Bezkresna rzeka

[Winicjusz Poniemirski]

Postanowiłem podzielić się z Państwem jakże ważnym dla mnie utworem z młodości, kiedy podróżowałem na rybackiej łajbie po bezkresnych wodach mórz i oceanów. Zapraszam do krótkiej refleksji.

Bezkresna rzeka

Gdzie płyniesz prosty wędrowcze?
Jaki jest cel Twych wojaży?
myśli bez celu prowadzą na manowce
złudzenia twe bezkres wód wnet współobnaży

Płynąc z prądem rzeki szukając celu
Na nic kartografia ani inne sztuki
przewodnikiem mym węgorz przyjacielu
słysząc jak szepcze ze swych skrzelu

Natura twym drogowskazem na wzburzonej fali
Łajba klekocze niczym drwa łamiące
słychać jeszcze szum mętnej wody w oddali
wydając z siebie ostatnie okrzyki charczące.

WP.