Skazany na Shawszang - ostatni podmuch

[FIRLESTON]

Wciąż pragnął, szukał w odwiecznej podróży,
Tego co bliskie, a jednak odległe,
I myślał głupi, że ona mu wróży,
Mylił się i stwierdził: sam z rąk jej poległem.

Gdy znalazł wreszcie tą wybraną,
Tą jedyną, przez los przeznaczoną,
Sprawa nagle stała się przegraną,
Bo los się zabawił jego snów koroną.

Chciał, to ma, i dalej w niełasce,
Szukając szczęścia własnego jak kat,
I znów dostał po dupie, będąc w masce,
A chciał dobrze, niesprawiedliwy świat.

Życia okiem pchany napisał erotyk,
To nie miała być pornografia,
Miłość tańcem żądzy, nie tylko sam dotyk,
Prawdziwe uczucie - prawdziwy sex trafia.

Nie wie po co kreślił te szlaczki,
Poszukując swych dróg, zakamarków, wnęk,
Odchodzi, ma dość odwiecznej tułaczki,
On – skazany na Shawszang.

[FIRLESTON]

nie chce talentu, chcę... miłości ...