Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

fiodor fiodorowicz swawolenko
wiesza na hak wbity w belkę
trzy snopy światła po trzy dusze każdy
w imię matki i córki i ducha agaszy
horda much stacjonuje
na wyszarzałym sklepieniu
czas upchnięty w pajęcze sieci
kołysze siostra kornika
cisza

o świcie widmo agaszy
wyżyma z chmur wiadro wody
perliste strużyny nabiera w usta
i rosi głowę śpiącego
wstawaj fiedia luboczku
haki ciężarne od dusz
już pora babskie żniwo
zataszczyć świętemu pietrowi
na odkupienie

Opublikowano

Nie pomnę, ale już ktoś kiedyś tu na orgu pisał w duchu
fiodora fiodorowicza:) - mniejsza o to;
ale jak swawolenko to może przywołać w pierwszym wersie
grigorija jefimowicza rasputina?
:):)
Wiersz przedni.
Pozdrawiam

Opublikowano

świetne Doroto to Twoje kresowanie ;)
Co prawda świętego w Pietię bym przechrzcił, ale to drobiazg.
Szkoda, że zabrałaś ten poprzedni (szukałem)
- o, było co poczytać. :)
Pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Przetłumaczony wygląda tak:
Святого Петра
czyli jednak Dorota napisała poprawnie (?),
choć wydawałoby się że Pietia.
Też zwróciłam na to uwagę dlatego sprawdziłam :)
A wiersz świetny, tamten poprzedni (wyskakujący przez okno kot)
przydałby się dla porównania :)
Lubię takie klimaty.
Bardzo dobry :))
Pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Zapewne nie chodzi tu o mnie, ale rzeczywiście jest to drugi wiersz napisany w tym tonie.
Rasputin angażował się w sprawy polityczne, tym samym jeśli dostąpił czyśćca, to pewnie innego rodzaju :) - ale pomysł inspirujący!

Dziękuję za wizytę i przy okazji lekturę ciekawych wierszy /link pod nickiem/.
Pozdrawiam :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Berenika97 Och Bereniczko, Ty jesteś cudownie poetycka, (patrz na komentarz)  Ty cała jesteś wierszem, dziękuję :)
    • Czasami mam wrażenie, że moja wolność ogranicza się do wolnych żartów.
    • @Alicja_Wysocka Twój wiersz to uroczy i niezwykle ciepły utwór, który działa jak balsam, jak chwila wytchnienia od codziennych problemów. Przypomina, że źródło piękna i kolorów jest tuż obok nas – w buraczku, groszku, oliwkach. To pochwała dostrzegania poezji w najbardziej prozaicznych elementach rzeczywistości. Zadajesz pytanie: "jaki problem, kochani?", a potem sama udzielasz odpowiedzi: problem znika, gdy zanurzymy się w prostym pięknie świata. Bawisz słowem w niezwykle subtelny sposób. Tworzenie nazw kolorów od ich źródła („buraczkowy z buraczka”, „popielaty - z popiołu”, „butelkowy - z butelek”) jest nie tylko pomysłowe, ale też przywraca słowom ich pierwotny sens. Wiersz staje się swoistą genezą barw. A jednocześnie kolory opisujesz tak, że można ich niemal dotknąć i posmakować. „Groszek, który w ustach się słowi”, „karmelowy, jak ciepło". To tekst, który otula i koi, a jego łagodny ton jest niezwykle kojący. Ostatnie zwrotki, w których kolory pożyczane są od księżyca i słońca, wynoszą ten "codzienny" świat na poziom kosmiczny. Inspiracji i piękna można szukać wszędzie – od tego, co na talerzu, po to, co na niebie. A myśl, że każdy promień słońca „przebiera w dobranoc”, jest cudownym obrazem na zakończenie dnia. To tekst, który otula i koi, a jego łagodny ton jest niezwykle kojący. Jest jak antidotum na szarość i zmartwienia. To tekst pełen światła, ciepła i subtelnego czaru - Alicjo z poetycznej krainy.
    • @wierszyki Ekstra !!!!
    • Wcale nie fastrygowany, szyty na miarę, wturlał się we mnie jak szpuleczka po niciach.  Zagrałaś na mojej fantazji po nutkach uśmiechu :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...