Ambitna egoistka

[B.A.C. Stork]

Jestem młoda, wciąż ambitna,
Światopogląd własny mam.
Nie uwzględniam cudzych racji,
Bo przy swoim zawsze trwam.

Co tam matka, brat, kolega,
Sąsiad z boku, własny mąż.
Lawiruję między ludźmi,
Jak bagienny sprytny wąż.

Jestem mądra, wiem najlepiej,
Chcę swe racje wszystkim dać.
Każdy jakby z obowiązku,
Bez szemrania ma je brać.

Nie ma we mnie zrozumienia,
A empatii… brak na wskroś.
Bo potrzeby moich bliskich,
To jest bardzo dziwne coś.

Ja tu rządzę, ja dyktuję,
Najmądrzejsze rady mam.
Choćby świat się miał zawalić,
Ja przy swoim zawsze trwam.

Ja oceniam wszystkie czyny,
Chcę wydawać wieczny sąd.
A jak komuś nie pasuje,
Niech od razu spada stąd.

B.A.C. Stork