Drogi... drogowskazów

[Bronisław Jaśmin]

Drogi nie przestaną niewolą pyłu i kamieni,
wspólnym postawieniem pręgi
układać koniec i początek;
mylący łuk uśmiechu.
A potem czekać jak najśmielej
na żądanie profanacji
poprzez udeptanie.

Jedynie niewidziany
przez nas uśmiech jest uśmiechem.
-----------------------------------------------------
Wystarczy przeciągnąć własny palec
po dystansie ręki.
-----------------------------------------------------
Wędrować to łeb spuszczać,
aby błękit nie zatrzymał.

Rozporek kroków i powietrza
rozpinany czasem,
naprawdę jest tabliczką
drogowskazu słońca.
Słup promieni jego słupem:

Być może błądzimy tam,
gdzie jest za dużo drogowskazów.

[Gryf]

Jednak są one potrzebne, bo gdyby ich nie było, nasze błądzenie twało by bez końca na niewidzialnej pętli czasu, pozdrawiam.