakonnymi a te poleciły jej dziewczynę z miasta do pomocy w sklepie.  Miała na imię Leonné de Cléray. Była pokorną i małomówną ale pracowitą kobietą. Wychowana ze starannie dobraną edukacją przez ojca jej, aptekarza z kastylijskiego miasta Torrecisma, gdzie leczył on nowatorską metodą lodowej żywicy, która pozyskiwał przez zmieszanie mięty, rtęci i żywicy drzewa krzyża.  Leczył on przez lata wojowników i urzędników, lecz pewnego razu przyprowadzono mu stojącego już nad malarycznym grobem, bohatera wielu bitew z Maurami Sanchuelo de Ocána. Zajął się nim należycie i leczył dbając o wszelkie dobro i dopust. Zrządzeniem losu tragicznym dla obu z nich był dzień trzeci hospitalizacji woja. Ten napojony jakąś tajemną, alchemiczną miksturą. Zapadł w śpiączkę i niedługo potem wyzionął ducha. Jednak nim oddał go w ręce świętych aniołów, otworzył oczy i w obecności namaszczajacego go zakonnika wyjawił słowa.    Zaprzedał mnie on Maurom i heretykom ze starej wieży. - był w przedśmiertnym spazmie i transie. Nie sposób było rozpoznać czy mówi jasno czy bredzi w malignie. - Bierze od nich recepty i przepisy na trucizny jak ta co roznosi śmierci powiew w mych żyłach. Jest przepowiedziany z gwiazd. On zaćmi krzyż i rozświetli półksiężyc nad ziemią Leonu i Kastylii. On modli się jak demon do arabskich znaków z ksiąg. On dżin i zagłada krzyżowców, którzy kroczą ku niemu w niewiedzy siły jego majestatu.    Z tymi słowami na ustach umarł a zakonnik zamknął mu zaszkliwione oczy i włożył do rąk różaniec. A potem udał się do brata nieboszczyka i powtórzył dokładnie jego słowa. Ojca, Leonné natychmiast uwięziono i długo wymuszano na nim zeznania przeciw samemu sobie.    Był jednak nieugięty i nie przyznawał się do winy. Zresztą, nie miał do czego. Sąd zatrzymał jako dowody wszystkie jego skrypty, notatki i zebrane z wszelkich zakątków świata księgi innych aptekarzy, uzdrowicieli czy filozofów. Nie dopatrzono się w nich jednak żadnego bluźnierstwa ani czarnej magii a tym bardziej konszachtów z Maurami lub Berberami. Osadzony, modlił się pokornie, przyjmował komunię i wychwalał imię boże. Jedynie podczas przesłuchań, obity przez opryszków kata do skrwawienia i pół omdlenia, bluźnił szczerymi klątwami na ich wszelkich przodków i potomków oraz na ich samych, którym uwielbienie przemocy odebrało ludzki wymiar łaski i sumienia dla życia ludzkiego. Ani jedno jednak słowo gniewne nie obrało celu w świętym kościele ani Chrystusie Zbawicielu.      Dlatego też więzień po kilku miesiącach opuścił lochy Torregrimy - nowej wieży usytuowanej na miejscu dawnego minaretu i po opłaceniu za siebie okupu w postaci domu, 500 dukatów w złocie i porzucenia zawodu, dostał wolną rękę na dalsze życiowe wybory i postępki. Nie mogąc już liczyć na miłe i serdeczne traktowanie swojej osoby przez ludność Torrecismy, za ostatnie pieniądze nabył od oberżysty dwa konie dla siebie i córki. Upiął trokami pozostałe mu we własności sakwy z dobytkiem i ruszył, najpierw ku Cordobie i panującemu tam nadal kalifowi. Uczył dzieci możnych łaciny i matematyki, lecz nie znalazł w nowym powołaniu tej szczególnie nęcącej duszę iskry, która rozpala zainteresowanie i pasję ku nowym hierarchiom wiedzy.     
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...