Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Morze… Czym jest dla ciebie? Bo dla mnie
nieokreśloną, pradawną tęsknotą,
do której wracam jak ćma bezustannie,
jakby potrzeba mi jej było po to,

żeby wciąż wzrastać wyżej, szerzej, dalej,
w meandry wszelkich czasów i przestrzeni,
by życie w nowe się wcielało fale,
by w każdej fali mogło się odmienić.

Miliardy istnień z jednego źródła – wiecznie.
Każde w nowym wariancie tej samej idei.
Ta sama woda w każdym z życiodajnych westchnień

szuka postaci doskonałej, ostatecznej,
lecz nie zdąży osiągnąć, nim przylgnie do ziemi.
Więc wraca, żeby nowe były od niej lepsze.

Opublikowano

Wystarcza mi czasem samo słowo "morze", aby poczuć dreszczyk. Twój wiersz wywołał fale dreszczyków. Doszłaś w nim nawet do początków życia. Jest ciekawie, a to niełatwe, bo o morzu temat został niby wyczerpany. A tu się okazuje, że nie. Serdeczności. E.

Opublikowano

Oxyvio, wielu próbuje zmienić się (na lepsze), lub chociaż być innym, licząc także na odmianę w życiu. Ja także podejmuję (czasem) takie powroty, dosłownie i w przenośni. A jeśli chodzi o ewolucję, to wydaje ona nowe osobniki ("postacie") ale nie zawsze nowe musi być lepsze. Wystarczy, że spojrzymy na gatunek, jaki ewolucja wydała po zagładzie dinozaurów. Ładny sonet. Lubię formę tradycyjnego sonetu w poezji współczesnej. Pozdrawiam.
J.

Opublikowano

Pisałem w wierszu wyżej, że morze i rzeka dużo inspiracji dostarczają. Pojęcia tak pojemne, że jeżeli tylko wyobraźnia i warsztat pozwalają, można napisać o wszystkim przy użyciu tych dwóch słów. Co do wiersza, Oxyvio, po co ci te pytanie w pierwszym wersie? Nie lepiej byłoby od razu zacząć " morze jest dla mnie " ? Druga strofa najbardziej mi się podoba, powiązanie życia do fali, ciekawe; fala która daje, odbiera i odwraca kolejność.
Pozdrówka :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Januszu, bardzo dziękuję za wielostronne i dogłębne rozumienie wiersza. Cieszę się, że lubisz sonety. Ten może nie jest najbardziej tradycyjny, nie mniej jest to sonet. Bardzo się cieszę że nazwałeś go ładnym. :-)
Tak, ewolucja to nie tylko postęp, najpierw jest zwykle mnóstwo regresów, zanim wreszcie jakiś gatunek przeskoczy mutację do wyższej formy istnienia. Tytułowe "powroty" mają tu wiele znaczeń. Zresztą nie tylko ewolucyjnych, jak zauważyłeś.
Pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dawidzie, bardzo się cieszę, że druga strofa Ci się podoba. Ona zawiera zasadnicza metaforę.
Pytanie w pierwszej strofie ma powodować wrażenie dyskusji, rozmowy z Czytelnikiem. Nie dla każdego morze jest tym samym. Jestem ciekawa, czym na przykład jest dla Ciebie?
Pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Oxyvio, czytam kolejny raz i za każdym razem znajduję coś nowego. Wiersz brzmi- czytany na głos

pytasz czym dla mnie jest morze
a ono jest spokojem
gdzie palcem na wodzie
dla wszystkich pokoleń
czas rysuje swobodnie
wschody i zachody


:-))
Opublikowano

Anno, dziękuję za wspaniały komentarz!
A także za przepiękną, wierszowaną odpowiedź na moje pytanie z wiersza.
Mnie też morze uspokaja, zwłaszcza o zachodzie. Ale nie zawsze. :-)

Opublikowano

Na tym forum bardzo rzadko pojawiają się sonety, bo to kunsztowna kompozycja.
Nadmorskie powroty... morze jako motyw do odmiany, fajny pomysł i dwie pierwsze strofki o tym mówią
(druga lepsza od pierwszej)
Dwie tercyny, jako podsumowanie, refleksja... moim zdaniem, nie ma postaci ostatecznej, to raczej
nieosiągalne (przez lata uczymy się bez końca), ale jest powrót, żeby nowe były lepsze.. i to dopełnia całość.
Oxyvia, nie jestem fachowcem w ocenie wierszy, a co dopiero sonetu.
Twój przeczytałam z przyjemnością, powtórzę... pasuje mi porównanie morza - wody, fali, jako odnowy, "odrodzenia"...
Pozdrawiam.

Opublikowano

Piękny sonet. Czytam i rusza wyobraźnia:

morze jak życie
na falach pór
zmienne barwy
i kształty

płyną w nieznane
rozkołysane nadzieją
na maszcie

mój okręt zmierza
do portu

Serdecznie pozdrawiam, Oxy :)
Krysia

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Nato, bardzo się cieszę z Twojej interpretacji i obszernego komentu, i z tego, że wiersz się podoba. Nie trzeba się "znać" na poezji, że by mieć własne odczucia - albo się coś podoba, albo nie; a ja piszę dla wszystkich, nie dla znawców.
Pozdrawiam słonecznie.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Krysiu, dziękuję serdecznie za wiersz-odpowiedź. Ogromnie się cieszę, że Ci się mój sonet podoba i że porusza Twoją wielką wyobraźnię.
Pozdrawiam ciepło. :-)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dawidzie, bardzo się cieszę, że druga strofa Ci się podoba. Ona zawiera zasadnicza metaforę.
Pytanie w pierwszej strofie ma powodować wrażenie dyskusji, rozmowy z Czytelnikiem. Nie dla każdego morze jest tym samym. Jestem ciekawa, czym na przykład jest dla Ciebie?
Pozdrawiam.

Nie jestem z morzem jakoś szczególnie związany, żeby miało być dla mnie czymś innym/więcej niż jest.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dawidzie, bardzo się cieszę, że druga strofa Ci się podoba. Ona zawiera zasadnicza metaforę.
Pytanie w pierwszej strofie ma powodować wrażenie dyskusji, rozmowy z Czytelnikiem. Nie dla każdego morze jest tym samym. Jestem ciekawa, czym na przykład jest dla Ciebie?
Pozdrawiam.

Nie jestem z morzem jakoś szczególnie związany, żeby miało być dla mnie czymś innym/więcej niż jest.
Acha, rozumiem. Stąd właśnie to pytanie jest dla ciebie niezasadne. :-)
Ale nie dla każdego.
Pozdrawiam.
Opublikowano

Piękny sonet Oxywio, morze zawsze budzi we mnie dreszczyk emocji, miałem okazję być kilka razy kutrem na Bałtyku, morze to natura i ciągnie jak wilka do lasu za morzem się tęskni.

Ukojona szumem fali
szeptem morskiej opowieści,
błądząc wzrokiem gdzieś w oddali
bryza morska zmysł Twój pieści.

Pozdrawiam serdecznie:)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Bolesławie, jak zawsze odpowiadasz mi pięknym wierszem. Dziękuję za niego oraz za podobanie i dreszczyk emocji. ;-)
Zazdroszczę Ci, bo ja nigdy nie byłam na kutrze, a bardzo bym chciała.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



odruchowo złapałem się krzesła ;))
tak bardzo realistyczny Twój opis Oksywia :D
Ha ha! Ale nie odpłynąłeś, mam nadzieję? :-)))
Bardzo się cieszę, że opis realistyczny, bo to chyba dobrze, prawda? Przynajmniej ja przyjęłam to jako pochwałę. Dzięki serdeczne!
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


A nie, jaja to ci u mnie rzadka choroba akurat. ;-)
Dzięki za wszystkie "dobre" i "odpowiednie", bo to też coś warte, choć wyczuwam, że Tobie akurat wiersz nie przypadł?...
Pozdrawiam serdecznie i wiośnianie. :-)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • 1. Czy rzeka naszych dziejów gdziekolwiek zmierza? Nie kieruję nią, więc wieszczyć nie zamierzam. Ale patrzę za siebie w tył podręczników, Gdzie spisany bieg coraz wbrew do wyników: 2, Piszą tam wszędy, że Polski wewnętrzny stan Za powód jej zwycięstw i klęsk winien być bran; I z kim na geo-ringu przeciwnikiem To bez znaczenia i nic tego wynikiem. – Lecz wbrew: Na mapie Polska za Batorego, Za Władysława, za Zygmunta Trzeciego W innej proporcji jest do Rosji jak widać Niż za Króla Stasia,  – to się może przydać. – Może, bo „Historia magistra vitae est” [1] Kiedy pisze: co było i co przez to jest. Gdy odwraca uwagę od spraw istotnych Nie jest belferką dla państw spraw prozdrowotnych.   A trzeba by pilnie wyciągnąć wniosek „bokserski”, że po to ważą tych panów w rękawicach, żeby 1 zawodnik o wadze piórkowej nie walczył z 1 zawodnikiem o wadze superciężkiej, gdyż jak pouczał Izaak Newton „Siła równa się masa razy przyśpieszenie.” Więc dalej, że kiedy Rzeczypospolita mniej więcej utrzymywała swoją wielkość do r. 1772, to Rosja bardzo powiększała swoje terytorium wcale nie kosztem Rzeczypospolitej, ale tym samym zwiększając swoje możliwości i tzw. głębię strategiczną. Co by jeszcze dalej kazało wyciągnąć negatywny wniosek co do braku sojuszu Polski z sąsiadami Rosji na znanej w geopolityce zasadzie „Sąsiad mojego sąsiada jest moim przyjacielem.”, więc np. Chanatem Kazachskim (قازاق حاندىعى, istniał w latach 1465-1847 i podzielił los Rzeczypospolitej), Chanatem Dżungarskim (istniał w latach 1634-1758, który toczył wojny z Rosją w XVII i XVIII wieku), Chanatem Jarkenckim vel Kaszgarskim (istniał w latach 1514-1705.), Chanatem vel Emiratem Bucharskim (istniał w latach 1500-1920, i w końcu podzielił los Polski w starciu z ZSRR), Chanatem Chiwskim (Xiva Xonligi , istniejącym w latach 1511-1920, i w końcu podzielił los Polski w starciu z ZSRR), Chinami (których stosunki układały się dosyć pokojowo z wyjątkami, np. próbą powstrzymania ekspansji Rosji przez armię chińską w r. 1652 przy nieudanym oblężeniu gródka Arczeńskiego bronionego przez Jerofieja Chabarowa, który jednak po stopnieniu lodów wycofał się w górę Amuru oraz odstraszające kroki militarne w tym samym celu w latach 80-tych XVII w. cesarza Kangxi (panującego w latach panujący w latach 1661-1722.))  i Mongolią (która akurat wystrzegała się większych konfliktów z Rosją od XVI do XVIII w.). Nie wspominając o Chanacie Krymskim i Persji, z którymi Rzeczypospolita jakieś stosunki utrzymywała. Wniosku tego jednak lepiej nie wyciągać, bo takie wyciąganie prowadzi wprost do pytania o ewentualny sojusz azjatycki blokujący ewentualne agresywne poczynania Rosji, bo takiego ani nie ma, ani nawet prac koncepcyjnych.   3. Albo fraza „królewiątka ukrainne” Z sugestią: one Polski kłopotów winne, Latyfundiów oligarchów dojrzeć nie raczy, Konieczne, – tuż czyha wniosek, co wbrew znaczy!   A trzeba by pilnie wyciągnąć któryś z przeciwstawnych wniosków, że: a) Albo te latyfundia magnatów w I RP nie były takie złe, skoro i dzisiaj są latyfundia. Bo? – Np. taka jest właściwość miejsca, że sprzyja ono wielkim majątkom ziemskim. b) Albo, że dzisiaj na Ukrainie biegiem trzeba by przeprowadzić parcelację latyfundiów oligarchów.   Nasi lewicowi histerycy-historycy wniosku a) nie chcą przyjąć, bo przeszkadzałby im w lewicowaniu, (albowiem przecież nie w badaniu czy wykładaniu historii!). Wniosku b) zaś przyjąć nie chcą, bo zarówno by im utrudniał propagandę, jak i nie wydaje im się specjalnie bezpieczny (ci wszyscy pazerni a krewcy współcześni oligarchowie jeszcze by postanowili rozwiązać problem lewicowego histeryka), co zresztą może i słusznie, tyle, że wyjątkowo tchórzliwie.   PRZYPISY [1] Jest to cytat z „De Oratore” Cycerona.   Ilustracja: W żadnej książce opisującej historię wojen Rosji z Polską ani razu nie udało mi się zobaczyć porównania ich wielkości, tedy je sobie sam zrobiłem w Excelu.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @MIROSŁAW C. święte to one nie są lecz ciut prawdy w nich jest ludzie gdy skończą pracę siedzą lub leżą we dnie   zamiast skorzystać z czasu bo mogą robić co chcą tworzyć poznawać tematy czekają - chyba wiadomo co Pozdrawiam
    • a o kwiatach to możemy pomalować otoczeni igłami lasu oddychamy ciszą to tu usycha lipcowy deszcz nie ma krawężników i ulicznych bram nawet nie widać naszych zmarszczek malujesz dłońmi cień miniaturkę chwili czuły uśmiech uzależnieni od marzeń i kolorów dnia przenieśmy niebo w naszą stronę obłoki wędrujące ptaki i ten lecący w oddali samolot czas niestety wracać ponagla nas niedziela czarny pies i kończy się ostatni papieros.
    • @Alicja_Wysocka znam Dawida Garreta. I podziwiam. Ale jak dawno temu byłem w Wiedniu, tuż przed Świętami to tam stał grajek /jeden z wielu/. Skrzypce. Jak dzisiaj to jego granie wspominam to mam ciarki na plecach. Nigdy, wcześniej ani później takiej cudowności nie doświadczyłem. I ta atmosfera..,. Drzewa w lampeczkach, kawiarnie, uśmiechnięci ludzie. "O kurde blaszka" !!! To od Romy. Dzięki Roma.
    • @Berenika97 świetnie, że to dostrzegasz. Dziękuję bardzo :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...