Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

szpilka


anna_rebajn

Rekomendowane odpowiedzi

Czasem dom zaczyna się klamką mieszkania,
po stronie gdzie ściany są zielone,
firanki pogodne dobrane pod kolor,
a fiołki na stole wesołe.

Kiedy indziej przed bramą, tu gdzie kostkę kładłeś.
Pamiętasz zmęczenie,
odbite kolano.
Teraz trawa wokoło
i jakoś tak ładnie,
gdy wychodzisz rano.

A czasem początkiem jest zapowiedź miasta.
Z rumianą tablicą w całkiem szczerym polu,
gdzie nie widać dachów,
furtki do sąsiada -
na środku drogi czujesz się jak w domu.

A bywa, że wzrokiem wędrując po mapie,
z daleka od lasów, gdzie sosny i świerki,
coś każe się zatrzymać,
za serce cię łapie -

dom główka od szpilki.
Po prostu niewielki.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Przyznam szczerze że nie pasują mi wersy:

"Czasem dom zaczyna się klamką mieszkania"

i

"A czasem początkiem jest zapowiedź miasta"

Jak rozumiem intencją było coś na kształt "niekiedy". No nie wiem, pewnie jest poprawnie (a może chodziło o "Czas") ale mi troszkę zgrzyta. Bo pomysł i reszta ładne.
Pozdrawiam.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Nie wiem czy to dobrze, że ze sztambucha :-))). Oznaczaloby, że jest konwencjonalny :-
))). Dzięki Elu za uwagę. a


Nieprawda!!! Nie to oznacza! Sztambuch kojarzy się z pamięcią, wzruszeniem. Nic z konwencją! Przemiła, epicka opowieść. Pozdrawiam.E.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Nie wiem czy to dobrze, że ze sztambucha :-))). Oznaczaloby, że jest konwencjonalny :-
))). Dzięki Elu za uwagę. a


Nieprawda!!! Nie to oznacza! Sztambuch kojarzy się z pamięcią, wzruszeniem. Nic z konwencją! Przemiła, epicka opowieść. Pozdrawiam.E.

Elu! Cóż moge powiedzieć. Padłam ofiarą własnej ignorancji :-))) Już od dawna sztambuch kojarzyłam z podręcznikiem, a nie z podręcznymi zapiskami, pamiętnikiem. :-)))
Zajrzałam specjalnie do słownika i .... Masz rację. Bardzo ci dziekuję za komentarz - jeden i drugi ;-)) i refleks. Pozdrawiam ciepło. A
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      tę moim zdaniem, ale to drobiazg :) Wiersz fajny, lekki, z pomysłem i humorem :) Acz ja rzadko jem bułeczki, częściej chlebek :)   Pozdrawiam :)   Deo
    • Ostro, mocno, punkrockowo :) W sumie podobasię (istota wiersza), choć sytuacja jaką opisuje i język już niekoniecznie :) Pozdrawiam :)   Deo
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      a nie "mych" przypadkiem?   A tak to... staroświecko-sztambuchowa miniaturka, ale puenta fajna :)   D. 
    • Przejmujący wiersz.  Myśli i uczucia w nim zawarte to czysty zespół stresu pourazowego (PTSD).  Właśnie weterani wojenni i osoby, które doświadczyły jakichś ciężkich przestępstw, także w sposób chroniczny, często na niego cierpią. I od samego początku, zaraz po skończeniu traumy, dla ich własnego dobra, powinni być objęci opieką i leczeni.    Z psychologicznego punktu widzenia Peelowi polecam wybaczyć przede wszystkim sobie, ukochać siebie, zdezorientowanego, pogubionego i postawionego w tragicznej sytuacji człowieka, który nie mógł nic zrobić. Wiem, że to łatwo się pisze, ale to chyba jedyna właściwa droga do życia.  Smutno mi po czytaniu.   Choć, abstrahując od sytuacji lirycznej, mam pewne sugestie.  Jeśli chcesz je poznać, to daj mi znać, czy wolisz w komentarzu czy wiadomości prywatnej.  Nie chcę być impertynencka i wstawiać ich tu per fors w komentarzu.    Deo    
    • chciałabym z tobą umierać w magnoliowej wodzie lila-róż świtu tiul zdejmowałeś już nie raz ze mnie aż poczułam na skórze chłód   a ja lubiłam językiem zaznaczać ci grdykę trzydniowy zarost piernie kłuł   a teraz chciałbyś wejść w moją mysią pustkę   boję się to dla mnie trudne a jeśli po wszystkim przeniknie mnie nicość i będę się sypać jak popiół?   spokojnie będzie dobrze   ufam twoim słowom i wciągam w siebie ból płyniemy razem w przyćmieniu zmysłowym jak czekolada gorzko-słodko   a po wszystkim jest zupełnie normalnie łzy przekłuwają mi uszy zęby sutki diamentowo
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...