Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

nie ułatwiasz mi dni
gdy mam puścić rękę

ty również

może gdybyście nie byli tak nadzy tak żywi
trzasnęłabym drzwiami szukając własnych ścian

tu wszystko co znam
krzyk o świcie
on pijany gra kolejny atak
ona pluje w twarz i modli się by żył
choć nie wierzy
nie ma sił wierzyć jemu i temu tam
od niebieskich zastępów

sucha ta miłość
suche gałęzie
w słońcu gdzie
każda iskra powoduje zapłon
nie uciekniemy nie chcąc

na suchym niebie znajdę kiedyś dom
cichy szum chudych lat
i was tam nie zabraknie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




czy ty masz melodie do tych tekstów?

ten mi się nie podoba, ma moc zaimków
i jakoś mi przypomina teksty WILKÓW, których nie lubię
właśnie za zaimki, choć one czasem ratują melodię

pozdrawiam:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



cieszę się że się, ale ostatnia strofa ostać się musi, dziękuję za czytanie Dawidzie
pozdrawiam
klaudia
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




czasem próbuję to zanucić, ale średnio to wychodzi, umiem z resztą tylko pstrykać palcami i nie gra to dobrze ze słowami;) a co do zaimków to coż, też nie jestem fanką, ale w tym wierszu nie dałam rady ich uniknąć, maybe next time:)

pozdrawima
klaudia
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


a faktycznie nie zauważyłam, dziękuję za wskazówkę skorzystałam:)
cieszę się że ciekawi
pozdrawiam ciepło
klaudia

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Przyjemny wiersz. Kiedyś miałem dryg do rymów, ale jakoś mi przeszło.
    • Gdy będę zasypiał zdmuchnij z włosów ptaki Omieć rączką swoją myśli nieborakie Uśnij oczy moje w głębię się zanurzą Odczaruj powoje co me myśli burzą Wyrwij korzeń z głowy rozpal rozum iskrą Upuść na mnie wrzosy poezją rozbłysną. Pocałuj mnie w usta zagryź wargi swoje W piąstce ściśnij prochy odsącz soki moje Ponad głowę podrzuć co ze mnie zostało W trawie ukryj dłonie wrośnij w brzozę białą Całą sobą poczuj drzewo rozedrgane Dusze zawirują ponad naszym gajem. Samotność Cię straszy całą bezwzględnością Nie miej na nią czasu zajmij się miłością Bo choć niepozorna jest ta Pani duszy Oddaj jej marzenie to kamień rozkruszy Zawezwij ptaszęta ukwieć nimi włosy Wstąp na nasze pole... widzisz sianokosy?!    
    • Dla mnie poezja bez rymów jak muzyka bez melodii, więc wiem, że taka jest, ale nie czytam i nie słucham. Pozdrawiam
    • Smutne, ale jak to jest, że mimo wszystko, w Polsce dzieje się lepiej, niż u wszystkich państw dookoła, oprócz Niemiec, ale to raczej na ich zachodzie. Czesi, zwłaszcza Węgrzy i Słowacy zostali w tyle i nam zazdroszczą. Zdanie, że Polska udaje, że jest państwem jest bardzo niesprawiedliwe, bo nigdy w historii naszej długiej, w Polsce nie żyło się lepiej, nie było nowocześniejszej gospodarki i niższego bezrobocia, a stało się to w jednym pokoleniu. Jednym z przyczyn jest pompowanie złych wiadomości, które się sprzedają najlepiej, a których taki obraz powstaje. Nikogo nie interesuje to, że powstało 10 fabryk, a tylko to, że jedna padła, z czego wniosek - nie ma przemysłu. Nawet to, ze Robert Lewandowski był najlepszym strzelcem w najlepszych klubach wywołało jedynie falę hejtu i zawiści. Jest wiele zła, spowodowanych w dużej mierze powszechnym alkoholizmem i innymi używkami, ale też frustracją powodowaną ogromnymi oczekiwaniami, niemożliwymi do szybkiego osiągnięcia. Marazm i beznadzieja były za komuny, za której w ostatnich jej 10 latach doszło do bankructwa państwa, tak więc zaczynaliśmy transformację bez kapitału z węglem, jako najważniejszym produktem eksportowym. Teraz jest inaczej i szkoda że wielu tego nie widzi.  Pozdrawiam
    • @Groschek Pierwszy raz skumałam Twój wiersz. Nie wiem, kto bardziej się postarał, Ty czy ja :)  Jest chaotyczny i piękny jak sen dziecka, które widziało za dużo bajek. Wszystkie te bajki znam – i chętnie ich słucham do dziś, bo czegoś uczą. Dziękuję.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...