Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

nasz kochany nowotwór

Marek Hipnotyzer
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Marek Hipnotyzer

Marek Hipnotyzer

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

zrodził się z jednej małej komórki

podstawowej

teraz atakuje różne kończyny
zbyt losowo jak na Logos

zwołaliśmy konsylium pełne burzy
bo zbuntowana
okrągła i niepokorna kończyna
chciała samowolnie leczyć inne

zwolennicy natychmiastowej amputacji
stworzyli lobby i zaraz przegłosowali
że ręka jest jako jedyna chora

ale najpierw odpadła odrąbana głowa

teraz nasz kochany organizm
biegnie na oślep jak zwykle
czasami spadając na lewą rękę

ale trzeba sunąć do przodu!
podejmować jakieś decyzje!
nikt przecież
nie uczyni z nas kalek!

Łukasz_Lipiński

Łukasz_Lipiński

Opublikowano
Opublikowano

tak przy okazji pozostajać w tematyce nowotworów;) jakby ktoś miał ochote to zapraszam do przeczytania mojego skromnego wiersza pod swojsko brzmiącym "Nowotwór"... jest tu długo a komentarza nie miałem żadnego więc za bardzo nie wiem czy jest dobry (równa się to zostawieniu) czy zły (do kasacji)

z góry dziękuje:)

A co do tego Nowotworu to jakoś do mnie nie trafia...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • violetta
      Razem

      Przez violetta · Opublikowano

      @Arsis ładne starocie:)
    • Migrena
      Człowiek

      Przez Migrena · Opublikowano

      @KOBIETA   dziękuję Dominiko :)   serdeczności :)    
    • viola arvensis
      Człowiek

      Przez viola arvensis · Opublikowano

      @Migrena  Wiersz jest przemyślany, głęboki i dopracowany w kazdym calu.  Czlowiek pokazany jako istota z pozoru słaba i ułomna, a jednak wywyższona przez Stwórcę na wszystkie sposoby. Człowiek - istota zdezorientowana, bo zraniona miłością odwieczną/ idealną - bożą, której jeszcze w tym życiu doścignąć nie jest w stanie lecz w głębi Ją czuje, Jej szuka i Jej pragnie. Fragment o wolności- wspaniały. Czysta prawda ubrana w poezję- porusza każdą emocję. Gratuluję !      * jesli ten tekst nie porusza w kimś emocji, śmiem twierdzić,  że ten ktoś powinien poszukać zakalca w samym sobie.   Pozdro.  
    • Ewelina
      Na zawsze

      Przez Ewelina · Opublikowano

      @Tectosmith tak właśnie chciałam wyrazić tę trudność życia z podszeptami serca a z drugiej strony z nakazami rozsądku. Walka jednego z drugim może wyczerpać i bynajmniej nie jest to banalna sprawa. Starałam się w tym wierszu także nie być banalna. Nie wiem czy mi się udało, ale próbowałam:)  Dziękuję serdecznie i pozdrawiam

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Migrena
      Człowiek

      Przez Migrena · Opublikowano

      @beta_b   zaintrygowała mnie Twoja odwaga, by pod wierszem metafizycznym prowadzić rozważania kulinarne o… drożdżówkach. to dość osobliwy kontrapunkt, ale rozumiem : każdy czyta tyle, ile sam w tekście potrafi zobaczyć.   nie wymagam więc więcej, niż Twoja percepcja jest w stanie unieść.   jeśli kiedyś zechcesz wejść poziom wyżej  z przyjemnością wyjaśnię sensy, które umknęły. na razie jednak gratuluję konsekwencji. niewielu potrafi tak pewnie dreptać po powierzchni, mając ocean tuż pod stopami.     @huzarc   dzięki wielkie.   komentarz tradycyjnie głęboki.        

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...