Szczeniaki (Z cyklu "Adolescencja")

[Kheira]

naszym wspomnieniom stuknęła osiemnastka
więc jak jeden wszystkie dzieci
z piaskownicy wypuściły się w miasto

w knajpie na rogu puścili Grechutę -
- wódkę łatwiej przegryźć dniami
których jeszcze się nie zna

kiedy noc dojrzewała za oknem
do zapuszczenia się za pierwszy lepszy winkiel
znudzeni foremkami
zaczęliśmy się bawić sobą

do smaku landrynek nikt już nie wracał językiem -
- nie wypadało

[Marek Konarski]

Z piaskownicy prosto do knajpy ? Bez etapów pośrednich, bez dojrzewania ?
Brzmi to sztucznie i nieco gadżeciarsko. Zakładając jednak, że to moment symboliczny, domagający się pewnej inicjacyjnej oprawy, afektowaną wymianę wspomnianych gadżetów, można uznać za emocjonalnie uzasadnioną. To rzecz o "osiemnastce", bez refleksyjnych pretensji, i tak niech pozostanie...
:)

[WiJa]

Wiersz, jakich mało i ciągle będzie mało, nie tylko na tym forum. Taki dobry (nawet jeżeli smak landrynek smakowałem już chyba, a nawet na pewno w innym wierszu innego poety). Pozdrawiam

[Wawrzynek]

"...z piaskownicy wypuściły się w miasto..."
i zaraz
"...w knajpie na rogu puścili Grechutę..."
No jakoś tego "puszczania" za wiele. Mnie nie zatrzymał.

[Kheira]

Dziękuję za komentarze.

Pozdrawiam.

[Tadeusz_Ochocki]

A mnie zatrzymał :) Szczególnie końcówka.
Tadeusz

[vacker_flickan]

Jest cały cykl???

o Bogowie...