Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

oczy*
staruszkowie*
nie wiecie*.
- nie byłoby ich*
znikam*


* Wisława Szymborska "W rzece Heraklita"
* Tadeusz Różewicz "Przelewanie krwi"
* Edward Stachura "Piosenka szalonego jakiegoś przybłędy"
* Marcin Świetlicki "Białe przepaście"
* Bolesław Leśmian "Rok nieistnienia"


- rozmawiajcie,
poeci martwi z umierającymi.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



strzępienie

ryba*
za wolność*
zakuty łeb*
-co trzyma mnie za język?*
o, spojrzyj!*


* Wisława Szymborska "W rzece Heraklita"
* Tadeusz Różewicz "Przelewanie krwi"
* Edward Stachura "Piosenka szalonego jakiegoś przybłędy"
* Marcin Świetlicki "Białe przepaście"
* Bolesław Leśmian "Rok nieistnienia"


- rozmawiajcie,
poeci wydziwiający z piszącymi.

;)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



strzępienie

ryba*
za wolność*
zakuty łeb*
-co trzyma mnie za język?*
o, spojrzyj!*


* Wisława Szymborska "W rzece Heraklita"
* Tadeusz Różewicz "Przelewanie krwi"
* Edward Stachura "Piosenka szalonego jakiegoś przybłędy"
* Marcin Świetlicki "Białe przepaście"
* Bolesław Leśmian "Rok nieistnienia"


- rozmawiajcie,
poeci wydziwiający z piszącymi.

;)

Cieszę się z pana owocnej lektury. ;) Pozdrawiam!
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



"Wiersz daje do myślenia"... ;)
To cudowna formułka z waty, rozpleniona na portalach literackich...Nie przypominam sobie, by jakikolwiek jej użytkownik, zechciał choćby w paru słować wspomnieć, co też takiego wymyślił... ;)

Tekst ? Dość jałowy zabieg formalny, mający za zadanie zrobić wrażenie. Zawsze znajdzie się jakiś zblazowany krytyk, który się w nim dopatrzy, doszuka, zgłębi, wydobędzie i rzecz jasna - zachwyci... ;)
Ani mnie ziębi, ani grzeje...
Opublikowano

Piosenka szalonego jakiegoś przybłędy


skąd idę, skąd?
Nie wiecie, nie?
Skąd idę więc?
A czy ja wiem!

Jak zowią mnie,
Pytacie się?
Jak zowią więc?
Zakuty łeb.

A ja, ja się śmieję.
Ja znam bory, knieje.
Ja znam ostatnie ziemskie łąki
Nad kwiatami tam brzęczą złote bąki
W rzece nie zatrutej baraszkują Pstrągi,
Zwierzęta mówią po Polsku.
Listowie nie szumi o wojsku.
Symbole się włóczą samopas.
Promienie słońca siadają na oczach
I nikt już nie pognębi mnie.

Co robię tu,
W tym cudzym śnie?
Co robię więc?
Znalazłem się!

Gdzie pójdę stąd?
Nie Wiecie, nie?
Gdzie pójdę więc?
A czy ja wiem!


* Edward Stachura

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



strzępienie

ryba*
za wolność*
zakuty łeb*
-co trzyma mnie za język?*
o, spojrzyj!*


* Wisława Szymborska "W rzece Heraklita"
* Tadeusz Różewicz "Przelewanie krwi"
* Edward Stachura "Piosenka szalonego jakiegoś przybłędy"
* Marcin Świetlicki "Białe przepaście"
* Bolesław Leśmian "Rok nieistnienia"


- rozmawiajcie,
poeci wydziwiający z piszącymi.

;)
Dobre :))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Na marnej jakości zdjęciach wszyscy wciąż jesteśmy żywi a drzewa są soczyście zielone, mimo czerni i bieli.   Przechadzam się pomiędzy zgiętymi starością masztami latarń, szczerzą swoją bezzębność, bezskutecznie próbując rozproszyć ciemności.   Dotykam ziemi, właściwie jest prochem, przesypuje się przez palce nie pozostawiając śladu na spragnionych wilgoci dłoniach.   Księżyc rozpada się na fragmenty, może poraz ostatni, koty zerkają z flegmatyczną dezaprobatą.   Mój chwiejny krok wytycza trasę do w pocie czoła wypracowanej samotności łóżka.   Na marnej jakości zdjęciach na śmierć zapomnieliśmy uwiecznić najwarzniejszych spojrzeń, słów i gestów.   Dlatego nawet koty milczą, nic nie zakłóca przeklętej ciszy, prawdopodobnie ostatecznej.  
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam - dokładnie tak jak w komentarzu - serdecznie dziękuje za przeczytanie -                                                                                        Pzdr.uśmiechem.
    • @Alicja_Wysocka Może i tak, a może życie to sen?
    • Płyń we mnie rzeko czarodziejskiego napoju Brangien   Kości moje wypełniają się woskiem i winem   Coś wiem Coś widzę Coś pamiętam   W głębi kwiatu orzecha wodnego wschodzi słońce    
    • Witaj, Janie. Z wiersza wynika, że jakaś Narcyzka Cię usidliła i wciągnęła w świat swoich iluzji. Teraz może być jednak tylko lepiej. Dług zawsze można spłacić, a świat wcale nie jest szorstki i bezlitosny. Dokonywanie wyborów, choć wymaga odwagi, jest świadectwem jednego z największych darów od losu - wolności. Jeżeli się jej boisz, to wcześniej czy później ktoś to wykorzysta i Cię zniewoli, wyczuwając, że tak jest dla Ciebie wygodniej. (Oczywiście mówię do peela, jakby co...) miłego :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...