Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

dziś na przykład siąpi

ruchliwa ulica i blask świateł
ujawnia przemijanie-człowiek
ale też pogoń wiatr nie mógł
złapać go bo nie ustanął

a śnieg uderza
o szybę
płatami i znika

czuły dotyk na skroni zostaje
i jeszcze coś chce dopowiedzieć
szukając odpowiedniej frazy
lecz słowo zastępuje twarz

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Podoba mi się klimat. Przepraszam za inny trochę cytat ale tak czytam, detalicznie :)
Pozdrawiam Judyto.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Podoba mi się klimat. Przepraszam za inny trochę cytat ale tak czytam, detalicznie :)
Pozdrawiam Judyto.
dzięki serdeczne Popsuty, nie ma za co
ważne że czytałeś, dziękuję J.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



cieszę się że się spodobał, tzn. że czasem mi coś w słowie pisanym wychodzi.
A zamysł był taki żeby odciskać ciepło w mroźne dni. Dziękuję serdecznie Ewo, J.
cieplutko zarówno, no bo przecież jak mrozy to i człowiek jakiś taki smutny może...
no może to ja dziś..mmm
Opublikowano

Judytko, bardzo subtelne zamyślenie nad przyrodą i ...człowiekiem,
ten wiersz ma po prostu "duszę"

mam tylko wątpliwość co do słowa "ustanął",
może tu chodzi o "nieustannie" albo "nie stanął"
a może lepiej "nie zatrzymał się"?

nie przejmuj się, to tylko takie tam moje...

serdecznie pozdrawiam -
Krysia

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dzięki śliczne przede wszystkim za Twoją osobę, że zechciałaś
przeczytać, od razu wyczuwa się osobę z duszą- Krysię. Myślę, że trafne także
Twoje spostrzeżenia, wszystko przyjmuję z pokorą i dziękuję za sugestie,
każda przydatna. Chodzi o to że pędzi i nie ma zatrzymania, tylko, że to " nie
zatrzymał się" jakoś mi w wierszu takie ujęcie słowem nie bardzo pasuje, a
nie mogę znaleźć innego synonimu, J. serdecznie Krysiu...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @MigrenaBardzo dziękuję! Myślę, że "po swojemu" będę lepsza jako człowiek. Dobroć jest pięknem:)
    • Kocham przy Tobie milczeć, tulić się do Ciebie, jakbym nie miał matki Nienawidzę ciebie słyszeć, dotykać cię to kara za odwrócony krzyż Kocham Cię tak mocno, że wsiadłbym z Charonem do łódki, aby przebyć cały Styks, lecz nie odwrócę się   Nienawidzę braku gracji, twej krwi i wersów pełnych łoju do mnie Kocham Twoje rady, głos Twój prowadzi mnie do wyjścia z wykrotu Nienawidzę cię za dyby, które gruchocząc mi kolana, podłączyły thymatron na apetyt życia, opluwając mnie w lochu   Kocham Cię tak, że nieważne jest, czy pachniesz zmierzchem, trawą po ulewie, smogiem czy obłokami z szarego mleka Nienawidzę cię, bo gdy spałem obok ciebie, ukradłaś mą lirę i biografię Orfeusza Kocham Cię tak mocno, jakby wszechświat zmniejszył się do naszych objęć, a czas zdziwił się, że zegar nie tyka, wszyscy byli w pracy, a myśmy wybrali wagary od życia   Zła siostra Miłości w końcu się poddała Biegniemy tą plażą, już się nie chowając Igła magnetyczna odszukała zorzę i dziewiczą dróżkę, życie Nam zwracając, lecz…   czy to wszystko nie było tylko w listach naszych, mirażach o kąpieli w Gangesie młodości i czy zaraz spoceni nie otworzymy spojówek, budząc się przy złej siostrze Miłości?
    • @aniat. Ładnie się to harmonizuje: nastrój – dźwięk – obraz; szkoda, że odpuściłaś w rymy w ostatnich wersach, cztery mogłyby się zgrać.
    • Zrównają cię z ziemią. -No, chłopie, nie mów, że klasyczna? Robić, robić, robić! Wybebeszą z ciebie wszystko co wyższe, wszystko co nie pragmatyczne. Żreć, żreć, żreć! Wykpią słabości, wszystkie twoje samotności. Pieniądz, pieniądz, pieniądz! I będą ciągnąć za kostki w dół, implementować ci pustkę, agitować swe plebejskie nawyki. Umniejszać wszystko, smagać cię codziennie po mózgu parszywymi jęzorami parzącymi jak pokrzywy, okraszając to wszystko żarcikami podszytymi rzadkim kałem i opowieściami o jebaniu, najebaniu się, pojebaniu i dojebaniu sąsiadce i jej córce- i to wszystko wygłoszone z chwałą jakby to była nobilitacja.  I przylega do ciebie ten Nietzscheański wyziew. Jan Pelc wróży ci przyszlość; takie jest życie, słabiaku.  Sygnał, 5 nieodebranych, nie pójdziesz już tam- postanowione. Nie zostaje za wiele: Decasia, Ladoni, Górecki, tory, las, ambient, człowiek słoń i Curtis- a to wszystko ponad dekadę później niż planowałeś.
    • @Gosława Pokochają siebie to i Ciebie polubią -:)Wszak tu poetyckie dusze tu się spotykają …nawet jak rogate-:)Dobrej nocy

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...