Rogatki

[Nata_Kruk]

            Rogatki

 

Właściwie to ziemia niczyja,
wschody obnażają żałosne szczegóły,
a w lusterku pojawia się coś,
pomiędzy zadowoleniem i wzgardą.

Prostujesz ostatnie sekundy.
Dzwoniące sukienki, jak lep wabią
zgłodniałą zwierzynę. Chwilowa uczta
trwa tyle co topniejące na dłoni
płatki śniegu. Nic nie jest poukładane. 

Marzenia trzepocą na wietrze.
Zanim rozkujesz łańcuch, powinnaś 
nabrać pewności, że kolejny rok 
złuszczył się w językach ognia.

 

 styczeń, 2011

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Edytowane 15 Lutego przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)

[Anna_Para]

Myślę, Nato, że warto jeszcze poprawić tytuł. Nie żałuj mojego komentarza, wycofaj tekst i wklej ponownie. Pozdrawiam, wpiszę się później,

Para:)

[Bolesław_Pączyński]

Dobry wiersz ujęta nasza codzienność
co przyniesie kolejny dzień i te marzenia
oby się ziściły, całość jest świetna.

Marzenia tak roztrzepotane
ta wyobraźnia rozwiana,
myśli takie rozbiegane
i Ty z nimi jesteś sama.

Serdeczności:)))

[Nata_Kruk]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Anno, dziękuję za uwagę o błędzie... brak mi słów na moje gapiostwo..!!!
A niech sobie "siedzi", póki jestem na miejscu.
Jeżeli chcesz, zajrzyj jeszcze raz, zapraszam... :)

[Anna_Para]

Nato:

Refleksja, czy też autorefleksja... Doskonale ujęłaś problem postrzegania siebie samej. Cóż. Nie zawsze autoportret z lustra przynosi zadowolenie. Znam, znam, z autopsji. Sprawny język wiersza, ładna metaforyka.
Gratuluję,

Para:)

[Nata_Kruk]

Dziękuję Anno za ponowny wgląd.
Ten wiersz to refleksja, ocena konkretnej sytuacji, w jakiej znalazł się podmiot liryczny.
A my, spoglądając w lustro być może też nad czymś się zastanawiamy.
Jeżeli wg Ciebie sprawnie, to fajnie. Dzięki za post.
Pozdrawiam... :)

[Nata_Kruk]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Bolesławie, mam jednak nadzieję, że to codzienność tylko
nielicznej grupy kobiet (a może jednak ciągle zbyt licznej)
Dziękuję za zatrzymanie i wrażenia.
Pozdrawiam... :)

[Biała Lokomotywa]

Świetna pierwsza strofa, reszta też mi się bardzo podoba. Układanie wewnętrznych niepewności i wyciągnięcie wniosków z doświadczeń. Fajne:)

[Nata_Kruk]

No to fajnie, że pierwsza, i że reszta... Dziękuję Biała Lo... za czytanie,
za przemyślenia i za wpis.
Pozdrawiam... :)

[Anna_Myszkin]

Mam wrażenie, że to całkiem uniwersalny wiersz o pokaźnej grupie kobiet - w swoim bliskim otoczeniu mam kilka, wypatrujących zakotwiczenia z coraz mniejszą cierpliwością i nadzieją. Forma całkowicie spójna z treścią - podoba mi się. Pozdrawiam :)

[Ewa_Kos]

Świetny wiersz, a tytuł bardzo uzupełnia treść, która jak dla mnie jest bardzo ciekawa:)
Serdecznie pozdrawiam i czekam na jeszcze:)) E.K.

[Pan_Biały]

jeśli kobieta pisze o kobietach i obnaża galimatias poranków nie wstydząc się i zachowując dystans to finał może być tylko jeden - dobry wiersz
pozdrawiam
r

[Nata_Kruk]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Anno, jeżeli doszukałaś się uniwersalności w zapisanych słowach, to chyba dobrze...
Cieszę się, że spójnie wyszło. Dziękuję za zajrzenie.
Pozdrawiam... :)

[Nata_Kruk]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tytuł tym razem miał uzupełnić treść, wolałam już nie cudować, jak przy jednym z wcześniejszych. Jeśli dobrze jest, miło to czytać...
Ewo, uwierz mi, ja też czekam... może będzie jakiś "przypływ" ;)
Miło mi, że wpadłaś do mnie. Pozdrawiam... :)

[Nata_Kruk]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Rafale, mężczyźni piszą też o mężczyznach, no to i my kobiety, próbujemy o nas samych, dlaczego nie, nawet w takim "brudnym" temacie... byle sił umysłu starczyło ;)
Dzięki za wizytę i miłe słowa. Pozdrawiam... :)

[Agata_Lebek]

Pierwsze skojarzenie po przeczytaniu wiersza to "11 minut" - Paulo Coelho
Podoba mi się jedno i drugie czyli wiersz i książka ;))
Pozdrawiam.

[Magda_Tara]

przyłażę pod ten wiersz od kilku dni i nie mogę się nadziwić, jak genialnie zapisana obserwacja - jeden z lepszych wierszy, a z twoich - nie wiem, czy nie najlepszy.
gratuluję, Nato, świetnego wiersza.
:))

[Nata_Kruk]

Magdo, no to wydeptałaś ścieżynkę, ale najważniejsze, że doszłaś... :)
Wiersz przypadł Ci do gustu, cieszy mnie to, a czy jest najlepszym... z moich...
naprawdę nie wiem.
Dziękuję za odwiedziny i miłe słowa.
Pozdrawiam... :)

[Nata_Kruk]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witaj Agato... nie znam książki, ale skoro tamta lektura spodobała Ci się
i odnalazłaś jakieś powielenie tematu w wierszu... akceptując obie pozycje,
sprawiasz mi miłą niespodziankę. Wypadałoby zainteresować się książką.
Miło mi, że zechciałaś się wpisać.
Pozdrawiam... :)

[Agnieszka_Horodyska]

Najbardziej podoba mi się ostatnia zwrotka, choć na początku przeczytałam nie "kolejny rok", ale poprzedni rok i już sobie dorobiłam interpretację :) Najwyraźniej i rok wstecz, i rok następny powinien dla nich "złuszczyć się w językach ognia".
A ta ostatnia podoba mi się najbardziej dlatego, bo jakby (jeśli dobrze zrozumiałam) jest obrazem psychiki osób żyjących w niezgodzie ze sobą, a przy tym narażonych na częste skoki emocjonalne.
No a w drugiej jeszcze te płatki śniegu, działają na wyobraźnię.
Pozdrawiam i powodzenia :)