Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

co jakiś czas
bierzemy taką chochlę
zanurzamy głęboko
nabieramy wspomnień
i czujemy
im bardziej pod wierzch
tym chłodniej
coraz słabszy żar psiakrew !
smak do życia
coraz rzadziej
w gorącej wodzie kąpany człowiek

Opublikowano

im bardziej pod wierzch
tym chłodniej...
coraz słabszy żar psiakrew !
smak do życia
coraz rzadziej...

Z pozycji człowieka, który jest już "bardziej pod wierzch", wygląda to nieco inaczej... ;)
Autor miesza chochlą (dość niegrabnie), w kotle z frazesami.

Opublikowano

chodzę koło tego wiersza któryś dzień...podoba się...tylko...czemu dla mnie zagadkowy...
bo...
wspomnienia...to nie kula ziemska..że najcieplej najgłębiej
tutaj inny wymiar...czasowy
co najdalej...jakby najchłodniejsze...nieco zapomniane, czasem przyprószone
a to co na wierzchu...to płonie wspomnieniem najżywszym
a smak na życie, to constans, to immanentna część naszego bytu
mimo wielu, wielu lat, ja wciąż na głodzie
i lubię to, tak między nami:)

pozdrawiam i dziękuję

Seweryna

Opublikowano

- Seweryno, wsio zależajet... od kotła, słowa którego celowo z trudem i powściągiem...
w tym wynurzeniu nie użyłem, kto w jakim kotle i jaki ma kocioł w głowie, tak stygnie...
o żar trudno, choć wszyscy piszą że płoną, cieszę się i pozdrawiam Twój głód, ciekawość i
smak na życie, nie dajmy się wrzucić do jednego kotła... ot i cała podszewka wiersza,
idzie o kocioł... a dziś Sewerynki...

Ran

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Domysły Monika   I tak więc: dziękuję za rozmowę i kolorowych snów...   Łukasz Jasiński 
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       Ponura - zrezygnuj. To zapychacz, który  zbyt dużo sugeruje. Pozostań ze swoimi własnymi emocjami w cieniu.   powieszone - wisielcy - już wiesz, co tu jest nie tak.   Cała sztuka polega, żeby  lęk czuć było w każdym słowie wiersza, ale żeby go nie nazywać po imieniu. Szczególnie, że masz wiele mówiący, bardzo dobry zresztą tytuł.    No, to jest zacne.   Kończenie wiersza wielokropkiem ma w sobie jakąś egzaltację, chyba zbędną, ale sam zdecyduj, czy bardzo Ci zależy.
    • @Naram-sin Ogólnie tak robię. Generalnie poezję.org traktuję jak warsztat. Moim celem jest uzbieranie tekstów pod książkę satyryczną, czwartą moją zresztą. Chciałbym żeby była dobra i odkrywcza i zabawna. Planuję zająć się nią po wakacjach najwcześniej. Moim wyznacznikiem ma być w założeniu śmiech. Mam w planach wybrać najbardziej prześmiewcze teksty. Do tego robię 15 piosenek. I to właściwie tylko tyle. Wbrew może statystykom nie bardzo poważnie traktuję swoją obecność tutaj. Poza na forum literackim nigdy nie była moim największym celem. Ty z kolei zauważyłem lubisz skrytykować. I dobra Twoja krytykuj, znam sugestie Alicji, a robię swoje. Jeszcze raz podkreślę, że moim głównym celem jest książka nr 4. I również, za co mnie ganią, chciałbym żeby to była sprzedażowa książka. 
    • @Naram-sin Dziękuję za czytanie. Proszę wchodzić, po lewej wycie-raczka :) ciekawa perspektywa, dzięki!
    • @Poezja to życie Ten utwór brzmi kontrastowo..   Zbudowany piękny i delikatny obraz, jak ze wspomnienia, w którym można pooddychać beztroską i przebijającym się ciepłem, świeżym powietrzem. --------------------- Postawienie warunku: "A Ty mi miłość obiecaj"   Wypomnienie lub upomnienie się: "Zrywam dla ciebie polne kwiaty A moje serce jest tam gdzie twój kraj"   I lament, żebranie o uczucia: "Więc uczucie mi dzisiaj daj!"   Bardzo mi się podoba.  Przejmująca jest ta głębia. Pozdrowienia.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...