Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

przecie to tak ogromnie
w gwiazdach się zdarzyć
z Ziemi do łez
zagapić się w Słońce
w dziewczynie zakochać się na zabój
zapach kwiatów w mózgu poczuć
pod twardym brzuchem ciepły piach
przewalające się morze
wskoczyć jak wariat
z wiatrem w pulsujące zboże
śnieg zimą zajadać
..i skrzydła zobaczyć
powracających kluczami na wiosnę
wielkich
białych
ptaków

Opublikowano

Tekst realizuje dwa istotne cele :
- osobisty, będący prezentacją peela (autora) poświadczającą jego nietuzinkową wrażliwość
-społeczny, edukujący osobników z zaburzoną sferą wyborów. Teraz już każdy będzie wiedział, że lepsze słońce, niż deszcz, lepiej leżeć na plaży, niż na asfalcie i buszować w zbożu, niż w supermarkecie...
Brak celu literackiego.
;)

Opublikowano

-oj podkreślasz Dorotko tę..tą.. drobną ortopedię..
a jak tam Twe rzęsy na dziś ładnie podkreślone..?
-pod kredensem byłem i widzę to samo..
-z adresem jak z regresem płynnie się zmienia..
-pozdrowienie się przyda na skrzela i tchawki..
-dzięki za ok.
red bulla.. Ran

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Zamieszane na palecie tak jak lubię, można ganiać "bez celu" dla samege "ganiania" ;))
Pierwszy Twój wiersz który polubiłam od pierwszego spojrzenia.
Plusior się należy :))))))))
Pozdry.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Obudzimy się wtuleni w południe lata .
Na końcu świata, na wielkiej łące .
Ciepłej i drżącej .

Wszystko będzie takie nowe i takie pierwsze.
Krew taka gęsta, tobie tak wdzięczna .
Z tobą bezpieczna nad nami .

Dmuchawce, latawce, wiatr
Daleko z betonu świat....

Znacie ? To posłuchajcie... ;)
Nie przeszkadza mi, jak ktoś sobie mruczy pod nosem "z Ziemi do łez", mam nadzieję, że autorowi również nie będzie przeszkadzać przysypianie czytelnika...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @huzarc Ten wiersz nie jest dla mnie o przeznaczeniu, a już na pewno nie o jakiejś wyższej konieczności. Bardziej o pamięci, która wraca nocą - o obrazie, który nie chce odejść i który człowiek nosi w sobie dłużej niż trwa sama walka.
    • @EsKalisia   intrygujący wiersz.   motyw sprzecznych pragnień, rozdwojenia woli, paradoksów ludzkiego chcę i nie chcę to temat bardzo klasyczny. Kilku wielkich filozofów zajmowało się nim.   Kierkegaard  pisał o człowieku jako istocie „syntezy sprzeczności” - między skończonością a nieskończonością, wolnoscią a koniecznością, pragnieniem wiary i niezdolnością do niej.    Hegel traktował sprzeczność jako motor rozwoju świadomości - chcę to teza, nie chcę to antyteza.   wiersz jest metafizyczną listą pragnień, które wzajemnie się wykluczają. to nie chaos, lecz metoda.   paradoksy ujawniają strukturę podmiotu rozdartego między sprzecznymi wartościami.   mnie się podoba rozumowanie typu - być częściowo w ciąży, ale podczas gdy Twój wiersz zawiera sprzeczności możliwe, to sprzeczność o ciąży jest z punktu widzenia filozofii niedopuszczalna.     fajny wiersz.    
    • ja to bym opisał bardziej z nutą gniewu i chwały. nie godzi się jeździć komuś czołgiem po podwórku .
    • @Whisper of loves rain Jest zatem ambiwalentnym elementem ludzkiego losu. - tak jak każdy człowiek, chyba...nie znam się na tym, no może trochę :-)))))))
    • @huzarc Bardzo dziękuję! Dziękuję za zrozumienie tego zamiaru – że symbole miały być gęste i pojemne, nie dekoracyjne.   @Simon Tracy Dziękuję za takie słowa. Bo znaczy to, że coś w nim zagrało tak, jak powinno. Dziękuję za to, że mi to powiedziałeś. @Alicja_Wysocka Nie przepraszaj bo cudnie się rozgadałaś. Rozgaduj się, bo bardzo lubię Ciebie czytać - zawsze tam mądrze i empatycznie piszesz. Dziękuję za przeczytanie, i za tę mądrą myśl teologiczną, i za zrozumienie. To, że przypomnisz o rozróżnieniu między Bogiem a Szatanem w Księdze Hioba – to ważne. I ta obserwacja o naszych czasach, gdzie przypisujemy Bogu ból, a złu szczęście – pokazuje, że wiersz koresponduje z tamtą historią. Dziękuję za to, że widzisz to tak jasno. @Migrena Dziękuję! "Absentia dei" – to słowo uderzyło jak dzwon. Czytając Twoją analizę, czułam, że widzisz dokładnie to, co leżało pod powierzchnią wiersza: nie żadne przesłanie, lecz medytacja nad milczeniem, nad tym, co zostaje, gdy Bóg wydaje się być jedynie biernym świadkiem. Dziękuję za tak głęboką i trafną analizę. @violettaBardzo dziękuję! Mam taką nadzieję. :))) @lena2_ Bardzo dziękuję za tak miłe słowa, bardzo się cieszę, że się spodobał. :) @viola arvensis@infelia@Rafael MariusSerdecznie dziękuję! 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...