Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Bym zmieniła szyk 3 wersu na:
winobluszczem motać przeszłość
By się zrobiło łagodniejsze przejście z wersu drugiego.
I obcięłabym na starość. Po babci i Szaflarskiej wiadomo o jakie dziecinnienie chodzi.
  • Odpowiedzi 49
  • Dodano
  • Ostatniej odpowiedzi

Top użytkownicy w tym temacie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Magia dziecięcego świata przychodzi do nas, jak bumerang i szuka celu... by po chwili powrócić do aborygena dorosłości. Ładny wiersz. :)

Ocalić w sobie dziecko to duża rzecz, staram się jak mogę ;))
Dziś solarium, akwarium czy słońce ;)?
Dziękuję, pozdrowienia.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Bym zmieniła szyk 3 wersu na:
winobluszczem motać przeszłość
By się zrobiło łagodniejsze przejście z wersu drugiego.
I obcięłabym na starość. Po babci i Szaflarskiej wiadomo o jakie dziecinnienie chodzi.

Racja bezwzględna co do szyku - poprawię :))
propozycję zmiany w poincie trudno mi zaakceptować,
już się z taką jaka jest zdążyłam polubić ;)
Dziękuję serdecznie za wysokiej klasy ogląd :)
Pozdrowienia.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Agatko - byłam już wcześniej i nie wiem jak to się stało, że nie skomentowałam, bo wiersz zrobił na mnie duże wrażenie. Piękny. Prosty, przekonujący przekaz. Trafia wprost. Jestem ZA :-)). Pozdrawiam ciepło. A
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dwa ostatnie wersy moim zdaniem świadczą raczej , że życie to nieustane dzieciństwo , constans, a nam się tylko wydaje , że coś się zmienia. Dobry wiersz, jeśli mogę wyrazić moje skromne zdanie
Pozdrawiam Stary Kredens
Opublikowano

Wyciagam deske surfingowa (?) i ide uczepic sie grzbietu rozkolysu aby uczucie nieprzemijalnosci trwalo, na zawsze. Piekny, pozytywno-optymistyczny swiat wiecznych marzen.
Na kazdy poranek i dech zapierajacy jak wschod slonca.
Let's get on top of the phase and surf

Pozdrawiam i zycze czytelnikom tych samych doznan

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Agatko - byłam już wcześniej i nie wiem jak to się stało, że nie skomentowałam, bo wiersz zrobił na mnie duże wrażenie. Piękny. Prosty, przekonujący przekaz. Trafia wprost. Jestem ZA :-)). Pozdrawiam ciepło. A
Ja też byłam u Ciebie i nie skomentowałam, choć Twój wiersz podoba mi się bardzo, ale obiecuję odrobić zaległości w najbliższym czasie ;))
Dziękuję serdecznie, pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dwa ostatnie wersy moim zdaniem świadczą raczej , że życie to nieustane dzieciństwo , constans, a nam się tylko wydaje , że coś się zmienia. Dobry wiersz, jeśli mogę wyrazić moje skromne zdanie
Pozdrawiam Stary Kredens

Są różne kryteria dorosłości i fazy rozwoju ;))
Po przejściu iluś tam z nich wracamy do "punktu wyjścia", jeśli mogę się tak wyrazić ;))
Miło mi gościć kolejnego "smyka" u siebie ;))
Dziękuję, pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Sam widzisz co wyszło z tego deszczu, łąk, zieleńców, win, bluszcza i pełnego zaćmienia Księżyca, które można było obserwować także z południowej półkuli ;))
Surfujemy razem !:)) (bez względu na porę dnia i nocy ;))
Podzięki stokrotne, uściski i pozdrowienia :))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


bym pokręciła nosem
i użyła nożyczek... ;)

Wiem, że najbardziej lubisz skondensowane i oszczędne formy, ale tym razem trochę mnie zaćmiło ;))
Kręć, tnij, rób co chcesz i tak Cię kofam ;P :)) i chętnie poczytam :)
Dziękuję i idę wziąć deszcz :))))) Pozdrowienia.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Na pierwszy rzut oka ma to być coś sonetopodobnego. Ale popłynęłaś po tym jeziorze... w szuwary, Środki artystyczne zostały dobrze dobrane. obrazy są plastyczne, żyjące, z łatwością poddają się wizualizacji. Tymczasem forma sprawia wrażenie bardzo nieudolnie skleconego pancerza, w którym wiersz się dusi i dogorywa, a to przez nienaturalne inwersje, a to przez brak rytmu, a to przez pokracznie poprzekręcaną gramatykę. W ten sposób od razu pokazujesz czytelnikowi wszystkie słabe miejsca, gdzie nie umiałaś sobie do końca poradzić z językowym budulcem. Niech będzie to zwykły, wolny wiersz, który uwolnisz z tego stylistycznego żelastwa, a jeśli koniecznie upierasz się przy sonetach, to trzeba więcej treningu, bo tu już 'intuicyjnie' się nie da.
    • Kluczowe pytanie - co to znaczy 'lirycznieć'?  Życie staje się poezją, to oczywiście wynika samo z siebie, ale interpretacja utworu musi wyjść poza zwykłe ubarwianie, upiększanie. Wpisanie wspólnie przeżywanego czasu w wiersz zdefiniowany jako określona struktura, ma charakter o wiele bardziej brzemienny w skutki. Liryka jest przede wszystkim poszukiwaniem formy dla emocji, a jakie to ma konsekwencje dla bohaterów lirycznych? Jeśli ich doświadczenia zostaną przeniesione w rzeczywistość metafor, wówczas okaże się, że współdzielenie codzienności jest zarazem tworzeniem jej tak, jak poeta tworzy swoje dzieło - budowaniem sensu (życia) poprzez indywidualizację tego, co ogólne i nieokreślone. Np. we fragmencie ze sklepem - wszyscy tam robią zakupy, ale dla bohaterów nie jest to zwykłe wyjście do sklepu, bo liryka tak manipuluje percepcją, aby mieli poczucie, że chodzi o coś zupełnie innego. Realność staje się umowna,  jej poszczególne elementy mają być tylko nośnikami czegoś, co istnieje jedynie w świadomości i  osób mówiących w wierszu. Upraszczając - lirycznieć to budować rzeczywistość i kod, który ją na nowo zdefiniuje (niekoniecznie werbalny), zgodnie z tym, jak w niej chcą funkcjonować bohaterowie wiersza, czy jak to sobie - wspólnie - wyobrażają.
    • Zastanawiająca przypowieść, w której prosta obserwacja przechodzi w trafną ekstrapolację. Gwarowa 'śleboda' dodaje wierszowi ciekawego smaku.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Porażająco głęboka refleksja na tle nieistotnej reszty.   Ale dam lajka, bo moc tej cząstki rekompensuje wszystko inne.
    • Przypomniał mi się Ebenezer Scrooge, a raczej wizja jego przyszłości przedstawiona podczas spotkania z trzecim duchem. Z tą różnicą, że wiersz na rozdrożu patrzy raczej w tę ciemną opcję. Samobójstwo? 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...