pralka duszy

[Rif Notsel]

wsadził duszę do pralki
by wyprać stracone nadzieje
z kielichem goryczy wsadził
a teraz przez łzy się śmieje

zapomniał wywrócić na lewą stronę
i za dużo dał płynu do mycia
dusza wypięta ogonem
zatraciła w pralce sens bycia

toczy się kołem bęben piorący
jak ta fortuna co pragnie
wyprać w pralce swą duszę
a ciągle spoczywa na dnie

włożył swą duszę do pralki
zapomniał włączyć suszarki
a dusza choć zwirowana
mokra od łez płacze ... sama

[Libra Send]

Na słoneczko duszę, na słoneczko :-) . Wyschnie sobie powolutku na wietrze, popatrzy na błękitne niebo, na kołyszące się na listkach motyle , na ażurowe abażurki kwiatów, posłucha ptasiego śpiewu, nawdycha się zapachu lipy i konwalii a potem wypręży ramiona i krzyknie, do diabła ależ ten świat jest piękny - warto żyć!

[Rif Notsel]

na słoneczko ... raczkiem wysuszona ... ta dusza... ale warto ... czasami żyć ... motylami :)))
pozdr. Rif