-
Ostatnio w Warsztacie
-
Waldemar_Talar_Talar 16 588
@Konrad Koper - dzięki -
0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 44 odpowiedzi
- 1 056 wyświetleń
-
- 27 odpowiedzi
- 640 wyświetleń
-
- 27 odpowiedzi
- 618 wyświetleń
-
- 25 odpowiedzi
- 551 wyświetleń
-
- 24 odpowiedzi
- 506 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Waldemar_Talar_Talar · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
Witam ponownie - nie wiem jak to wyszło że tak okrutnie odebrałem twój wiersz - myślałem że naśmiewasz się z historii - dopiero po czasie zrozumiałem swój błąd - mam nadzieje że mi wybaczysz - postaram się w przyszłości skupić się zanim coś głupiego napiszę w komentarzu - jeszcze raz przepraszam Pzdr.serdecznie. -
Przez Annna2 · Opublikowano
@Migrena no no Jacek jestem pod wrażeniem! Pięknie. Sza, cicho sza czas na ciszę, Już oddech jej coraz bliżej, Tego naprawdę Ci brak, Ona jedna prawdziwy ma smak, Cisza jak ta....(...) Tak jak Twoje: zostajesz - nie ty, lecz ślad po oddechu, rozpływający się w chłodnym bezczasie, jak atrament w czarnej wodzie, gdzie żadna dłoń nie pisze już imion. -
Przez Migrena · Opublikowano
Przychodzi bez kroków cisza w jej dłoniach jak popiół śpiewający w kominie nocy. Nie woła po imieniu, nie prosi o światło, zamyka oczy światu i gasi świat w tobie. Był jeszcze śmiech w poranku, echo słów szukających drogi, dotyk, co grał na skórze, nim czas kruszył się pod żebrami. Chleb pachniał, szumiała kawa w czajniku, słońce drżało na szybie jak złoty pył w płucach - i nagle ktoś wydmuchał płomień z oddechu. Piasek zdradził klepsydrę, oddech rozdarł się jak pergamin, a serce rdzewiało jak zegar w ruinach ciała. Przychodzi, gdy milkną wszystkie imiona, gdy język staje się kamieniem, a krew, co była ogniem, uczy się być wodą, która zamarza. Nie ma w tym gniewu, nie ma łaski - tylko lustro bez odbicia, noc, co nie zna świtu, ręka, która dotyka - i wymazuje. Śmierć nie jest krzykiem, lecz ciszą w płucach. Nie końcem, lecz pustką po końcu, gdzie nawet cień się nie porusza, bo nie ma już światła, by go urodziło. I zostajesz - nie ty, lecz ślad po oddechu, rozpływający się w chłodnym bezczasie, jak atrament w czarnej wodzie, gdzie żadna dłoń nie pisze już imion. -
-
Przez Migrena · Opublikowano
@wierszyki Dagma- Dagna. Pies - Piec. Piszesz, że nie widzisz różnicy. I czemu mnie to nie dziwi ? "Miałam takie skojarzenia z damą z zamku Gormenhast. Tam są same takie potworki, tworzące bohaterów. Przerysowania. Tutaj zabrakło mi takiej właśnie, nieporównywalności. Pzdr." Tutuł prosty. Dla tych co widzą różnicę. Dla tych zamglonych już nie. To nie jest " Gormenhast" tylko " Gormenghast". A serduszka innych zostaw innym. Bo takie oceny trącą kundlizmem. Z uwagi na okoliczności tym razem bez zwyczajowych pozdrowień. @piąteprzezdziesiąte Zmieniamy klimat ? Faktycznie. Ostatnio porzuciła mnie subtelna, wrażliwa i świetna dziewczyna. Podobno jestem awanturnikiem. Nie mogę się pozbierać.... Wszystkiego dobrego. R.
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się