diamentowy świat

[Bernadetta1]

jeden znak to za mało ten wczorajszy uścisk dłoni
mchem obrosło echo w rzece słów usłyszysz szept
gubi skrzypce w miękkiej trawie wiatr co pościel myślom ścieli
zapatrzenie nawet chce na skróty pobiec gdzieś

diamentowy ten świat posrebrzany ten los
tam gdzie wierszem jest maj tam gdzie są ona on
rozzłocony ten deszcz rozgwieżdżony od łez
tam gdzie wiatr w kącie siadł tam jest nasz smutku kres

szronem ślady ubrane świt rozgrzewa słońca wzrokiem
sukni pogniecionej szelest pieści jasny ton
kładą się w wonnej trawie na krzyż źdźbła mgłą zasuszone
ścierniska zaspane sny się tulą znów do rąk

[Grażyna_Kudła]

Beatko, rytmicznie jak w piosence;
jednak, gdybym miała odczytać jako wiersz, to miałabym uwagi do nadmiaru zaimków- zapychaczy;
a inwersje, też mi się zdarzają, ale w takich ilościach, no nie wiem...
zostaję więc przy piosence;
pozdrawiam:)
Grażyna

[Bernadetta1]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

tak Grazynko- jest to twór piosenko-podobny,dlatego tutaj wklejony.Chodzi mi raczej o takie ogolne wrazenie...dzieki za obecnosc:):)

[Judyt]

i się spotkało natchnienie z poetką, brawo!
J.

[Jolanta_S.]

jeden znak za mało
ten wczorajszy uścisk dłoni
mchem obrasta echo w rzece
szept gubi skrzypce
w miękkiej trawie
a wiatr rozdaje marzenia
zapatrzenie nawet chce
na skróty pobiec gdzieś

diamentowy świat
posrebrzany los
gdzie wierszem jest maj
gdzie są ona i on
rozzłocony deszcz
rozgwieżdżony od łez
tam gdzie skrzat w kącie
jest naszego smutku kres

szronem ślady ubrane
świt rozgrzewa słońca wzrokiem
kładą się w wonnej trawie
mgłą zasuszone źdźbła
ścierniska zaspane
sny się tulą znów do rąk

namieszałam - przepraszam.
ale może się spodoba...
:)
serdecznie - Jola.