Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

dom na zapałkach

Vica
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Vica

Vica

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

nie ułatwiasz mi dni
gdy mam puścić rękę

ty również

może gdybyście nie byli tak nadzy tak żywi
trzasnęłabym drzwiami szukając własnych ścian

tu wszystko co znam
krzyk o świcie
on pijany gra kolejny atak
ona pluje w twarz i modli się by żył
choć nie wierzy
nie ma sił wierzyć jemu i temu tam
od niebieskich zastępów

sucha ta miłość
suche gałęzie
w słońcu gdzie
każda iskra powoduje zapłon
nie uciekniemy nie chcąc

na suchym niebie znajdę kiedyś dom
cichy szum chudych lat
i was tam nie zabraknie

Zjajami_Baba

Zjajami_Baba

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




czy ty masz melodie do tych tekstów?

ten mi się nie podoba, ma moc zaimków
i jakoś mi przypomina teksty WILKÓW, których nie lubię
właśnie za zaimki, choć one czasem ratują melodię

pozdrawiam:)
Vica

Vica

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



cieszę się że się, ale ostatnia strofa ostać się musi, dziękuję za czytanie Dawidzie
pozdrawiam
klaudia
Vica

Vica

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




czasem próbuję to zanucić, ale średnio to wychodzi, umiem z resztą tylko pstrykać palcami i nie gra to dobrze ze słowami;) a co do zaimków to coż, też nie jestem fanką, ale w tym wierszu nie dałam rady ich uniknąć, maybe next time:)

pozdrawima
klaudia
Vica

Vica

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


a faktycznie nie zauważyłam, dziękuję za wskazówkę skorzystałam:)
cieszę się że ciekawi
pozdrawiam ciepło
klaudia

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • jaś
      Lalka

      Przez jaś · Opublikowano

      Obudziłem się rankiem, który miał imię , ciepło i zapach kobiety. Obudziłem się, bo słońce o kolorze gorącego srebra przebijało poranne mgły  i wpadało do naszego pokoju. Wstałem w poczuciu fizycznego spełnienia. Ale zanim wstałem, długo jeszcze rozbudzony leżałem, szukając w jej twarzy szczęścia, Czułem je w każdej chwili, kiedyśmy się poprzedniego wieczora kochali, czułem drżenie przechodzące od jej wnętrza do samej głowy. Pamiętam, że w błękicie nocy wpadającym wielkimi oknami, rozjaśnionym różowymi płomykami świec, oczy jej skrzyły się jak tafla roztopionego w słońcu morza. Było coś nierzeczywistego w jej temperamencie z fantazjami i kaprysami czystego szaleństwa. Wznosiłem się i opadałem w tę najpiękniejszą noc życia. Jej ciało o kolorze brązowego marmuru Iśniło pożądaniem. Ciemne, długie lekko kręcone włosy, w które zatopiłem usta, napełniały mnie zapachem słońca. Ciepłego, lipowego, namiętnego. Byliśmy tylko sami w tym wielkim domu jej rodziców. Piliśmy  słodki armaniak gdzieś spod Pirenejów przy dyskretnych dźwiękach muzyki Jamesa Lasta. Kiedy nadeszła ta pora, w której spojrzenia zakochanych mówią wszystko, wstała i pociągnęła mnie do sypialni. Poczułem dreszcz, gdy położyłem się na chłodnym, jedwabnym prześcieradle. Ale ten dreszcz przeszedł szybko w coś innego,  zniewalającego mnie całego, gdy zagubiona gdzieś z głową na dole mojego brzucha chrapliwie dyszała. Trzymałem dłonie w jej włosach. Kiedy przestała, byłem już w najczystszym niebie pożądania. Kochaliśmy się do północy bez słów, bez jednego słowa. Zatopiliśmy się w sobie z ufnością dzieci tulących się do piersi mamy. Miłość mnie całkowicie przepełniła, byłem nią zniewolony do końca. W przerwach patrzałem na jej twarz i widziałem na jej bladych dziewczęcych wargach uśmiech, nieśmiały i bardzo łagodny. Było w nim onieśmielenie, zagubienie, jakby nagle przestraszyła się tego co robimy. Ale ten lęk nieokreślony znikał natychmiast, kiedy tylko przytułałem ją do siebie. Czasami tylko zasłaniała sobie oczy szczupłymi,  dziewczęcymi, o długich palcach, dłońmi. Przeczuwałem, że chciała, aby to co robiliśmy trwało wiecznie. Ale nawet najłagodniejsze pieszczoty przeplatane czerwonymi strumieniami pożądania i namiętności powodujące zamęt świata realnego, kiedyś się kończą. Zasnęliśmy bez słów, wtuleni w siebie gorącem naszych ciał. Jeszcze tylko pamiętam jej spokojny oddech i odpłynąłem w mroki nocy. Zginęła 11 dni później w katastrofie lotniczej pod Mogadiszem. Jej ciała nigdy nie odnaleziono.           @jaś  
    • Konrad Koper
      Duch

      Przez Konrad Koper · Opublikowano

      Zjawy teleportują się. Kobieta między własnym życiem a moim.  
    • Domysły Monika
      Chcę, ale po mojemu

      Przez Domysły Monika · Opublikowano

      @poezja.tanczy Doszukałam się tu, mhh,

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      nie wiem... rozmowy, wymiany myśli? Raz jakby mężczyzny, raz jakby kobiety: "Oddałem Tobie" - M. "Coś sobie zostawiłeś" - K. "Nie mam lepszego. Nie mam innego" - K. "Już wolałbym Twój rozum" - M.   Tekst brzmi dla mnie jak Tango - taniec.  (Mam czasami dziwną wizualizację)     Swoją drogą myślę że ten kawałek jest dobrą odpowiedzią     Pozdrawiam serdecznie    
    • Kwiatuszek
      Poranek

      Przez Kwiatuszek · Opublikowano

      @Tectosmith O, dzień dobry

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Jesteś! Dziękuję, że zajrzałeś:-) Jak się cieszę...
    • Gosława
      Oćma

      Przez Gosława · Opublikowano

      @[email protected] dziękuję Grzesiu za miłe słowa

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Również życzę Zdrowych Spokojnych Świąt  Pozdrawiam

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...